Iphone x: de recensie

Het is een bekend refrein: Apple brengt een nieuw product uit en de helft van de wereld beweert dat het het beste is ooit, terwijl anderen beweren dat het het equivalent is van minder dan bonen.

Apple noemt iPhone X de toekomst van de smartphone en na een week gebruik - komende van maanden Android-gebruik - kan ik gerust zeggen dat het echt een geweldige telefoon is. In feite is het de beste iPhone tot nu toe, en ik heb er een geweldige tijd mee gehad, maar het verandert mijn mening over de iPhone als product en iOS als ecosysteem niet drastisch.

Dat wil niet zeggen dat Google en zijn hardwarepartners er niet tegen kunnen om een ​​paar dingen van de iPhone X te leren.

Laten we er niet omheen draaien.

Face ID

Face ID is geweldig. Ik heb mijn vingerafdruksensor op de Note 8 uitgeschakeld om te zien of de irisscanner van Samsung (die hetzelfde beveiligingsniveau benadert als Face ID) kon concurreren, en dat kon het gewoon niet. En hoewel de gezichtsherkenningsfunctie van Samsung inderdaad sneller is dan het scannen van irissen, is het ook veel minder veilig.

Dit zijn de belangrijkste verschillen: Face ID combineert het beste van irisscanning en gezichtsherkenning. Het maakt een driedimensionale kaart van het gezicht, dus het heeft meer gegevensvlakken om mee te werken dan alleen de iris, en gebruikt infrarood om de gegevens in de beveiligde enclave te vergelijken met de persoon die ervoor staat.

Face ID is zo goed en zo consistent dat je Touch ID niet eens nodig hebt. Totdat Android-fabrikanten daar kunnen komen, moeten ze zich aan vingerafdrukken houden.

Bij de Galaxy S8 of Note 8 moet je het een of het ander kiezen; irisscannen, dat is veel kieskeuriger en vereist dat de telefoon dicht bij het gezicht is om te werken (hoewel het geweldig werkt in het donker); of gezichtsherkenning, die sneller en vergevingsgezinder is, maar de camera aan de voorzijde gebruikt, waardoor deze vaker in het donker faalt.

Ik stond weliswaar sceptisch tegenover Apple's beslissing om de vingerafdruksensor van de iPhone X te verwijderen - afgezien van de esthetiek (en misschien de kosten), welke reden had het om geen Touch ID-sensor op de achterkant van de telefoon te plaatsen? - maar de aanpassing is relatief naadloos verlopen.

Face ID werkt sneller en consistenter dan het irisscannen van de Note 8.

De betrouwbaarheid is bijna perfect voor mij geweest; of het nu binnen is of in de felle zon, het scherm wordt ingeschakeld als ik het uit mijn zak haal, of ik tik er één keer op om het display in te schakelen, til het iets naar me toe en het ontgrendelt. Ik heb de gewoonte aangenomen om het scherm aan te zetten en in één beweging te vegen, en slechts een handvol keren heeft het me niet ingehaald. Face ID heeft ook het extra voordeel van werken wanneer ik handschoenen draag, wat, zoals ik onlangs heb ontdekt in een aantal koude Canadese dagen, zeer nuttig is. Geen van de biometrische oplossingen van Samsung werkt betrouwbaar genoeg buiten naar mijn smaak.

Bovendien gebruiken Face ID API's dezelfde biometrische haken als Touch ID, dus apps als 1Password, die ik tientallen keren per dag open, werken gewoon uit de doos. Android heeft die luxe niet; Google heeft platformonafhankelijke vingerafdruk-API's toegevoegd in Marshmallow, maar er is geen equivalent voor iris of gezichtsherkenning, dus tenzij ik de vingerafdruksensor op de S8 of Note 8 gebruik, moet ik mijn wachtwoord invoeren dat niet geschikt is voor menselijke consumptie. elke keer.

Ik heb de afgelopen maanden veel tijd besteed aan het maken van de combinatie van biometrie van de S8 en Note 8 voor mij. Noch scannen van iris noch gezichtsherkenning is consistent genoeg voor mij om zelf te gebruiken (en onthoud dat u er slechts één tegelijk kunt gebruiken), en de vingerafdruksensor is zeer slecht geplaatst.

Face ID is ongeveer even snel als de gezichtsherkenning van Samsung, maar het is veel betrouwbaarder.

Smart Lock helpt, vooral als u verbonden bent met een draagbare of in een vertrouwde omgeving zoals een huis of werkplek, maar om veiligheidsredenen werkt het alleen in vier uur durende stints. De dissonantie is precies genoeg om me af te schrikken; je moet zo dicht bij het scherm zijn en zo weloverwogen dat elke keer dat het faalt, ik het gewoon volledig wil uitschakelen.

