Het is misschien je muziek, maar het is nog steeds niet je cloud

Deze week bracht een pijnlijke herinnering dat, hoe geweldig het oude World Wide Web ook is, het nog steeds een behoorlijk spijtige situatie is als het gaat om online muziek. Om het kort samen te vatten, heeft Google een limiet ingesteld op het aantal apparaten dat u in een jaar niet meer kunt autoriseren door Google Music. U kunt op elk gewenst moment nog maximaal 10 geactiveerd hebben, maar u kunt er slechts vier voor nieuwe apparaten omwisselen. Klinkt eenvoudig genoeg, toch? En voor de overgrote meerderheid van de mensen die er zijn, om overal je muziek te spelen (in ondersteunde landen, hoe dan ook) vanaf 14 verschillende apparaten - van smartphones en tablets tot desktops en laptops en Google TV's - is het meerdere keren overdreven. Maar voor anderen van ons, waren onze 10 slots vol, en elke poging om een ​​apparaat te autoriseren - iets dat we eerder zo vaak als we wilden hadden kunnen doen - kreeg een oranje-witte boodschap:

"Sorry, je hebt te veel apparaten ongeautoriseerd."

Grappig, ik had niet het gevoel dat ik te veel apparaten had geautoriseerd. (Ook grappig is dat ik de Britse spelling heb, waar z's worden geruild voor s's, maar dat was het minste van mijn zorgen.) Het probleem dat ik en vele anderen tegenkwamen, was dat dubbele apparaten slots innamen, en we had nu geen manier om ze kwijt te raken. voor de meeste mensen was het van het flashen van aangepaste ROM's. Voor mij was het van mijn janky Logitech Revue, die om de paar weken een harde reset vereist wanneer hij besluit enkele van de apps die erop zijn geïnstalleerd te vergeten. (Het laatste slachtoffer dat ironisch genoeg in de ether werd gezogen, was Google Play Music.) En toen de hamer naar beneden kwam, zat ik vast aan een Galaxy Nexus, de EVO 4G LTE, Nexus One, AT&T One X, internationale One X, een pc, een laptop en twee exemplaren van de Logitech Revue die kostbare apparaatslots innemen, zonder enige manier om ze kwijt te raken tot 2013. Of, God verbied het, tot mei 2013, als het niet volgens de kalender verloopt jaar.

(Ik zal echter de eerste zijn om te zeggen dat dat nauwelijks een beschamende lijst met apparaten is.)

Google heeft me lui gemaakt, denk ik. Ik ben eraan gewend geraakt dat mijn muziek in de cloud staat. Ik hoef me geen zorgen meer te maken dat mijn muziek wordt gesynchroniseerd van mijn desktop en laptop naar mijn thuis-NAS. Zolang ik niet op reis ben, gebruik ik Google Music om naar mijn muziek te luisteren wanneer ik in de stad aan het werk ben. Bij het maaien van het gazon. De enkele keer dat ik train.

Ik zeg "mijn muziek" omdat ik dat zo vind. Mijn muziek Ik heb de bestanden ergens en heb ze geüpload naar Google Music. Het is mijn muziek.

Alleen, zodra ik besluit het te uploaden naar Google Music, is het niet meer van mij. Nou, het is nog steeds van mij, maar ik heb het aan Google uitgeleend om het met mij te delen. Dus het is niet langer van mij. Het is onderworpen aan de regels en voorschriften van Google, wat betekent dat het onderworpen is aan de listen en grillen van de muzieklabels. Laat maar zitten dat het mijn muziek is. Ik heb het (grotendeels) gekocht. Het is van mij.

Het mooie debacle van deze week is een herinnering dat hoewel het misschien mijn muziek is, het niet mijn cloud is. En hoewel Google Music het object van mijn ire is, staat het hier nauwelijks alleen. Amazon Music valt ook onder de platenlabels. Hetzelfde geldt voor de streamingdiensten. Zelfs Apple moet onderhandelingen voeren met een stel oude blanke mannen, zodat je je Bieber via de ether kunt krijgen.

Dit is geen nieuw nummer. Het goede nieuws is dat Google de zaken aan het einde van de dag uitzoekt en ons ondertussen onze geautoriseerde apparaten laat opschonen. (Een persoonlijk pleidooi: misschien een soort vrijstelling voor degenen onder ons die telefoons testen voor de kost?) Maar deze week dient als een herinnering dat het gemakkelijk is om zelfgenoegzaam te worden, om het gemak van streaming te accepteren in ruil voor het delen van onze bestanden met een meester wiens beste belangen zelden in overeenstemming zijn met de onze.