Ondanks Apple's beweerde liefde voor muziek, is het Google dat mijn deel van het oor bezit

Ik heb elke Apple-keynote bekeken sinds de originele iPhone werd aangekondigd. Bijna elke keer dat Apple-managers het grote podium betreden, beweren ze op een bepaald moment tijdens de presentatie de liefde van het bedrijf voor muziek.

Apple's iPhone 6-evenement was geen uitzondering. Na de aankondiging van de iPhone 6, iPhone 6 Plus, Apple Pay en de Apple Watch, kwam CEO Tim Cook terug op het podium om over muziek te praten. Nee, hij kondigde geen update voor iTunes aan, waarvan ik zeker weet dat bijna iedereen het ermee eens is - inclusief Apple-fans - is hard toe aan een revisie. In plaats daarvan beweerde hij opnieuw de liefde van Apple voor muziek en vertelde hij over hun voortdurende diepe samenwerking met U2, waarna hij de band op het podium bracht om een ​​nieuwe single te spelen. Hierna sloegen Tim en Bono in hoog gerepeteerde, slechtwerkende vorm heen en weer, waar ze besloten om het nieuwe album Songs of Innocence van U2 tot half oktober gratis weg te geven aan de meer dan een half miljard iTunes-klanten over de hele wereld.. Het was absoluut een leuk gebaar dat ik zeker weet dat veel mensen zullen waarderen (hoewel ik persoonlijk, na de overname van Apple Beats, liever een nieuw gratis album van Dre & vrienden had gekregen.)

Tijdens het kijken naar dit post-keynote-entertainment dat over de livestream van Apple daalde, werd ik me bewust van de realisatie van de Sonos-app die ook open stond op het bureaublad van een van mijn andere monitoren. De realisatie? Dat ondanks de beweerde liefde van Apple voor muziek, het eigenlijk Google is dat nu marktaandeel heeft over mijn luistergewoonten, of liever, het ooraandeel zoals ik het graag noem. Het tweede besef? Google heeft dit op magische wijze op me afgebracht toen ik nog geen Android-telefoon gebruikte!

Hoe Songza en Google Play Music iTunes voor mij vervingen

Laat me deze sectie voorafgaan door te zeggen dat ik een Canadees ben. Als het gaat om muziek en muziekdiensten online, waar u woont in de wereld kan en heeft een grote impact op welke muziekdiensten u kunt gebruiken en genieten. Geef het eigenbelang van oudere bedrijven de schuld van de eigendom van muziek en de distributieruimte die hun deel van de taart willen beschermen als je ergens woont en geen toegang hebt tot een muziekservice die je het liefst wilt proberen. De muziekbusiness is gecompliceerd.

Als Canadees probeerde ik het zoveel mogelijk uitstellen van muziek zoveel mogelijk uit te stellen (veel langer dan de meeste van mijn vrienden in de VS die veel eerder gaven aan het kopen … de meeste Canadezen die ik ken - politie en politici inbegrepen - geven de voorkeur aan downloaden muziek / films gratis indien mogelijk). Ik was een vroege gebruiker van Napster. Toen dat werd afgesloten, probeerde ik elke andere P2P-service waarmee ik gratis naar muziek kon luisteren, of dat nu legaal was of niet. Ik herinner me LimeWire en iMesh heel goed. Toen die diensten begonnen te verslechteren, gaf ik het uiteindelijk op en werd ik iTunes-beschermheer. Ik legde mijn creditcard neer en begon mijn muziek te kopen zoals een goede burger blijkbaar hoort te doen. Ik vond het niet leuk. Hoewel ik de rekeningen niet heb opgeteld, weet ik zeker dat ik de afgelopen jaren nu minstens een paar duizend dollar heb uitgegeven om mijn muziek op iTunes te kopen.

