Inhoudsopgave:
Multitasking is een woord dat je hier en op andere plaatsen op internet veel hoort over smartphones of andere technologie. Het betekent niet wat het vroeger was, toen dinosauriërs met lange baarden voor het eerst computers bedachten, maar het maakt voor sommige mensen nog steeds een groot verschil en kan de beslissende factor zijn bij het kiezen van een besturingssysteem voor smartphones. Laten we eens kijken en kijken waar het allemaal om draait en hoe het zich verhoudt tot Android.
Heel lang geleden, in een laboratorium ver, ver weg, besloten sommige Jedi-meesters dat computers meer dan één ding tegelijk moesten doen. Ze deden echt al veel dingen achter de schermen, maar voor de gebruiker was het een kwestie van een opdracht invoeren en wachten tot het klaar was. Met behulp van threads en planners, en waarschijnlijk een beetje magie en veel geluk, konden ingenieurs een besturingssysteem opzetten dat meer dan één gebruikersopdracht tegelijk kon uitvoeren, en multitasking was geboren. Wanneer u overschakelt naar een nieuwe VT (virtuele terminal) op een Unix-box zonder GUI, bent u multitasking. Wanneer u meer dan één venster op uw Windows of Mac of andere computer met een GUI hebt geopend, bent u multitasking. U doet meer dan één ding tegelijk en de computer voert meer dan één gebruikerstaak tegelijkertijd uit. Je kunt nu Android Central lezen terwijl je volledig legale torrents op de achtergrond worden gedownload.
Op een smartphone is multitasking een beetje anders. We hebben niet de luxe van een 20-inch monitor, dus het is niet erg om meer dan één "ding" tegelijk te laten zien. Samsung test het water en probeert het met de Galaxy S III met de Pop-Up Play-functie, maar voor het grootste deel is wat we doen het hele scherm nodig om het te doen. We hebben ook geen tonnen RAM en videogeheugen beschikbaar en moeten het stroomverbruik in de gaten houden. Dit betekent dat multitasking op smartphones een beetje, nou ja, slimmer moet zijn.
Smartphones zijn al lang multitasking. Alle mobiele besturingssystemen doen het een beetje anders - sommige schorten alle andere apps op de achtergrond op, sommige bewaren de status en sluiten de app zelf, en anderen laten alles gewoon lopen. De manier waarop Android het doet, is threads en processen te laten draaien, afhankelijk van hun prioriteit. Als u Google Play Music gebruikt, hebben de processen die ervoor zorgen dat het geluid uit de luidspreker komt voldoende prioriteit om te blijven werken wanneer u van de app overschakelt. Niet alles draait op de achtergrond, maar voldoende is om de muziek te blijven spelen. Andere apps kunnen worden gedood als ze niet worden gebruikt, en sommige apps worden "bevroren" (bij gebrek aan een beter woord) en herstellen zichzelf wanneer ze weer op de voorgrond worden geplaatst. Wat belangrijk en prioritair is, wordt bepaald wanneer de toepassing wordt geschreven en gecompileerd, zodat de eindgebruiker zich er geen zorgen over hoeft te maken. Het is niet perfect, maar het volgt het zeer sterke multitasking-model van Linux en past het aan voor Android. Het is allemaal open-source, dus fabrikanten en ROM-bouwers kunnen (en hebben) dingen tweaken om geheugen toe te wijzen zoals ze willen dat het wordt toegewezen. Soms zijn de tweaks geweldig, soms niet zo veel.
Denk er uiteindelijk aan dat u de volgende keer dat u een app opent en start waar u was gebleven, multitasking op het werk ziet.
Bekijk het volledige Android-woordenboek
