Inhoudsopgave:
Ik ben altijd op mijn hoede geweest voor virtual reality-headsets. Ik ben die persoon die gemakkelijk bewegingsziekte krijgt - een duidelijk obstakel voor VR sinds het begin der tijden - maar ik heb ook problemen gehad met de toegankelijkheid. Ik ben de afgelopen tien jaar van appartement naar appartement gesprongen, dus niet alleen is ruimte een probleem, maar ook draagbaarheid. Ik moet al een breekbare desktop-pc samen met meubels inpakken en sjouwen, dus waarom zou ik constant ruimte voor VR willen instellen?
VR-headsets worden elk jaar geavanceerder, maar tot voor kort heb ik erover nagedacht er een te kopen (ondanks het feit dat ik nu toegang heb tot geld, ondanks dat). Dat is waar de Oculus Quest binnenkomt.
Inmiddels heb je al gehoord over de Oculus Quest, het eerste alles-in-één spelsysteem van het bedrijf. Er zijn geen lastige bedrade opstellingen, correct gemeten ruimte voor spelen of zelfs pc-upgrades nodig. Het is plug-and-play met een brede bibliotheek en een concurrerende, betaalbare prijs. Voor mensen zoals ik die niet diep in VR hebben geïnvesteerd, maar als consument en game-enthousiasteling van nieuwe technologie genieten, is het ongelooflijk aantrekkelijk. Mijn collega Russell Holly maakte geen grapje toen hij zei dat de Quest "de toekomst van VR voor veel mensen is", vooral omdat hij blijkbaar rechtstreeks tegen mij sprak.
Echt draadloos
Een van mijn vroegste herinneringen aan VR is struikelen over kabels. Het was rond 2015 en ik was een game aan het testen op een klein festival op een van de originele Oculus Rift-demokits. Ik weet niet veel meer over welk spel ik speelde. Het enige dat ik me kan herinneren is dat de persoon die de demonstratie leidde me rondleidde en me probeerde te leiden alsof ik een hond was die verstrikt raakte in zijn eigen riem. Er waren muren om te voorkomen dat ik per ongeluk in de menigte ronddoolde, maar er was niets dat me kon weerhouden ten prooi te vallen aan draden.
Pas toen ik aan het einde van de preview de Quest startte, realiseerde ik me dat ik niet eens aan trippen hoefde te denken. Ik kreeg het op mijn hoofd, stak mijn handen door de polsbandjes van de controller en ik was goed om te gaan.
Er waren enkele problemen met betrekking tot het krijgen ervan. De riemen zijn moeilijk te vinden wanneer je zicht beperkt is, dus ik liet de persoon die de demo uitvoerde het voor mij aanpassen. Ik weet zeker dat ik met meer tijd zou wennen aan mijn exacte pasvorm (inclusief mijn bril, die ik kon dragen dankzij de diepteaanpassing) en het probleem zou verdwijnen.
Er bestaat niet zoiets als "echt draadloos" in technologie, maar de Quest was de beste die ik ooit persoonlijk heb gekregen.
De Oculus Quest neemt ook een van de grootste zorgen weg die ik had. In de eerder genoemde rampzalige demo aarzelde ik super om te bewegen vanwege de draden, maar ook omdat ik bang was om midden in een menigte te lopen, of buiten het sensorbereik. De Quest is echter een op zichzelf staande headset, wat betekent dat je je geen zorgen hoeft te maken dat je binnen bereik bent, omdat je dat allemaal zelf hebt ingesteld dankzij Guardian. Je gebruikt de controllers als een laserpointer om uit te stippelen waar je de randen van je speelgrens wilt hebben, en als je er tijdens een sessie in de buurt komt, zal er een raster verschijnen om je ervan te weerhouden verder te gaan. Op een gegeven moment droeg ik de headset buiten het eerder ingestelde speelgebied en kreeg ik een foutmelding die me vertelde dat de verbinding was verbroken. Inside-out tracking hield me ook op zijn plaats en wist alle angst die ik had over bewegen weg.
Er waren ook geen externe sensoren om mee te kampen, dus mezelf in het gebied plaatsen was niet eens een voorbijgaande gedachte. Er is een camera ingebouwd in de headset die je bewegingen volgt, zodat je je armen ook kunt bewegen op een manier die door het systeem kan worden opgepikt. De controllers hebben ook ingebouwde sensoren die meer specifieke vingergebaren volgen, hoewel deze niet helemaal nauwkeurig zijn. Ik had problemen met het maken van een "duim omhoog" en er was een kleine vertraging tussen toen ik mijn duim bewoog en toen het in de set verscheen, maar ik kon vingergeweren doen. Plus, er is nog geen tracking voor individuele cijfers, maar dat zal niet in het spel komen bij het spelen van de meeste games.