Aan de andere kant vind ik het niet leuk om elke keer omhoog te moeten vegen om de telefoon te ontgrendelen; Met Face ID moet ik het vergrendelscherm helemaal omzeilen, omdat de drukgevoelige startknop van Samsung dit vergemakkelijkt. Tik op het scherm, verifieer en laat me binnen.

Het voordeel is dit: Apple genagelde biometrische gegevens op de iPhone X, en Android-fabrikanten zullen moeten nadenken of ze kunnen en moeten proberen te concurreren, of gewoon blijven bij de beproefde vingerafdruksensor aan de achterkant of zijkant, die werkt tot nu toe goed voor hen.

De grootte, het gewicht en de materialen

Apple noemt het Gorilla Glass-substraat dat de voor- en achterkant van de iPhone X bedekt 'het meest duurzame glas dat ooit in een smartphone is gemaakt', maar het is nog steeds glas en krast nog steeds. Ik heb mijn apparaat nog niet laten vallen, maar volgens sommige tests is het ook niet onbreekbaar.

Dat gezegd hebbende, ik hou echt van het algehele ontwerp van de telefoon. Het is iets korter en breder dan de Galaxy S8, die ook reclame maakt voor een OLED-scherm zonder rand van 5, 8 inch, maar het roestvrijstalen frame (glanzend en chroom op mijn zilveren eenheid) ziet er duur uit en voelt onderscheidend. Gezien de prijs van $ 1000 + ben ik echter niet van plan dit ding zonder hoesje te gebruiken, dus ik zal niet veel van dat chroom zien, in voor- en tegenspoed.

De iPhone X is ook aanzienlijk - een beetje zoals de Essential Phone in dat opzicht. Het is 174 gram, ongeveer 19 gram zwaarder dan de Galaxy S8 en bijna identiek aan de veel grotere S8 +. Apple weet hoe hij een solide telefoon moet bouwen - dat is al jaren het geval - maar het industriële ontwerp hier voelt geen werelden vooruit, zeg maar Samsung of HTC. Het is een luxe product dat eruitziet en het onderdeel kost, maar niet aanzienlijk meer aanvoelt dan de vergelijkbaar geprijsde (en unapologically aluminium) Galaxy Note 8.

Wat het wel biedt, is een "Plus" -set met functies in een standaardlichaam. Ik zou graag zien dat Samsung volgend jaar een dubbele camera aanbiedt op zijn kleinere Galaxy S9-vlaggenschip, omdat dat formaat - de iPhone X, Galaxy S8, Essential Phone - de perfecte plek is voor mediaconsumptie en gebruik met één hand.

Het scherm en de inkeping

OLED is een groot discussiepunt op dit moment, maar de realiteit is dat er niets bijzonders is aan het door Samsung gemaakte OLED-scherm van de iPhone. Net als de nieuwste displays op vlaggenschip-telefoons van Samsung, is het zowel ongelooflijk scherp en levendig, met bijna perfecte kalibratie, terwijl het ook tegen de beperkingen van moderne OLED-technologie stuit. Zelfs Samsung is er niet achter gekomen hoe een OLED-scherm met een RGB-streep te maken, dus de subpixelarray van de iPhone X heeft dezelfde diamantvorm als zijn concurrenten van Samsung.

Blauwe verschuiving is een ding, hoewel lang niet zozeer als de Pixel 2 XL, en hoewel het 2436 x 1125 pixel-display van de iPhone X ongeveer 57 ppi dichter is dan dat van de iPhone 8 Plus, heb je nog steeds te maken met alle inherente eigenschappen, goed of slecht, van OLED. Ik hou van het scherm en denk dat het waarschijnlijk een van de beste is die er op dit moment is, maar het is ook een grote inhaalslag voor Apple.

De inkeping daarentegen is interessant. Veel vroege recensenten zeiden dat het "verdwenen" was in de ervaring van het gebruik van de telefoon, maar daar ben ik het niet mee eens. Ik zie de inkeping en word er soms door afgeleid, maar dit is wat ik heb gevonden: wanneer een geoptimaliseerde iPhone-app begrijpt hoe te werken binnen de grenzen van de inkeping, is het geweldig. Google Foto's werkt bijvoorbeeld prachtig door het kerfgebied als accent te gebruiken; alles wat belangrijk is - tabbladen, zoekbalken, dialoogvensters - vindt u er allemaal onder.

