Onze favoriete Android-apparaten door de jaren heen, editie 2018

Het is moeilijk om de impact van Android op de wereld te overschatten. In het afgelopen decennium is het uitgegroeid tot het meest gebruikte mobiele besturingssysteem ter wereld en verzamelt het enorme community's van ontwikkelaars, enthousiastelingen en zelfs bloggers en verslaggevers - zoals wij!

Hier bij Android Central verdienen we onze kost met het schrijven van de nieuwste Android-gerelateerde technologie. Als zodanig kunnen we met bijna elke telefoon op de markt spelen en ervaren, en hoe leuk dat ook is, het maakt het ook gemakkelijk om je verblind en niet onder de indruk van nieuwe releases te voelen. Toch zijn sommige apparaten zo boeiend dat ze ons jaren na hun release blijven plakken - niet noodzakelijkerwijs omdat ze destijds de beste apparaten waren, maar omdat ze iets speciaals deden om op te vallen tegen een zee van uniforme opties.

We deden dit in 2017 en het was erg leuk, maar het is meer dan 15 maanden geleden sinds die laatste rondetafel, dus we dachten dat we het nog een keer zouden doen. Hier is de 2018-versie van onze favoriete Android-telefoons door de jaren heen!

Andrew Martonik: Google Pixel en Nexus 5

In het grote schema van Android was de originele Google Pixel zowel uiterst belangrijk voor Google als ook een algehele geweldige telefoon om te gebruiken. Ik heb het specifiek over de kleinere Pixel en niet over de XL, hoewel de beschikbaarheid van twee verschillende schermformaten duidelijk deel uitmaakte van de hele aantrekkingskracht.

Net als zoveel andere mensen waardeerde ik de eenvoud en kwaliteit van de originele Pixel. Die solide metalen behuizing, fantastische constructie en no-nonsense ontwerp sprak me echt aan. Het was meer dan wat dan ook een bezorgmechanisme voor de software, net als Nexuses, maar omdat het duurder was, was het ook dramatisch beter gemaakt dan elke Nexus. Eersteklas hardware met de geweldige software van Google - een perfecte match.

De software was gewoon zo goed en perfect geïntegreerd met de services van Google. In tegenstelling tot Nexuses eerder, had de Pixel ook een beetje extra differentiatie in het ontwerp en de functie van zijn software, waardoor het een beetje meer persoonlijkheid en onderscheid kreeg. Het heeft echt zijn vruchten afgeworpen - de Pixel voelde als een compleet product van boven naar beneden.

Natuurlijk was de levensduur van de batterij niet fantastisch en heb ik de Pixel XL in plaats daarvan gebruikt tijdens het reizen, maar dat is echt de enige klacht die ik er ooit mee zou kunnen hebben. En natuurlijk is er de camera, die na 18 maanden nog steeds buitengewoon goed is. Google heeft gewoon zoveel van de ervaring op die telefoon genageld.

Ik wil ook een knipoog naar de Nexus 5 geven om een ​​heel andere reeks redenen. Het was niet goed gemaakt, bijzonder mooi, of zelfs gevuld met de beste specificaties voor die tijd. Maar het was het toppunt van wat het Nexus-programma van Google kon bereiken: een telefoon die duidelijk in hardware en design bezuinigde maar toch een geweldige smartphone-ervaring leverde. Het had niet de beste specificaties nodig omdat Google's aandacht voor de software en ervaring zo goed was - en de Nexus 5 bleef zo ​​lang in mijn zak. Wanneer een goedkoop gemaakte plastic telefoon met ontbrekende functies zo lang in gebruik kan blijven, weet je dat het hele pakket iets speciaals moest zijn.

Ara Wagoner: Moto X (2014)

De 2013 Moto X was de telefoon die me van Android-gebruiker in Android fangirl veranderde, en hoewel de Moto X 2014 niet zo klein of schattig was als mijn in Texas gebouwde originele AquaCherry Moto X, maakte het dat goed met functies die gewoon voelde compleet en volkomen magisch. Google Assistant kan me misschien in meer omgevingen horen en veel coolere dingen doen, maar ik mis de aangepaste triggerfrases die je op Moto Voice zou kunnen gebruiken. Ik had de mijne ingesteld om volledig woorden te verzinnen, dus het klonk alsof ik een betovering aan het uitspreken was toen ik Moto Voice opriep voor een opdracht.

Nog magischer dan de aangepaste zinnen waren de IR-sensoren aan de voorkant van de telefoon. Ja, ze lieten de Moto X met witte gezichten eruit zien als een puistige tiener, maar ze bleken goed op te gaan in het zwarte front en ze waren handig als uitje. Ik kon mijn telefoon open naast mijn werkstation houden, met mijn hand over mijn telefoon zwaaien en mijn meldingen bekijken of de telefoon wakker maken voor wat ik nodig had.

