In 2013 was de wereld nog niet klaar voor Google Glass toen het bedrijf een paar duizend ontwikkelaars (en bloggers) een paar de vrije loop liet. Noch was de software die het aandreef. Maar vijf jaar is een leven lang als het gaat om technologie en ik denk dat zowel onze gereedheid als de mogelijkheden van Android voldoende zijn veranderd om het idee terug te brengen.
Google heeft het geld en de mogelijkheid om een aantal gekke ideeën uit te proberen, zoals Google Glass in 2013.
Het is gemakkelijk om Google Glass nog een ander mislukt idee van Google te noemen, dat graag bizarre ideeën probeert en ze graag ziet mislukken. De realiteit is dat Google niet precies wist hoe Glass nuttig kon en zou zijn, dus het drukte op ideeën van mensen die ze wilden proberen. Snel vooruit een paar jaar en Google zag het potentieel van Glass in de onderneming. Maar goed, Glass Enterprise Edition is geboren en samenwerking en teleconferentie, van professionals zoals chirurgen of beveiligingsspecialisten, is beter dan ooit. Dit zijn het soort projecten dat een bedrijf met geld om te verbranden kan doen wanneer leidinggevenden en bestuursleden een beetje dromer in zich hebben.
Wij - het collectief dat wij omvat, jij, ik en iedereen die aandacht besteedt - hadden in 2013 niet genoeg van die dromer en zagen geen behoefte aan een computer die je als een bril draagt. We besloten dat het moest sterven en er was (en blijft) een diepgaande weerstand tegen het idee dat draagbare camera's een slecht idee zijn. Laat staan dat iedereen die Glass gebruikt ook een telefoon had met een veel betere camera erop, of dat de overheid en bedrijven in het hele land elke beweging vastlegden, een camera die je kunt dragen was schandalig. Selfies tijdens het dragen van Glass onder de douche hielpen ook niet.
Ik heb altijd gedacht dat de camera die je kon zien beter was dan de camera's die je niet kon zien als je je zorgen maakte over privacy.
Ik weet niet zeker hoeveel slecht geïnformeerde terugslag van de consument te maken had met de annulering van een echte consumentenversie van Glass. Ik weet wel dat genoemde consumenteneditie op zichzelf al zou hebben gefaald. Ik weet dit omdat ik het product gebruikte en het was onhandig, afleidend en lang niet zo vloeibaar en vriendelijk genoeg voor iedereen behalve de echte tech-hardcore om van te houden. Android was lang niet klaar om 100 procent handsfree te zijn, en de pseudo-Google Now-interface die Glass aanstuurde, was een typisch versie één product dat niemand leuk vond. Ik had deze epiphany op een avond tijdens het rijden in de winter, in een poging niet verblind te worden door tegemoetkomende koplampen en Glass liet me vertellen over een pakket dat Amazon twee dagen eerder had verzonden.
Android Oreo en Google Assistant hebben dat allemaal veranderd. Of je het nu leuk vindt of niet, je kunt bijna alles doen wat je zou willen doen op een computer op het gezicht door met Google Assistant te praten. Wat nog belangrijker is, de AI van Google kan zowel aan een wearable als aan uw behoeften worden aangepast. Natuurlijk zou krachtigere en meer geminiaturiseerde hardware geen pijn doen als het gaat om het maken van een gebruikerservaring die stroomt zonder afleidend te zijn, omdat het kan weten dat je 30 mijl per uur rijdt in een mix van regen en ijs om 22:00 uur op een Zondag. Assistent is niet perfect, maar het is slim genoeg om te weten dat ik me niet moet storen met alles wat er aan de hand is.
Google Assistent is niet perfect, maar het is slim genoeg om ons niet te proberen te vermoorden op een ijzige snelweg.
Wat nog belangrijker is, het vermogen van Assistant om te werken met domotica-producten en contextueel bewust te zijn, kan Glass verbluffend maken. Voordeur op slot en je hebt een zak of twee boodschappen in handen? Kijk naar het slot en knipper om de deur te openen. Verblinding vanuit een raam staat precies in de juiste hoek om je ellendig te maken? Glas kan dit weten en de jaloezieën laten zakken. Glas zou dit soort dingen en meer kunnen doen, dus mijn nieuwe ideeën zijn slechts het topje van een AI-aangedreven geautomatiseerde toekomst waarin iedereen een kleine computer op zijn hoofd heeft.
Misschien zijn mijn ideeën over een utopische toekomst niet het beste voorbeeld van hoe Glass een product zou kunnen zijn dat we in 2019 willen. Daarom werk ik niet bij Google om manieren te bedenken om de wereld en zo te veranderen. De mensen die bij Google werken om de wereld te veranderen, kunnen echter manieren bedenken om Glass in het echte leven te integreren. Als Snapchat het wilde proberen, zou Google hetzelfde moeten doen.