Er zijn nog steeds veel te veel apps die niet goed zijn geoptimaliseerd en daarom een ​​pijler hebben, of onvoldoende tijd hebben gehad om de UX-veranderingen die de iPhone X nodig heeft, echt te omarmen. Instagram vraagt ​​je bijvoorbeeld om van beneden naar boven te vegen om een ​​link in Verhalen te openen - ik heb het opgegeven om die beweging te proberen omdat het me elke keer weer naar huis brengt.

Zelfs met zijn eigenaardigheden, is de inkeping relatief onschadelijk in portretmodus. Schakel echter over naar landschap en bijna elke situatie ziet er vreemd uit. Safari wikkelt het ontwerp niet rond de inkeping, wat logisch is, terwijl sommige games en video-apps het gewoon helemaal negeren, dus een deel van de inhoud is er gewoon niet.

Het is onvermijdelijk dat Apple zal proberen het inkepingsgebied te verkleinen totdat het helemaal verdwijnt, maar tot die tijd zitten we vast aan een landschapservaring die echt problematisch is.

De gebaren

De gebaren van de iPhone X zijn prima. Ik denk nog steeds dat het een fout is om vanaf de rechterkant van het scherm naar beneden te vegen om toegang te krijgen tot het Control Center, maar gezien de manier waarop iOS is geprogrammeerd, zie ik niet echt een alternatief.

Android-gebruikers zullen de voorkeur geven aan de nieuwe systeembrede gebaren die naar het startscherm terugkeren met een veeg omhoog vanaf de onderkant of snel schakelen tussen apps met een horizontale beweging van de duim. Er is nog steeds een leercurve, maar deze is niet onoverkomelijk of niet intuïtief; het kostte me een dag of zo om eraan te wennen.

De mogelijkheid om snel tussen geopende apps te vegen is mijn favoriete onderdeel van de nieuwe UX, want dat is iets dat ik met veel effect gebruik sinds Android 7.0 Nougat de mogelijkheid heeft geïmplementeerd om tweemaal op de multitasking-knop te tikken om te schakelen tussen de laatste twee actieve apps.

Ik heb me vaak afgevraagd of Android ooit van een speciale navigatiebalk zal verdwijnen en, zo ja, hoe het zou werken. Bedrijven zoals Huawei en Motorola gaan die kant op met virtuele of fysieke gebarengebieden die de behoefte aan statische sleutels teniet doen, maar ik moet nog een oplossing vinden die betrouwbaar genoeg is om fulltime over te schakelen. Als en wanneer Google besluit dit aan te pakken, weet ik zeker dat de oplossing natuurlijker aanvoelt voor het platform.

De haptiek

Haptics krijgen niet veel aandacht, maar ze moeten wel: de Taptic Engine van Apple is geweldig en moet door elke Android-fabrikant fel worden nagebootst. LG heeft goed werk geleverd met de V30 - de haptiek is precies, subtiel en uiterst bevredigend.

Ik hou niet van de manier waarop iPhone X meldingen overbrengt, maar als ze op een bureau worden achtergelaten, trillen binnenkomende pings mijn koffiemok niet van de tafel; in plaats daarvan is het meer directioneel en daarom effectiever. Aangezien Android haptics gebruikt voor zoveel OS-brede interactie, zou ik graag zien dat een bedrijf als Samsung hier meer tijd aan besteedt.

De camera's

Ik ben blij dat Apple erin is geslaagd om een ​​tweede stabilisatiemodule in de secundaire camera van de iPhone X te passen, omdat telefoto's profiteren van de extra gyro-gegevens, maar het is mij duidelijk, ondanks wat DxOMark zegt over de foto-trouw van de telefoon, dat het kan niet concurreren met de Pixel 2 voor pure heerlijke uitvoer.

iPhone X (links) | Pixel 2 (rechts)

Wat de iPhone X biedt, zoals de meeste iPhones sinds de iPhone 4 van 2010, is consistentie. Elke foto die met de iPhone X is genomen, is bruikbaar - realistisch korrelig bij weinig licht, of correct belicht in felle, felle zon - zo niet spectaculair.

Ik vind het ook interessant en hilarisch dat Apple door Google is geslagen in de race naar het selfie-portret; zelfs met alle wonderbaarlijke Kinect-achtige technologie binnen de inkeping, zien portret-selfies er niet beter uit - en in sommige gevallen zijn ze opmerkelijk slechter - dan die getransmuteerd door de kleine kleine camera aan de voorzijde en algoritmen voor machine learning.

