De geruite, langzame geschiedenis van verhalen over Android-updates

Daar gaan we weer. Nog een jaar, nog een "Laten we eens kijken hoe lang het duurt Android-updates uit te rollen" verhaal. Het nieuwste komt van Ars Technica, getiteld "De geruite, langzame geschiedenis van Android-handsetupdates." Er wordt gekeken hoe lang het duurt voor fabrikanten om belangrijke releases naar hun mobiele telefoons te sturen. Veel grafieken. Heel veel maanden. Allemaal gedaan met de misvatting dat telefoons moeten worden geüpgraded naar de volgende, belangrijke release van Android, of er is iets mis.

Alleen, hier is de laatste graf van Casey Johnston's stuk:.

Updates zijn zeker niet het belangrijkste aspect van het kiezen van een nieuwe telefoon - als een OS-versie goed werkt, dan is het misschien eenvoudig om je daar aan te houden. Maar voor degenen die van de nieuwste en beste houden, is het duidelijk dat de behoefte aan updateverbeteringen het hele Android-ecosysteem plaagt.

Wacht even. Er zijn ongeveer 30 paragrafen waarin dingen worden beschreven die uiteindelijk zeggen dat Ars "niet het belangrijkste aspect is van het kiezen van een nieuwe telefoon." Dus wat hebben we net gelezen? Omstandig bewijs dat aantoont … wat? Android is geen iOS?

Helaas is dit geen nieuw fenomeen.

Dus hoe lang moet een grote update duren? We willen het graag weten

Ars komt dicht in de buurt van de werkelijke reden voor het begin van zijn conclusie. Schrijft Johnston:

Zelfs het idee zelf van software-updates na hardwareversie is nog een relatief nieuw concept, laat staan ​​het idee dat hardware-eigenaren recht hebben op op functies gebaseerde updates. Alle betrokkenen krijgen dit nog steeds onder de knie. Hoewel we naar de cijfers kunnen kijken en conclusies kunnen trekken, kunnen er factoren zijn die wij als buitenstaanders van deze bedrijven hier niet kunnen verklaren. Sommige handsets kunnen late of geen updates ontvangen omdat ze slecht zijn verkocht, of omdat ze zijn achtergehouden of vertraagd vanwege de gebruikersinterface van een bedrijf.

Deze. Dit is de belangrijkste paragraaf in het stuk. Dit is het deel dat zoveel mensen niet lijken te begrijpen, en we hebben grotendeels de schuld van de iPhone. Apple heeft een lovenswaardige taak geleverd door een enkel, verticaal platform te creëren met de iPhone en iOS. Het is niet echt een ecosysteem voor één telefoon - er zijn kleine variaties in providers, maar die zijn grotendeels samengevoegd tot wat nu de iPhone 5 is. Maar het punt dat Apple de iPhone en iOS heeft ontworpen om door Apple te worden bestuurd. Zo min mogelijk apparaten, met de varianten zo dicht bij elkaar op de evolutionaire ladder dat updates kunnen - en doen - veel gemakkelijker, veel sneller. Het is een snelle, stille rivier, die rechtdoor vaart. Alles gecontroleerd door Apple. Geen OEM. Geen koerier. Appel. Als uw doel consistentie en controle is, is dit de manier om dit te doen.

Android is daarentegen een hele puinhoop van ecosystemen die toevallig hetzelfde besturingssysteem gebruiken. Er is Samsung Land. En Motorola World. En de gelukkige plek die HTC Hollow is. En bewegen tussen hen lijkt meer op het gelijktijdig doorkruisen van de Mississippi-rivier en het Panamakanaal, met zijn wendingen en hoogteverschillen. Gooi het tempo van de wildwaterstroomversnelling bij de ontwikkeling van hardware en nee, je zult absoluut geen gelijke updates tussen telefoons, fabrikanten of providers zien. Niet elke telefoon krijgt elke update. Periode.

Wij zijn gebruikers. Wij zijn geen ingenieurs. We zijn geen programmeurs. We hebben geen idee wat er nodig is om een ​​apparaat bij te werken. Geen enkele persoon met wie ik heb gesproken - tot en met de mensen die telefoons verdienen voor de kost - heeft deze vraag kunnen beantwoorden: "Hoe lang duurt het voordat een update uw telefoon bereikt vanaf het moment dat de code beschikbaar wordt gesteld? " En we zijn niet in gesprek met de providers wanneer ze beslissen welke bronnen ze moeten gebruiken voor belangrijke updates voor telefoons die misschien niet zo populair zijn als je zou willen (dat is een harde realiteit), en die moeten worden gebruikt voor nieuwe telefoons. Maar dit is zakelijk. Het is niet persoonlijk.

We zijn verwend door de manier waarop Apple dingen heeft gedaan, zowel mobiel als traditioneel. Dat is niet erg. Dat is de manier waarop updates moeten worden gedaan, en het is de manier waarop de wil wordt gedaan in een verticaal ecosysteem zoals iOS. Maar Android is niet ontworpen om dat te laten gebeuren. Dat zal het misschien nooit zijn.

Negeer de echt belangrijke updates niet

Een ander punt dat moet worden vermeld: Ars negeert "puntupdates". Dat is prima, en ze zijn er transparant over. Maar ik zou beweren dat "puntupdates" - of onderhoudsreleases - belangrijker zijn. (Een Ars-commentator noemde dit ook.) Ze repareren dingen die kapot zijn. Zij zijn degenen die zich zorgen moeten maken over meer in de levenscyclus van de telefoon. Zoek niet verder dan de Samsung Exynos brouhaha van deze week. Dat is iets dat moet worden opgelost, zo snel mogelijk. Dat is een benchmark die serieuzer moet worden genomen. Het is een beetje een Catch-22. U wilt zo weinig onderhoudsreleases zien als nodig. Maar wanneer iemand nodig is, moet deze zo snel mogelijk worden verwijderd.

Ars is hier niet alleen. We hadden hetzelfde gesprek meer dan een jaar geleden toen Molly Wood van CNET helemaal in de war raakte over de "fragmentatie" boeman. We hebben andere dergelijke update "studies" gepubliceerd die allemaal het simpele feit negeren dat Android niet hetzelfde is ontworpen als iOS. Hoe graag we het ook zouden willen, updates verschijnen niet op magische wijze een maand nadat Google de code publiekelijk heeft vrijgegeven. Niet elke telefoon is gelijk gemaakt. Sommigen zullen achterblijven.

Misschien, heel misschien, gaan de dingen sneller

Maar denk hier eens over na: Android 4.1 is uitgebracht op het Android Open Source Project op 9 juli 2012 en vijf maanden later zien we updates van Samsung. Van Motorola. Van HTC. (En dat zijn maar een paar telefoons die deze feestdagen zien.) Sony, die Ars niet in zijn stuk noemde, zegt dat we updates zullen zien in februari en maart. LG brengt updates in het nieuwe jaar.

Natuurlijk doet dit er allemaal niet toe als de fabrikanten en transporteurs niet leveren. Maar het Android-updateproces is complex en het is niet zo nijpend als sommigen zouden willen geloven.