Ik ging van het verkrijgen van vrijwel 100% van mijn muziek van Apple tot nu ongeveer 100% van mijn muziek van Google

Toen, eind 2012, gebeurde Songza. Met Pandora die nooit enige tractie in Canada lanceerde / kreeg, vertrok Songza als een lopend vuurtje. In plaats van erover te lezen op een Mobile Nations-site, ontdekte ik eigenlijk Songza van mijn verloofde (laten we haar Erika noemen), die er door een vriend aan was voorgesteld. Binnen enkele weken voelde het alsof iedereen die ik kende naar Songza op zijn iPhone luisterde. Ik rockte op dat moment geen iPhone, dus hoewel ik bekend was met de app, was ik niet echt een Songza-gebruiker.

Kort na de ontdekking van Songza begon Erika me ook te achtervolgen dat ons thuismuzieksysteem slecht was. We hadden een Bose iPhone-dock, maar ze haatte het om haar eigen telefoon op het dock te plaatsen - elke melding die ze ontving, kwam via de luidsprekers en ze moest de telefoon altijd van het dock halen om haar telefoon daadwerkelijk te gebruiken. Minder dan ideaal. Dit bracht me ertoe om in december in Sonos te investeren als mijn kerstcadeau voor mezelf.

Investeren in Sonos was zonder meer de beste investering die ik ooit heb gedaan. Het gaf ons niet alleen een veel beter geluidssysteem voor ons huis, maar het integreerde ook met Songza, waardoor ik nu een Songza-gebruiker kan worden, hoewel ik het op dat moment niet op mijn telefoon heb (ook als je naar Sonza luistert via Sonos je krijg geen advertenties!).

Voor een bedrijf dat voortdurend zijn liefde voor muziek beweert, heeft Apple me eigenlijk verloren als klant bij Google, een bedrijf dat de meeste mensen niet eens associëren met muziek

Voor mij is Songza een briljante service. Ik hou van goede muziek, maar ik ben een workaholic met een korte vrije tijd die geen tijd heeft om nieuwe goede muziek te ontdekken (en om eerlijk te zijn, mijn smaak in wat goed is, is waarschijnlijk twijfelachtig!). Kijkend naar mijn iTunes-collectie, is het een nostalgie-collectie. De muziek waar ik naar luisterde op de middelbare school en universiteit zit daar allemaal voornamelijk in, maar meer recent kocht ik niet zoveel nieuwe muziek. Ik luisterde vooral steeds opnieuw naar dezelfde nummers. Omdat de samengestelde afspeellijsten van Songza beschikbaar waren rond vrijwel elk thema of stemming die ik voelde, liet de combinatie van Sonos en Songza me luisteren naar veel meer nieuwe muziek dan ooit tevoren. Ik heb waarschijnlijk in 2013 naar meer muziek geluisterd dan in de tien jaar daarvoor. Het was echt levensveranderend.

Het enige probleem met een streaming-muziekservice zoals Songza is dat wanneer je een specifiek nummer wilt horen, er geen manier is om dat te laten gebeuren. Je moet enigszins flexibel zijn in je luistergewoonten voor muziek, wat ik meestal ben. Soms krijg je echter gewoon de neiging om een ​​nummer te horen en kan Songza dat niet laten gebeuren. Daarvoor vertrouwde ik nog steeds op iTunes.

Toen kwam Google Play Music in mei van dit jaar naar Canada, met een gratis proefperiode van 30 dagen en een introductieprijs van $ 7, 99 per maand. Als een Netflix-abonnee die wat ik beschouw als de "film streaming belasting" elke maand betaalt, besloot ik de gratis proefversie te proberen, en als ik uiteindelijk de Google Play Music-service leuk vond, zou ik gewoon het equivalent betalen "Music Streaming Tax" elke maand. Hoewel ik het liever gratis krijg, is het betalen van minder dan $ 20 per maand voor kwaliteitsdiensten voor het streamen van films en muziek niet zo slecht.

Vier maanden later ben ik een gelukkig betalende abonnee van Google Play Muziek. De bibliotheek is enorm, het streamt goed en het is het perfecte compliment voor Songza en vervanging voor iTunes, waar ik specifieke nummers kan vinden en downloaden die ik wil downloaden en beluisteren. Sinds ik me heb geabonneerd op Google Play Muziek, heb ik geen $ 1 uitgegeven aan iTunes om muziek te kopen.

