De afgelopen jaren heeft een groep slimme softwareontwikkelaars een imperium opgebouwd uit een gratis alternatief voor de versie van Android die op uw telefoon is meegeleverd. Veel van die mensen zijn samengekomen om een bedrijf te vormen, met als doel dit gratis alternatief te nemen en het te veranderen in een aantrekkelijke optie voor hardwarefabrikanten om hun retailapparatuur aan te trekken.
We hebben het succes gezien dat Cyanogen Inc. tot nu toe heeft gehad - met nogal wat zeer openbare conflicten in het begin - maar de oorsprong van dit bedrijf heeft alles te maken met hoe dit bedrijf van plan is om te slagen, en eerlijk gezegd is dat een verhaal dat het vertellen waard is.
In de begindagen van Android ging het erom dat Google hun besturingssysteem op zoveel mogelijk apparaten kreeg. Marktaandeel was het belangrijkste, omdat meer gebruikers meer datapunten beteken om informatie uit te halen, wat op zijn beurt betere informatie betekende voor zoeken en adverteren. Helaas veroorzaakte dit veel problemen als het ging om het houden van hardwarepartners verantwoordelijk voor het updaten van apparaten nadat ze in winkels waren vrijgegeven, en de ontwikkelaarscommunity vond een nieuw doel buiten het aanpassen van hun eigen apparaten met nieuwe en interessante - om nog maar te zwijgen half- gebakken - functies. Net zoals Linux-fans vooraf geïnstalleerde Windows van een computer zouden wissen en een besturingssysteem naar keuze zouden installeren, groepeerden ontwikkelaars zich om roms te bouwen om de meegeleverde versie van Android te vervangen door iets anders.
Deze praktijk groeide een tijdje in populariteit, maar het was pas toen Google probeerde dingen te sluiten dat mensen buiten de ontwikkelaarsgemeenschap echt aandacht begonnen te schenken aan wat er gebeurde. Er is een Cease and Desist-brief gestuurd naar Steve Kondik van CyanogenMod om hem te laten stoppen met het opnemen van Google-apps in de CM-releases.
Het nieuws zorgde voor een explosieve groei in de gemeenschapsforums waar deze ontwikkeling plaatsvond, wat in combinatie met het snelle marktaandeel van Android bleef groeien, waardoor het team dat verantwoordelijk was voor de ondersteuning van nieuwe en oude apparaten ook werd uitgebreid. De groep groeide uit met ondersteuningsforums met gedetailleerde instructies voor het ontgrendelen en flitsen van apparaten en er werden bijna wekelijks nieuwe functies toegevoegd. Tegelijkertijd begonnen andere ontwikkelingsteams concurrerende producten te maken, wat vaak leidde tot kenmerkende races en een toenemende focus op presentatie en functionaliteit.
De kosten voor het onderhoud van dit soort dingen zijn aanzienlijk
Als je bedenkt dat dit in ieders vrije tijd gebeurde, was de schaal van alles indrukwekkend. Een serverrack opgezet in een garage werkte eindeloos om nachtelijke builds te bieden voor tientallen apparaten, allemaal betaald door de kernmensen die nog steeds aan het werk zijn. De kosten voor het onderhoud van dit soort dingen zijn aanzienlijk, vooral wanneer rekening wordt gehouden met elektriciteit, bandbreedte en pure mankracht. Er zijn verschillende pogingen ondernomen om deze kosten te compenseren, van het opzetten van een virtuele serverhostingservice tot het vragen van donaties om dingen te doen zoals het vervangen van een server, maar deze inspanningen eindigden zelden in het verbreken van, nog veel minder, het draaien van een werkelijke winst.
In augustus 2011 is er iets veranderd voor het CyanogenMod-team. Steve Kondik, de man die grotendeels wordt gecrediteerd als verantwoordelijk voor het functioneel concurreren van de explosief populaire rom met de "echte" versies van Android, werd ingehuurd door Samsung. 19 maanden leek het erop dat de vooruitgang binnen CyanogenMod vertraagde. In werkelijkheid was de rest van de ontwikkelaarsgemeenschap net aan het inhalen. De codebasis gecreëerd door het CyanogenMod-team creëerde een omgeving waarin zowat iedereen zijn eigen functies op CM kon aansluiten en het zijn eigen project kon noemen, en communityforums werden overspoeld met "nieuwe" Android-roms voor gebruikers om te flashen en uit te proberen. Het volume van creatieve mensen die Android proberen te verbeteren door hun eigen ideeën te implementeren, is nu al indrukwekkend.
CM was al veel verder dan een aanpassing van het Android Open Source Project
Zoals Kondik het vertelt, ontving Steve ongeveer een jaar nadat hij bij Samsung begon te werken een e-mail van Kirt McMaster over waar CyanogenMod kon groeien vanuit zijn huidige positie. CM was al veel verder dan een aanpassing van het Android Open Source Project, en in veel opzichten was meer functie compleet en functioneel dan de smaken van Android die op dat moment op vlaggenschipapparaten werden uitgevoerd.