De Moto X 2014 voelde magisch op een manier die geen enkele telefoon sindsdien echt heeft. Misschien heeft een deel daarvan te maken met het feit dat ik toen nog maar een beginnende Android-schrijver was, en misschien heeft een deel ermee te maken dat we in 2018 niet meer telefoons met aangepaste hotwords of die wake hebben omhoog zonder te worden opgepakt of vingerafdruk geveegd. Ik wil mijn mooie, magische Moto terug.

Alex Dobie: Samsung Galaxy S6 edge +

Om redenen die op dat moment weinig zin hadden en vandaag nog gekker lijken, heeft Europa de Samsung Galaxy Note 5 niet gekocht. In plaats daarvan hebben we het hulpprogramma van de Note 5 ingeruild voor de meer stijlvolle S6 edge +, de enige grote vormfactor Samsung telefoon verkocht in Europa in 2015. Na het doorgeven van de kleinere S6-modellen, was dit mijn eerste ervaring met een "edge" -model Samsung-telefoon en mijn favoriete apparaat van het jaar. Ik was net afkomstig van het gebruik van een LG G4 - een geweldige telefoon op zichzelf, maar een met veel oudere ontwerpkenmerken, zoals plastic constructie, verwijderbare achterpanelen en vervangbare batterijen. De S6 edge + was onmiskenbaar een toekomstgerichte, futuristische handset.

Het gebogen scherm was destijds geweldig en is verrassend goed verouderd, net als de enkele 16-megapixel camera aan de achterkant, die in veel situaties teen-to-teen kon gaan met zijn opvolger, de S7.

En hoewel het werd geleverd met de beslist eigenzinnige Android Lollipop, stonden we op het punt van de software van Samsung die zowel stabiel als esthetisch aantrekkelijk begon te worden, en de S6 edge + werd het jaar daarop nog beter met zijn update naar Marshmallow, wat gelijkheid bracht met het ontwerp van de software van de S7. Wat meer is, Samsung's gebruik van zijn eigen Exynos-processor betekende dat het niet te maken had met de prestatie-, hitte- en smoorproblemen van de Snapdragon 810- en 808-chips die veel van zijn concurrenten aandreef.

Het niet-zo-geweldige spul? De levensduur van de batterij was ruw, met een enorm 5, 7-inch 16: 9-display en slechts 3.000 mAh batterij. En de in-knop vingerafdrukscanner was slecht - zelfs zo slecht dat ik het uiteindelijk opgaf en Smart Lock gebruikte.

Daniel Bader: HTC Hero

De HTC Hero in al zijn glinsterende kin.

Sense heeft iets. Terug in 2009, toen de enige versie van Android die je kon weten was wat Google had gebouwd voor de G1 en andere vroege apparaten, was de HTC Hero met Sense een uitschieter, een stijlvolle, vloeiende, all-touch smartphone die de Droid's agressievere eigenschappen.

De versie die ik in Canada had, werd verkocht door Telus en het zag er een stuk beter uit dan die welke Sprint verkocht, die de kin verruilde voor een plattere bezel en trackpad. Desondanks was het een game-wisselaar en liet het me zien dat smartphonesoftware tegelijkertijd intuïtief en performant kon zijn, twee dingen die Android op dat moment niet 'stock' had.

HTC verdient veel lof voor het ontwerpen van een echt goede telefoon, ook al is het 3, 2-inch 320x480-display tegenwoordig komisch klein. Ik hield van dit apparaat toen het werd uitgebracht en het heeft daarom een ​​speciale plek in mijn nerdhart.

Harish Jonnalagadda: LG G4

LG heeft het de laatste jaren niet zo goed gedaan in het smartphonesegment, maar dat is niet vanwege gebrek aan proberen. De fabrikant heeft consequent nieuwe ontwerpen in zijn vlaggenschepen verwerkt, zoals de flexibele LG G Flex en de modulaire LG G5. Wat het niet deed, was op hen uitvoeren, zoals bleek uit het gebrek aan schamele ondersteuning voor add-on modules voor de G5.

De LG G4 was echter niet zo bizar en het kwam met een fantastisch QHD-scherm en een geweldige camera. Het was de eerste telefoon die ik gebruikte met een QHD-paneel en ik hield van de levendige kleuren en het uitstekende contrast. De G4 had ook een samenhangend ontwerp voor de gebruikersinterface en de meeste software-toevoegingen bleken nuttig te zijn.

Wat ik vooral leuk vond aan de LG G4 was de mogelijkheid om de achterkant aan te passen met verwijderbare schalen. LG had een scala aan opties beschikbaar - van plastic tot leer en een metallic afwerking - die het uiterlijk van het apparaat aanzienlijk hebben veranderd. De telefoon was niet de snelste en had geen geweldige batterijduur, maar er zat een secundaire batterij in de doos, samen met een oplaadstation dat handig was tijdens het reizen.

