Woe is de drager en fabrikant van smartphones die blijkbaar iets nieuws probeert. Zoveel bleek uit de opmerkingen vóór, tijdens en na de onthulling van Sprint van de Kyocera Echo-smartphone met twee schermen op een speciaal evenement in de Edison Ballroom in New York City. Jullie mensen hebben je gevoelens zeker bekendgemaakt.
Maar we hebben eigenlijk wat tijd gehad met de Echo. En het is zeker niet zo ver tot een einde van het spectrum als je misschien denkt. Na de pauze komen we in onze eerste indrukken van de Sprint Kyocera Echo en zijn waanzinnige zelf met twee schermen. Lees verder!
YouTube-link voor mobiel bekijken
Laten we het even hebben over de vormfactor. Aan de ene kant heb je wat voor alle doeleinden een redelijk normale telefoon op het middenniveau is. Eén 3, 5-inch scherm, drie capacitieve knoppen (we geven er de voorkeur aan vier) volumeknop, aan / uit-knop, 3, 5 mm hoofdtelefoonaansluiting. Qualcomm Snapdragon-processor op 1 GHz, 512 MB RAM. Typische smartphone.
Maar weggestopt is dat tweede 3, 5-inch touchscreen. Het heeft een slim scharniermechanisme waarmee het iets naar u toe kan kantelen, net als een laptop met twee panelen. Of het kan op zijn plaats worden vergrendeld, waardoor je een enorm 4, 7-inch scherm krijgt. Zoals je misschien al vermoedt, is het geen naadloos scherm wanneer je alle 4, 7 inch schommelt - er is een dunne bezel die de schermen doorsnijdt. Het is niet zo uitgesproken als je misschien denkt, maar het is ook niet zo onzichtbaar als Sprint en Kyocera je misschien geloven. De kans is groot dat je er na verloop van tijd aan went, maar het is zeker merkbaar.
Laten we gewoon tot de achtervolging komen: het scherm (scherm, schermen) is een beetje nieuw. Is het cool om de Facebook-app in één paneel te hebben en Twitter in een ander? Zeker. Hoe nuttig dat is, hangt af van uw behoeften, raden we. Sprint noemt het "Simultasking."
In Google Maps en Street View is het behoorlijk cool. Maar nogmaals, die bezel. Niet het einde van de wereld, maar het is gewoon niet hetzelfde als een echt groot scherm. E-mail en sms-berichten waren eigenlijk best wel cool, met je inbox aan de ene kant en de berichten aan de andere kant. Voeg enkele "fragment" -functies toe die we zagen in de recente Android 3.0 Honeycomb-demonstratie, en dit zou behoorlijk sexy kunnen worden.
Er zijn een handvol gebaren waarmee u kunt manipuleren hoe apps op de schermen worden weergegeven - of het nu één app op beide schermen is, twee apps op twee schermen, verwisseling, enz. Herinneren we ons deze? Nee. Laten we hopen dat er een zelfstudie over de eerste installatie is om gebruikers door hen te leiden.
Waar we echt kunnen zien dat de dubbele schermen nuttig zijn, is met games. En laten we wel wezen - de Echo lijkt vrijwel op een Nintendo 3DS. Sprint zegt dat het een SDK zal uitbrengen voor ontwikkelaars om echt te profiteren van die schermen, en dat het beschikbaar zal zijn voordat de telefoon "dit voorjaar" wordt gelanceerd.
De telefoons waarmee we konden spelen waren allemaal preproductie-eenheden, dus hier en daar waren een paar minpuntjes. Maar voor het grootste deel verliep de interactie met de twee schermen behoorlijk soepel. Als je een dual-coreprocessor in de mix gooit (nogmaals, we hebben die verdomde Honeycomb-API's nodig) zal het de zaken nog beter maken, maar de Echo zoals hij er nu uitziet, moet behoorlijk bruikbaar zijn. Het scharniermechanisme heeft een half dozijn patenten. En voor zo complex als het is - het is een beetje wennen om de twee schermen met geweld uit elkaar te klikken om terug te keren naar een meer normale telefoonmodus - het is ook erg stevig. Het deed ons denken aan enkele van die high-end autoradioschermen die uitvouwen en uitvouwen. Complex, maar ze werken.
Waar we ons wel een beetje zorgen over maken, is de levensduur van de batterij. Pixels pushen is zwaar werk, en dat doen op twee schermen is dubbel zwaar. Sprint bevatte royaal een tweede 1370mAh-batterij bij de Echo, en hij wordt ook geleverd met een handige externe oplader waarmee u een reservebatterij kunt gebruiken om op uw gemak in te wisselen. (Daartoe is het verwijderen van het batterijklepje een fluitje van een cent.) Of u kunt het gebruiken als een batterijbank en de lader (en opgeladen reservebatterij) in de Echo steken, zonder te mopperen met batterijwissels.
Hoe presteert de batterij precies in het echte leven? We zullen het gewoon moeten zien. Maar Sprint is tenminste proactief met een potentieel probleem. Geef ze daarvoor de eer.
In een gesprek met leidinggevenden van Sprint en Kyocera beschrijven ze beide de Echo als een versie 1-product. Het is zeker een beetje een experiment. Maar in een wereld van zwarte plaat na zwarte plaat, is het op zijn minst vermakelijk om iets een beetje anders te zien. Het zal interessant zijn om te zien hoe Sprint de Echo op de markt brengt - als ze een aantal belangrijke gaming-ontwikkelaars aan boord krijgen tegen de lanceringstijd, kan het mogelijk meer tractie krijgen. Misschien zal de telefoon opstijgen. Misschien zal het niet. Maar we zullen je dit vertellen - je moet het op zijn minst proberen voordat je het slecht behandelt. Er is mogelijk een markt voor. Hoe groot? We zullen moeten zien.