Om op een tastbare manier te groeien, was de aandacht vereist van een goed team van fulltime ontwikkelaars en mensen die daadwerkelijk wisten hoe ze die mensen moesten organiseren en beheren. Om de volgende stap te bereiken, om te worden beschouwd als een levensvatbare smaak van Android die wordt geïnstalleerd op smartphones en tablets als het standaard retailaanbod, zou elk stukje van de puzzel moeten opgroeien en serieus moeten worden genomen.
In de komende maanden werkten Kondik en McMaster achter gesloten deuren om de basis te leggen voor Cyanogen Inc. Dit betekende het veiligstellen van investeerders, het werven van ontwikkelaars en het creëren van een plan om verder te gaan. In augustus 2013 verliet Steve Samsung en maakte hij duidelijk wat hij vervolgens zou doen, iets spannends. Een maand later kondigde hij zijn partnerschappen, investeerders en het team aan dat hij had aangeworven om CyanogenMod iets beters te maken. Met kantoren in Seattle en Palo Alto, en een handvol andere werknemers verspreid over de hele wereld, begon Cyanogen Inc met hun eerste hardwarepartner om een telefoon met hun software uit te brengen.
Google heeft een waslijst met regels voor legitieme toegang tot deze services
Zoals de meeste Android-fans je zullen vertellen, is een van de dingen die het gebruik van het besturingssysteem van Google zo leuk maakt de combinatie van de Google Play Store en Google Play Services. Google heeft een waslijst met regels voor legitieme toegang tot deze services. Als fabrikanten deze functies op hun telefoon willen krijgen met de zegen van Google, moet hun apparaat een reeks tests doorstaan die de Compatibiliteitstest Suite worden genoemd. Google's CTS zorgt ervoor dat Play Services en de Play Store zullen werken zoals bedoeld, maar voor deze tests is een fysiek apparaat vereist met een voltooide versie van het besturingssysteem.
Tegelijkertijd gebruiken hardwarefabrikanten en processorfabrikanten vaak eigen software om specifieke delen van hun apparaten te laten functioneren. Om hardwarepartners te hebben, die vereist waren om Google CTS te halen, zou Cyanogen Inc een oplossing moeten bedenken die het mogelijk maakte tegelijkertijd een community-gestuurd open source-project te hebben en een besturingssysteem dat de regels volgde zoals bedrijven als Qualcomm uiteengezet om hun hardware op retail-apparaten te gebruiken.
Het antwoord op dit specifieke dilemma was Cyanogen OS, eerst op een speciale editie van de Oppo N1, het commerciële product Cyanogen Inc gemaakt om op retail-apparaten te draaien. Hoewel veel van deze versie van Android open source is en beschikbaar is via het CyanogenMod-communityproject, bestaat Cyanogen OS als een retailproduct dat door iedereen kan worden gebruikt, ongeacht het vaardigheidsniveau. Een besturingssysteem van consumentenkwaliteit om te concurreren met TouchWiz en Sense UI, compleet met opt-in softwarepartnerschappen, gebouwd op de manier waarop de Cyanogen Inc mensen vinden dat Android moet worden uitgevoerd. Het is een ambitieus doel, en de weg naar dit specifieke eindspel heeft meer dan een paar veren verstoord.
Je zult niet ver komen in een gesprek over Cyanogen Inc op internet zonder dat iemand de CEO van het bedrijf en zijn talent voor het creëren van krantenkoppen naar voren brengt met zijn agressieve commentaar, waarvan de meeste zeer effectief zijn gebleken om de juiste soort aandacht te krijgen. Kirt McMaster heeft een aantal geweldige one-liners geleverd over het weghalen van Android van Google, en het is gemakkelijk om sommige van deze opmerkingen uit de context te lezen en het gevoel te hebben dat iemand van plan is om in de hand te bijten in de feeds.
Het eindspel voor Cyanogen OS is om dat aantrekkelijke alternatief te creëren
Het komt erop neer dat Android-apparaten alleen echt verkopen wanneer Google Play Services en de Google Play Store aan boord zijn, en veel daarvan heeft te maken met het feit dat er geen aantrekkelijk alternatief is voor alles wat Google aanbiedt. Het eindspel voor Cyanogen OS is om dat aantrekkelijke alternatief te creëren en gebruikers een keuze te bieden tussen wat Google het beste vindt en wat Cyanogen het beste vindt. Alleen de tijd zal het leren of dit de juiste manier is om te gaan, maar het is iets dat dit team lijkt te leveren.
Dus daar heb je het. De oorsprong van Cyanogen OS gaat bijna net zo ver terug als Android zelf, gesmeed door mensen die graag iets nemen dat ze hebben gekocht en het zelf verbeteren, en die passie laten uitgroeien tot een unieke smaak van Android. Zelfs als dit niet je favoriete manier van Android is, is de weg tot nu toe voor dit team fascinerend, en het is duidelijk dat dit komende jaar een cruciale weg voor dit bedrijf zal zijn.