Hayato Huseman: HTC Inspire

Een van mijn favoriete telefoons die ik ooit heb gehad was de eerste generatie Moto X. Geen enkele andere telefoon bood dat soort hardwareaanpassing - je kon kiezen uit verschillende gekleurde frontpanelen en backings (de mijne was turquoise met een zwarte voorkant), krijg een scherm met aangepaste zinnen op de achterkant (de mijne had mijn Twitter-handvat), en kies zelfs een aangepaste zin die onder het Motorola-logo op het opstartscherm verscheen ! Wat een cool apparaat.

Uiteindelijk zou echter mijn absolute favoriete Android-telefoon mijn eerste moeten zijn: de HTC Inspire. Dat ding was verre van perfect; de levensduur van de batterij was verschrikkelijk, en de deur om toegang te krijgen tot de batterij was bijna onmogelijk om eraf te komen zonder een vingernagel te breken of de achterkant van de telefoon te krabben met alles waarmee je had geprobeerd hem los te wrikken. Bovendien had het niet eens een camera aan de voorkant - als je een selfie wilde maken, moest je dat doen met de achteruitrijcamera … wat ook niet geweldig was.

Toch was het mijn eerste Android-telefoon ooit, en ik was er absoluut dol op. Het 4, 3-inch scherm voelde destijds enorm - zo groot dat ik het ongeveer een maand inruilde voor een comfortabelere Motorola Atrix voordat ik de fout van mijn manieren realiseerde en terugging. Ik kwam nieuw uit een iPhone 4 en was gefascineerd door de Android-ervaring. Ik kon niet geloven dat ik dingen als GameBoy-emulators kon uitvoeren zonder mijn software te hoeven hacken. Ik vond het toen nog ontbrekende app-ecosysteem van Android niet erg, want het was gewoon zo leuk om mee te sleutelen. Ik zou liegen als ik zei dat ik niet af en toe nog steeds naar eBay-lijsten van de Inspire kijk.

Jerry Hildenbrand: Samsung Galaxy S

Samsung was niet altijd de dominante kracht in mobiel die het vandaag is, en de originele Galaxy S is de telefoon die zijn klim naar de top begon.

Google en HTC begonnen de mobiele wapenwedloop met de zogenaamde "Superphones" - de Nexus One en de HTC Evo 4G - en het duurde niet lang voordat Samsung iedereen liet zien hoe een telefoon met deze wereldspecificaties moeten worden gedaan. De Galaxy S was lang niet zo krachtig als wat we hebben met de Galaxy S9 van vandaag, maar voor zijn tijd was de Hummingbird-chipset geweldig.

Waar Samsung uitblonk is ook waar ze vandaag de dag leiden: een prachtig AMOLED-display en functies die niemand anders kan bieden. De Android-versie van Samsung kan polariseren, maar of je er nu van houdt of er een hekel aan hebt, je moet toegeven dat het bedrijf buiten de kaders kan denken en de goede ideeën naar een hoger niveau kan tillen

Strategische partnerships met Noord-Amerikaanse luchtvaartmaatschappijen ronden de strategie van Samsung af en al snel zag je een Galaxy S in elke koerierswinkel in de VS en Canada. Zittend naast een iPhone was het gemakkelijk om het grote mooie scherm te zien, en dat verbaasde menig gebruiker op Android. Zonder de Galaxy S zou het mobiele landschap gewoon niet hetzelfde zijn.

Joe Maring: Moto X (2013)

Twee Android-telefoons die altijd een speciale plaats in mijn hart zullen behouden zijn de Moto X 2013 en 2014. Dat waren twee van de eerste telefoons die ik met mijn eigen geld kocht, en tussen die en de mogelijkheid om elk naar hartelust aan te passen, Ik had een band met hen die ik de afgelopen jaren zelden met andere gadgets heb ervaren.

De Moto X probeerde de eerste twee jaar niet te voldoen aan wat de rest van de smartphonewereld deed. In plaats daarvan was het zijn eigen ding. De Moto X 2013 had op dat moment niet de beste processor of weergave, maar concentreerde zich in plaats daarvan op het leveren van de best mogelijke ervaring met softwaregoederen die echt nuttig en opwindend waren. Draaien voor de camera en later hakken voor de zaklamp op het model van 2014 zijn nog steeds enkele van mijn favoriete gebaren ooit op een telefoon, en het kunnen noemen wat ik wilde voor Moto Voice is iets dat de Google Assistent nog steeds ontbreekt.

