Terug op de universiteit werkte ik als bankbediende tussen de lessen en had ik een outlet nodig. Ik wilde niet meer drinken dan ik al deed, en ik besteedde al te veel tijd aan het lezen van boeken die ik niet leuk vond om te genieten van degene die ik wilde lezen, dus besloot ik iets anders te doen: schilderen.
Ik omhelsde mijn innerlijke kunstenaar en leerde van mijn creaties zonder vaardigheden te houden.
Op advies van een vriend ging ik naar een kunstwinkel, kreeg een paar doeken, een verscheidenheid aan penselen en een beetje kleuren, met de bedoeling om naar huis te gaan en te ontsnappen aan de zalige eenzaamheid van visuele expressie. En uitdrukken dat ik dat deed: een handvol doeken overspoeld in energieke kleuren, willekeurig gespreid en met weinig zorg voor het eindproduct. Het doel was niet om een kunstwerk te creëren, maar om kunst te creëren door middel van werk, en daarmee me ooit zo kort uit de monotonie van het leven van de geleerde te verwijderen.
Ik ben sindsdien afgestudeerd en heb dat alledaagse achtergelaten, maar de roep van het canvas is nog steeds sterk. Er was iets aan de tactiliteit van het drukken van penseel op palet op papier en weer terug dat ik, ondanks het eindresultaat dat leek op het mijmeren van een tweejarige op gestoofde wortelen op een witte tegelvloer, diep bevredigend vond. Het kietelde een ander deel van het brein dat me creatief aan het schrijven houdt en snel bewerkt. De wervelingen van kleur hebben geen andere vorm dan de donkere wolk van gemengde voorverkiezingen; geen doel dan het proces zelf.
Het was dan ook met groot genoegen dat ik in het Air Command-menu van de Note 8 een nieuwe functie genaamd Kleuring begraven vond, die een uitlaatklep biedt voor schilders, echt en doen alsof. Penseelarbeid is niet nieuw voor de Note-lijn, maar het heeft wel een nieuwe verflaag gekregen met de verbeterde S Pen-gevoeligheid, een groter display en een verbeterde gebruikersinterface van de PENUP-app, die nu zowel een speciaal kleurboek als een blanco bevat canvas met zeven penseeltypen, van waterverf tot krijt.
Nadat ik mezelf vertrouwd had gemaakt met de gereedschappen, keerde ik snel terug naar dat vertrouwde gevoel dat ik kreeg van schilderen op een echt canvas, het kalmeren van de hersenen en het vertragen van de ademhaling. Van doodling op een pagina is bekend dat het positieve effecten op het menselijk lichaam heeft, en de toevoeging van een kleurboek, vol met tientallen gedetailleerde pictogrammen die wachten om te worden ingevuld, werd mijn tweede scherm tijdens een tv-programma van een half uur.
Samsung staat nooit bekend om elegant software-ontwerp, maar de schaarse PENUP-kleurinterface is precies dat: het biedt de juiste tools en loopt snel uit de weg. Er zijn enkele frustraties - het veranderen van penselen zet de kleur altijd terug naar zwart - maar ze overschaduwen het werk zelf niet.
Er is een element van PENUP waarmee je je kunstwerken kunt indienen bij de gemeenschap, waarin duizenden leden laten zien hoeveel beter ze zijn dan ik. Dat is prima - ik kijk graag van buiten naar binnen en houd mijn creaties voor mezelf. Ik ben trots op deze vreselijke doodles, vooral omdat ik ze niet op een ander canvas zou hebben gemaakt. In plaats daarvan bewaar ik ze in mijn galerij en gebruik ik ze als achtergronden voor het startscherm, waardoor ik de spot daag om de app opnieuw in te voeren en probeer dit keer iets minder lelijk te maken.
Apple heeft zijn Pencil voor de iPad Pro, en hoewel ik de gelijkenis voor echte artiesten respecteer, is de S Pen iets dat bij de Note 8 past, en zijn incarnatie in de nieuwste telefoon van Samsung is ronduit opmerkelijk. Ja, het heeft nog steeds latentieproblemen op zware pagina's, dus schrijven is niet zo perfect als op een echt stuk papier, maar Samsung heeft hier een opmerkelijk capabel stuk hardware gebouwd, dat ik zowel bevredigend als afleidend vind - en dat is zonder er ooit een notitie over te hebben geschreven.