Ik voelde me vrij om mijn armen te zwaaien, te bukken, om te draaien en mijn hoofd te bewegen. Er bestaat niet zoiets als "echt draadloos" in technologie, maar de Quest was de beste die ik ooit persoonlijk heb gekregen.
Een mooi, krachtig voorbeeld
Een van de spellen die ik heb uitgecheckt, was Journey of the Gods, een first-person fantasy-avonturenspel van Turtle Rock Studios, waar je een zwaard kunt slingeren, een object bashen met een schild, schiet met een kruisboog en, op een indrukwekkende manier, jezelf kunt veranderen in een God en controle over de groei van planten en andere gigantische taken. Je krijgt blijkbaar ook een uil, die je kunt aaien, en dat is super belangrijk.
Sommige meer specifieke bewegingen waren even wennen. Ik wilde nog steeds het zwaard pakken toen het aan mij werd gepresenteerd, hoewel dat soort beweging niet mogelijk is in VR. In plaats daarvan reik je naar voren en druk je op de trekker. Dit is ook wat je moet doen bij het voorbereiden van je kruisboog, en dat was ook even wennen. Zodra je de gebaren begrijpt, komt de rest van de gameplay vanzelf. Ik sloeg pijlen weg alsof ik een professional was.
Nauwkeurigheid sloeg aan tijdens de segmenten 'God-modus', waarbij je boven het landschap uittorent en de aarde naar je wil verplaatst. Tijdens de tutorial geeft een gigantische vogel je de opdracht om een plant te laten groeien en vervolgens terug te laten krimpen. Ik ben onduidelijk of dit was omdat ik me nog steeds niet had aangepast aan het zien van mijn handen gerepliceerd in VR of dat het gewoon een gevolg was van het spelen met een vroege build, maar de bewegingen veranderden niet perfect in actie. Ik zag mijn handen nog steeds bewegen, maar het kostte een paar pogingen om de plant vast te pakken.
Ik heb ook Beat Saber uitgeprobeerd in de Quest, waarvan de meesten van ons het erover eens zijn dat het een geweldig spel is. Ik realiseerde me eerst niet dat je kon bukken of dat je een scala aan verschillende bewegingen met je titulaire sabels had, maar toen ik dat eenmaal ontdekte, kreeg de ervaring een hele nieuwe betekenis. In ritmespellen kan input lag de dood betekenen, dus als je daar zo weinig van ziet - ook bij het hurken - werd het naadloos spelen. The Quest is het waard om alleen Beat Saber te spelen.
Hoe het zich verhoudt tot de Rift S
Met de aankondiging van de Rift S deze week, die Oculus aanprijst als een krachtiger systeem, is er sprake van of de hype rond de Quest standhoudt. Er is geen manier (op dit moment in ieder geval) dat een op zichzelf staande headset met een ingebouwde Snapdragon 835 CPU zou kunnen concurreren met een headset die rechtstreeks verbinding kan maken met een pc.
Ik was ook in staat om de Rift S uit te proberen en hoewel de hardware ook super indrukwekkend is, is het voor een compleet andere markt dan de Quest.
Zoals Holly in zijn Rift S heeft besproken, is de Rift S meer een "bescheiden upgrade" van de huidige reeks producten. Het vereist de meeste van dezelfde pc-specificaties als de Rift en heeft een iets groter gezichtsveld. Net als de Quest heeft hij ook de Guardian-functie, ondersteunt hij zes vrijheidsgraden en heeft hij ingebouwde cameratracking. Het verschil hier is de extra camera, die zorgt voor een groter volgvolume dan de Quest. Je kunt bijvoorbeeld achter je reiken, wat geweldig is als je je camera uit je rugzak moet pakken in Vacation Simulator.
De Quest is niet zo krachtig, maar de draadloze draagbaarheid in vergelijking met de Rift S zal bepaalde gebruikers in de weg staan. De tracking is nog steeds ongelooflijk, er is een breed scala aan spellen om uit te kiezen, en de prijs van $ 399 is zeker aantrekkelijk. Plus er zijn geen draden, heb ik dat al gezegd? Natuurlijk is dit niet de meest geavanceerde VR-headset op de markt, maar dat is voor de meeste mensen niet van belang. Uiteindelijk gaat het minder om de beste visuele ervaring en meer om de beste algehele ervaring, en daar gaat de Quest over.
