Toen Inbox voor het eerst werd aangekondigd, sprong ik snel om een uitnodiging voor de dienst te pakken. Gmail was al jaren mijn standaard e-mailclient en ik had geen problemen met hoe het werkte, maar ik hield van de ideeën achter Inbox. Het idee dat mijn e-mailaccount meer kon zijn dan alleen een communicatie- en reclamedumpster, maar ook een takenlijst en een functioneel doelsysteem, was meer dan een beetje aantrekkelijk.
Vroeger schakelde ik heen en weer tussen Gmail en Inbox, niet helemaal klaar om mijn e-mail volledig over te dragen aan dit nieuwe systeem, maar ongeveer een jaar geleden heb ik eindelijk de overstap gemaakt naar fulltime Inbox-gebruik en heb niet teruggekeken.
Af en toe zie je iemand een dekvloer publiceren over hoe e-mails eigenlijk het ergste zijn wat ze elke dag moeten doen. Het is de laagste vorm van communicatie voor degenen onder ons die altijd met alles verbonden zijn, en dat komt vooral omdat het tijd is om te zuigen. U moet elke dag uw e-mailvakje triage, door promotie-e-mails en herinnerings-e-mails en verzend-e-mails doorzoeken. Weet je, de dingen die je graag als spam wilt markeren, maar dat niet kan omdat het vaag werkt of omdat je het misschien later moet opsporen. We vinden het niet zo erg om e-mail te sturen als dat moet, maar het idee om met de inbox om te gaan is een meestal zinloze klus. Je hebt jezelf getraind om het snel te triage, of je inbox is een container en je hebt alleen last van een nieuw bericht en de zoekfunctie.
Gemiddeld snooze ik 2-3 e-mails per week, en het aantal e-mails waarmee ik communiceer is hierdoor dramatisch toegenomen.
Ik zat gelukkig in de laatste groep voor Inbox. Toen e-mail binnenkwam, zou ik de melding controleren en doorgaan. Geen mappen, geen tags, alleen een stortplaats voor alles waarvan ik dacht dat ik er ooit misschien om zou geven. Dankzij de threaded gesprekken van Google kon ik snel een gesprek vinden wanneer ik het nodig had, en dat was alles wat echt belangrijk voor me was. Vrienden die op e-mail vertrouwden, omdat dit opgeruimde ding dat ze georganiseerd hielden, er in afgrijzen uitzagen als ik er op zoek was naar iets. Het was een puinhoop, maar het was een noodzakelijk kwaad en ik dacht er zo weinig over na als ik me kon veroorloven.
Inbox introduceerde een nieuwe manier om e-mail voor mij te gebruiken, en de eerste stap was het ongelooflijk eenvoudig maken om alle onzin te sorteren. Om te beginnen eindigen zoekresultaten voor een heleboel dingen vaak in betere resultaten in kaartstijl. Er is een bundel van 30 promotie-e-mails georganiseerd in deze bundel, en terwijl een van hen misschien een kortingsbon heeft voor Papa John's pizza die je misschien dit weekend wilt gebruiken, weet ik dat ik er later naar kan zoeken als ik wil. Tik op een knop, veeg al die berichten naar Archive en klaar ermee. Als ik iets zie waarvan ik weet dat het later belangrijk zal zijn, maar wil dat het ter herinnering opduikt, snooze ik het bericht. Gemiddeld snooze ik 2-3 e-mails per week, en het aantal e-mails waarmee ik communiceer is hierdoor dramatisch toegenomen. Ik zal die berichten veel minder snel vergeten, en hoewel ik zelden iets anders gebruik dan de sluimerfunctie van een bepaalde datum, is de sluimerfunctie op locatie geweldig wanneer ik op reis ben voor mijn werk.
De echte MVP voor mij in Inbox zit vast. Ik pin alles waarvan ik denk dat het belangrijk zou zijn die dag, en snooze of veeg al het andere. Het laatste wat ik elke avond op mijn telefoon doe, is ofwel omgaan met de resterende pinnen of die berichten snoozen als ik weet dat ik ze morgen ga behandelen. Aan het einde van elke werkweek ruim ik de resterende pinnen op dezelfde manier op als een ToDo-lijst. Ik jaag niet actief op Inbox Zero, maar het is vaak het resultaat van mijn huidige workflow terwijl ik het weekend inga.
Niets dat Inbox doet, is bijzonder of nieuw, maar omdat ik er een deel van mijn workflow van kon maken, heb ik nu een veel betere relatie met mijn persoonlijke e-mail. Ik heb overwogen om ook andere accounts, met name mijn werkaccount, naar Inbox te migreren. Het is een systeem waar ik niet echt aan hoef te denken om ervan te genieten, en dat is voor mij het grootste deel van de ervaring. Ik hoef niet te stoppen en na te denken over hoe ik deze e-mails moet aanpakken, maar ik kan mijn inbox nog steeds actief beheren. Ik ontvang niet meer of minder e-mail, maar ik denk er minder over na en bereik er op de een of andere manier meer door.
Er zijn niet veel softwarewijzigingen in mijn dagelijks leven die zo'n betekenisvolle impact hebben gehad, en in veel opzichten word ik eraan herinnerd toen ik voor het eerst naar Gmail verhuisde. Het voelt alsof de software die mijn e-mail verwerkt veel van het werk voor mij doet, en dat is ongelooflijk waardevol voor iemand zoals ik.