Zoals ik bij de secundaire telelens van de Note 8 heb ontdekt, waardeer ik de aanwezigheid ervan, maar gebruik hem zelden. Dat het gestabiliseerd is, met een ietwat groter diafragma van ƒ / 2.4, zou moeten helpen bij de incidentele video die ik maak - het feit dat de iPhone X 4K-video kan leveren met 60 fps is een van de weinige opvallende kenmerken van de A11 Bionic-chip, die dichtbij is tot twee keer zo snel als het vlaggenschipplatform van Qualcomm tegenwoordig - maar ik heb geen merkbare kwaliteitsverbetering opgemerkt over de iPhone 8 Plus.

Bij weinig licht is de Pixel 2 beter, maar niet veel - Google doet het beter met nabewerking, omdat de bovenstaande foto, genomen in bijna totale duisternis en alleen verlicht door de straatverlichting en het telefoonscherm van mijn vrouw, ISO4800 op de Pixel 2 maar niet zo korrelig als de ISO2000 van de iPhone.

Ik wil de nieuwe portretverlichtingsmodi leuk vinden die gebruikmaken van zowel de camera aan de voor- als de achterzijde. Ik geef bijna altijd de voorkeur aan de "Natural Light" of standaardversie van een foto, maar ik ben ook enkele voorbeelden tegengekomen die echt indruk op me maken.

Wat Animoji betreft - ik heb er plezier mee.

Batterijduur

Ik vind de beschrijvingen van Apple van de batterijlevensduur van de iPhone op zijn best verwarrend en in het slechtste geval frustrerend. Op de specificatiespagina voor de iPhone X beweert Apple dat het "tot 2 uur langer meegaat dan de iPhone 7", wat mij helemaal niet helpt, aangezien de iPhone 7 volledig ander silicium gebruikt en, toen het werd uitgebracht, was geprijsd meer dan $ 300 minder.

Ik krijg de hele dag batterijlevensduur, maar een iPhone 8 Plus is dat niet.

In plaats daarvan wil ik de iPhone X kunnen beoordelen in vergelijking met de iPhone 8 en 8 Plus, en de enige nuttige metriek die Apple me geeft, is iets dat "internetgebruik" wordt genoemd, dat noch specifiek noch nuttig is.

Ik heb geleerd dat, ondanks het claimen van "tot 12 uur" internetgebruik op zowel de iPhone 8 en X, en 13 uur op de iPhone 8 Plus, de iPhone X ergens midden in die oude ontwerpen valt. Ik slaap meestal met een batterij van 10-15%, dat is wat ik zou hebben overgebleven van een Galaxy S8 en iets minder dan van de Pixel 2. Met andere woorden, grotere Android-vlaggenschepen vegen nog steeds de vloer met de iPhone X voor de levensduur, maar ik moet nog een andere Android-telefoon vinden dan bijvoorbeeld de Huawei Mate 9, die kan concurreren met de iPhone 8 Plus.

iOS en het ecosysteem

Ik breng tegenwoordig veel tijd door tussen telefoons - tussen telefoons met 'stock'-Android en anderen met stock- Android, en anderen die nog steeds versies van Android gebruiken die je niet zou wensen op je ergste vijand (maar gelukkig elk jaar minder, gelukkig) en iOS.

iOS voelt op sommige manieren nog steeds als een statische puinhoop, vol met stoere, onverschillige pictogrammen, rode badges die naar me schreeuwen om ze te wissen, en een startscherm dat helemaal niet wil werken met mijn esthetische gevoeligheden.

Maar het is ook zo snel. Android kan alleen maar dromen van het behouden van de aanraakgevoeligheid en consistente frames per seconde die iOS zo moeiteloos bereikt. Je denkt misschien dat je Galaxy of Pixel glad is, maar vergelijk het met de vlekkeloze beweging van het iPhone X-gebaar naar huis en je zult snel vernederd zijn.

Ook die apps zijn nog steeds beter. Ik wil geloven, nu we in 2017 zijn en niet in 2012, dat ontwikkelaars zo veel belang hechten aan functiepariteit op Android, maar dat doen ze niet: de beste indie-apps komen nog steeds niet naar Android (hoewel men kan beweren, en ik ben het er in sommige gevallen mee eens dat de indie-app scene extreem levendig is op Android - alleen op een manier die ze niet veel geld oplevert); games komen maanden te laat aan, of helemaal niet; en geliefde producten, vooral op camera's gebaseerde netwerken zoals Instagram en Snapchat, missen specifieke functies of optimalisaties die me gek maken.

Het is 2017 en je kunt er nog steeds niet op rekenen dat Android-apps van dezelfde kwaliteit zijn als hun iOS-tegenhangers.