Een paar voorbeelden van waar Google Play Music geweldig is gebleken:

1. Bij thuiskomst van het kijken naar Guardians of the Galaxy (op openingsavond!), Wilde ik meteen luisteren naar Awesome Mix, Volume 1. Het was beschikbaar op iTunes als album voor $ 8, 99. In plaats daarvan opende ik de Sonos-app op mijn computer, ging naar de Google Play-sectie en met behulp van de afspeellijst van het iTunes-album als mijn richtlijn, vond ik snel elk nummer en voegde het toe aan een Sonos-afspeellijst. Het duurde minder dan twee minuten om alle elf nummers te vinden. Dat ene evenement betaalde een maand lang de kosten van Google Play Muziek. Absoluut de moeite waard.

2. Wanneer mijn familie thuis wordt bezocht, houden mijn nichtjes en neven (tien jaar en jonger) ervan om kleine dansfeesten te houden, waar oom Kevin de on-demand DJ is. Ze roepen naar welke nummers ze willen luisteren, terwijl oom Kevin ze zo snel mogelijk online vindt en speelt ze. Deze danspartijen door de jaren heen hebben mijn iTunes-rekeningen opgespaard. Nu log ik gewoon in op Google Play Muziek via de webbrowser, ik vind elk nummer dat de kleine munchkins binnen enkele seconden willen horen, en oom Kevin loopt niet langer vast met een grote rekening voor een heleboel muziek die hij echt niet hoeft te bezitten (er zijn veel diensten waarvoor ik Katy Perry zou willen betalen, maar haar zang hoort daar niet bij;)).

Kijkend naar hoe dit verhaal zich heeft afgespeeld, ging ik van het verkrijgen van vrijwel 100% van mijn muziek van Apple naar nu ongeveer 100% van mijn muziek van Google. Voor een bedrijf dat voortdurend zijn liefde voor muziek beweert, heeft Apple me eigenlijk verloren als klant bij Google, een bedrijf waarvan ik denk dat de meeste mensen het nog steeds niet eens associëren met muziek. Ironisch genoeg heb ik, kort voordat Apple Beats kocht, mijn oude Beats vervangen door een nieuwe B&O hoofdtelefoon. Ze hebben me daar zelfs verloren.

Ik realiseer me wel dat mijn verhaal kanttekeningen bevat die mijn situatie een beetje anders maken dan veel. Ten eerste vind ik het prima om bijna al mijn muziek te streamen. Ik werk thuis, waar ik de hele dag verbonden ben met snel internet. Streaming is prima. Als ik rijd, heb ik overal solide gegevenssnelheden, dus ik gebruik Songza als ik langere afstanden afleg, zoals mijn ouders bezoek die een uur buiten de stad zijn. Ik was een SiriusXM-abonnee, maar annuleerde het nu ten gunste van streaming vanaf mijn telefoon (tijdens korte ritten in de stad luister ik nog steeds naar de radio om op de hoogte te blijven van nieuwe, lokale dingen). Ik realiseer me ook dat er andere streamingdiensten zijn die kunnen bereiken wat Songza en Google Play Music voor mij hebben gedaan. Dat is niet het punt van dit verhaal. Het punt van dit verhaal is dat Google me, zelfs zonder het te beseffen, van Apple heeft gestolen omdat Apple voortdurend beweert het meest van te houden. Een pluim, Google!

Ik voorspel dat Google Sonos zal kopen

Aangezien Google mijn nummer lijkt te hebben als het gaat om muziek, ga ik dit redactioneel opiniestuk afsluiten met een voorspelling. Ik denk dat Google Sonos zal kopen. Google kocht Nest, Apple kocht Beats, nu is het de beurt van Google om iemand te kopen, en ik denk dat Sonos een slimme oplossing voor het bedrijf zou zijn. Dan, samen met het bezitten van mijn ogen via Google Glass, zouden ze ook echt mijn oren hebben.