Kan iemand alsjeblieft Moto Maker terugbrengen? Een telefoon aanpassen om er precies zo uit te zien als jij wilt, is iets dat nog steeds uniek is voor de Moto X-lijn, en er is iets speciaals aan weten dat niemand anders een telefoon heeft die er zo uitziet als jij. Plus, dat cognacleer op de Moto X 2014 was ????.

Ik heb mijn Moto X 2013 nog steeds in een lade en wanneer ik me nostalgisch voel, zet ik die puppy aan en speel ik er een paar minuten mee. Zelfs na al die jaren ziet het er nog steeds ongelooflijk uit en beweegt het veel sneller dan waar het recht op heeft.

Motorola, breng alsjeblieft de Moto X terug die we kennen en waar we van houden. Ik geef je koekjes als je dat doet.

Marc Lagace: Google Pixel XL

Ik moet gaan met de OG Google Pixel XL, die in mijn ogen zo dicht mogelijk bij een perfecte telefoon kwam. Het ontwerp onderscheidde zich van de rest, het was de perfecte maat voor mijn hand en het was de eerste telefoon met de Google Assistent - een functie waar ik absoluut dol op ben.

De camera voelde sneller dan alles wat ik eerder had gebruikt en de resulterende foto's waren bijna altijd helder en gedetailleerd. Dankzij Google Daydream zou ik 'de coole neef' kunnen zijn die naar familiebijeenkomsten kwam om te pronken met een nieuw VR-spel. Zelfs als we nadenken over wat mooie nieuwe specificaties of functies zullen worden opgenomen in de Pixel 3, ben ik nog steeds een grote fan van de eerste Pixel die het allemaal begon.

Russell Holly: HTC One M7

Voor mij valt de originele HTC One op als iets speciaals. De volledig metalen behuizing voelde prettig aan, het had een unieke uitstraling en hoewel de camera's niet de beste ter wereld waren, was het duidelijk dat HTC iets unieks deed met de Ultrapixel-technologie.

HTC Sense, hoe gebrekkig het ook was, had ook een aantal geweldige ideeën. Het is best interessant om te zien wat nieuwe dingen op het gebied van digitaal welzijn zijn die Google nu in Android Pie doet, omdat deze dingen wortels hebben in de vroege dagen van Sense UI.

In een wereld waar zoveel van de "topklasse" Android-telefoons nauwelijks van elkaar verschillen, is het leuk om terug te kijken naar de HTC One en een bedrijf te zien dat bereid is iets nieuws te proberen.

Tom Westrick: Asus Zenfone 3 Ultra

Ik hou van grote telefoons. Het enige dat me ervan weerhield om de Sony Xperia Z Ultra te krijgen, was het ontbreken van een cameraflitser (serieus Sony, WTF ?!) - vooral nadat de Google Play-editie werd uitgebracht. Ik ben altijd al geïntrigeerd door het idee van een telefoon ter grootte van een tablet - niet alleen een LTE-tablet, maar volledige ondersteuning voor volledige telefoongesprekken. Het maakt me ook niet uit hoe gek ik er ook uitzie met een tablet naast mijn hoofd.

Ik kwam het dichtst in de buurt met de Asus Zenfone 3 Ultra. Ik heb FCC-aankondigingen op religieuze wijze bijgehouden om te zien of dit apparaat door de certificering ging voor verkoop in de VS, maar dat is nooit gebeurd. Toen de rest van de Zenfone 3-serie in de Verenigde Staten in de uitverkoop ging en ik het schrift aan de muur zag, importeerde ik een van de Ultras. Het was glorieus gigantisch, maar had beperkte netwerkondersteuning - tot verrassing van niemand. Het werkte echter goed genoeg en ik was absoluut dol op video's kijken, strips lezen en websites bekijken op dat grote scherm. Ik heb gelukkig een aantal eigenaardigheden van de software van Asus behandeld (en er waren veel eigenaardigheden).

Helaas moeten alle goede verhalen eindigen. Ik liet de Zenfone 3 Ultra in een Starbucks vallen en hoewel ik verrassend genoeg geen aardbeving veroorzaakte, heb ik de camera vernietigd. Ik heb de telefoon met tegenzin verkocht aan iemand die hem wilde repareren, en sindsdien is er geen enkele telefoon die de pure vreugde die ik had toen ik hem gebruikte, evenaarde.

Ik heb er nooit een gehad, maar ik was ook super geïntrigeerd door de Nokia Lumia 1520. Windows Phone 8 (en 8.1 en 10 Mobile) had nooit alle apps die ik nodig had, maar ik zou het geweldig vinden als HMD dit apparaat opnieuw zou maken met moderne specificaties en hun minimalistische software.

Jouw beurt: wat is je favoriete Android-apparaat?

Er moet een Android-apparaat zijn dat je dierbaar is. Misschien je eerste telefoon, of een tablet die je bijzonder leuk vond? Laat het ons weten in de comments!