Mijn bankapp bracht bijvoorbeeld Touch ID (en dankzij de overdraagbare API's, Face ID) twee jaar geleden ondersteuning voor de iOS-app; de Android-versie dwingt me om mijn wachtwoord elke keer als een chump in te voeren. Mijn favoriete schrijf-app, Bear, is niet van plan een Android-versie te bouwen, en mijn voorheen favoriete maaltijdplanning-app, Grocery King, heeft zijn Android-app al meer dan twee jaar niet bijgewerkt.

Natuurlijk, gezien het feit dat ik het grootste deel van mijn jaar met Android heb doorgebracht, heb ik haalbare platformonafhankelijke alternatieven bedacht - Google Documenten is behoorlijk goed en de maaltijd is ook geweldig - maar het voelt nog steeds alsof Android-apps tweede viool spelen aan hun iOS-tegenhangers.

Apple verdient ook hier veel lof. Het maken van Android staat bekend als omslachtiger, zowel in app-ontwikkeling als gevolg van Java, en in onderhoud dankzij het enorme aantal apparaten dat in gebruik is, maar Apple heeft een buitengewoon ecosysteem van toegewijde ontwikkelaars gebouwd die willen proberen de kost te verdienen iOS. De curatieservices van Apple zijn ook behoorlijk goed, vooral met iOS 11: ik heb altijd het gevoel dat er geweldige nieuwe apps zijn om te bekijken in de App Store, maar met Google Play weet ik nooit wat het algoritme me gaat voeden.

Maar Android is op deze manieren nog steeds beter …

Na enige tijd met iOS te hebben doorgebracht, vallen een paar dingen echt op: meldingen zijn nog steeds veel beter op Android; de typervaring is leuker op Android; Android is veel flexibeler; en de verscheidenheid aan Android-hardware is adembenemend.

Meldingen behoren tegenwoordig tot de meest kritieke details in elk besturingssysteem en Android heeft het jaren geleden genageld en wordt bij elke iteratie alleen maar beter. Google's voorsprong is in dit opzicht zo absoluut dat het net zo goed als onoverkomelijk kan zijn. Ik heb daarentegen een hekel aan meldingen op de iPhone.

Android en iOS lijken nu erg op elkaar, maar het platform van Google heeft een aantal belangrijke voordelen.

Typen is ook aanzienlijk leuker op de meeste Android-telefoons, vooral dankzij Gboard, dat (ironisch genoeg) begon als een iOS-app van derden en zijn beste functies naar zijn eigen mobiele besturingssysteem bracht. Gboard's autocorrectie is slim en betrouwbaar en de prestaties zijn bijna perfect, zelfs op oudere hardware. En net als Android zelf, kunt u het aanpassen om eruit te zien en te handelen zoals u dat wilt. Apple heeft een heleboel van dat soort dingen toegevoegd aan QuickType in iOS 10 en 11, maar ik geef er altijd de voorkeur aan om lange e-mails op mijn Pixel te pikken dan op mijn iPhone X.

Ik hou ook van tijd doorbrengen met nieuwe Android-telefoons, van het no-nonsense metalen chassis van de $ 229 Moto G5 Plus tot de betoverende lichtverschuivingen van de Solar Red HTC U11. De openheid van Android heeft een revolutie in de constructie en deconstructie van smartphones mogelijk gemaakt, en het besturingssysteem van Google blijft vrijwel iedereen, tegen elke prijs, toestaan ​​om op internet te komen.

Moet je een iPhone X kopen?

Apple verdient veel lof, niet alleen voor het verleggen van de envelop van smartphone-hardware-innovatie - kijk naar iFixit's neergang van de iPhone X om te zien hoe elegant het hele interieur is ingedeeld - maar voor het creëren van een ecosysteem waar, als je eenmaal in bent, je wilt niet weggaan.

En hoewel ik weet dat het gauche is om te willen dat we allemaal in harmonie leven, zou ik in mijn ideale wereld elke toegewijde Android-gebruiker de iPhone X een paar dagen laten uitproberen, en elke vrome iPhone-verslaafde gebruikt, zeg maar een Galaxy Note 8 of Pixel 2 voor dezelfde hoeveelheid tijd. Er zijn lessen te trekken uit het onderzoeken van de verschillen tussen de twee en, uiteindelijk, realiserend dat ze niet zo verschillend zijn.

Android-liefhebbers hebben waarschijnlijk weinig interesse in het kopen van een iPhone X, vooral een die $ 1000 kost. Dat is eerlijk: dit is een zeer dure telefoon. Maar als je verbijsterd bent over de aanwezigheid van deze recensie op Android Central, ben je precies de persoon die het zou moeten proberen, zowel om te zien wat je haat als wat je leuk vindt.

Zie bij Apple

We kunnen via onze links een commissie verdienen voor aankopen. Kom meer te weten.