Sinds Motorola's eerste livestream voor de Moto 360 zoemde dit idee in mijn achterhoofd. Hoe geweldig het ronde ontwerp ook om de pols leek, de manier waarop Motorola de horlogebandconnectoren in de behuizing had ingebed zonder lippen aan beide kanten, gaf me visioenen van een slim zakhorloge. Met onze recente verkenning van 3D-printen hier bij Android Central leek het nu het juiste moment om te zien wat mogelijk was. Wat daarna gebeurde was een solide week van knutselen, printen, bijna een Moto 360 vernietigen en uiteindelijk eindigen met een functioneel ontwerp dat als zakhorloge kon worden gebruikt.
Ja, voordat je er zelfs naartoe gaat, ben ik me er meer dan van bewust dat een zakhorloge met Android Wear-functionaliteit in wezen een use case zou creëren waarbij je dezelfde zakgreep voor een horloge uitvoert als je een smartphone zou doen om minder dingen te doen. Ik zou beweren dat zakhorloges om praktische redenen al heel lang niet zijn gedragen en laat dat ook zo. Dit is 100 procent een 'omdat ik het kan' soort experiment, maar ik zou liegen als ik zei dat het eindresultaat me niet serieus overwoog om in het openbaar rond te lopen met een zakhorloge. Ik ben ook niet de enige met dit idee, er was zelfs een Kickstarter voor een soortgelijk concept in metaal in plaats van plastic. Dus ik ben het niet alleen.
Het samenstellen van de eerste poging voor dit project was verrassend eenvoudig, grotendeels vanwege hoeveel werk er al was gedaan. Een snelle blik op Thingiverse onthulde gebruiker Laggylarry en zijn Paracord-bandadapter voor de Moto 360. Het basispatroonontwerp bestond al, dus ik hoefde alleen maar de bestaande bestanden in een soort STL-bestandseditor te verpesten. Ik probeerde aanvankelijk de bewerkingen uit te voeren via een paar CAD-apps op Android, maar ontdekte al snel dat touch-interfaces echt niet geweldig zijn voor dit soort dingen. Het is veel te gemakkelijk om onnauwkeurig te zijn, en voor zoiets kleins als dit dat niet zou vliegen. Ik verhuisde naar mijn bureaublad en gebruikte in plaats daarvan SketchUp 2015, wat het bewerken en wijzigen van de bestaande structuur veel eenvoudiger maakte. De eerste bewerkingspoging werd geëxporteerd naar Cura, een desktop-app voor het instellen van afdrukken die zijn ingediend voor de Ultimaker 2 die ik heb gebruikt, en 36 minuten later was de eerste poging gedaan.
De eerste afdruk paste zo nauw in de horlogebandgleuf op de Moto 360 dat ik een tijdje kon ronddraaien zonder de veerstaafpen erin te steken en de cartridge op zijn plaats te vergrendelen. Ik zou een pin nodig hebben die iets kleiner was dan die van Motorola met de 360, maar had er een bij de hand van een ander horloge, dus het maakte niet uit. Helaas bedacht ik me pas nadat de pen van de veerstang op zijn plaats klikte dat de cartridge zo nauw zat dat ik geen gereedschap meer kon krijgen om die pen eruit te trekken. Dit begon een freak van 48 uur waarin ik alles probeerde wat ik kon om de cartridge uit de houder te halen.
Omdat de achterkant van de 360 ietwat fragiel is, heb ik er uiteindelijk voor gekozen om een warm mes te gebruiken om de cartridge uit de sleuf te snijden en hem daarbij te vernietigen. Net als horlogebandjes die te dik zijn voor dit ontwerp, moet de cartridge zorgvuldiger worden overwogen. De tweede ontwerppoging moest een passende inkeping hebben om dit gemakkelijker te maken, wat ook verrassend eenvoudig was in SketchUp 2015.
Met de juiste wijzigingen op zijn plaats, werkt alles precies zoals het hoort. Het gebruik van de Moto 360 in de vorm van een zakhorloge vereiste niet veel van de manier waarop instellingen werden gewijzigd. Het omgevingsdisplay was uitgeschakeld omdat ik niet naar het horloge keek terwijl het apparaat in je zak zat, maar er hoefde niet veel anders te worden veranderd. Het is duidelijk dat hartslagmeting niet zal werken, en ik wou dat de functie in de instellingen kon worden uitgeschakeld, maar de stappenteller lijkt op dezelfde manier te werken in mijn zak. De Moto 360 in je hand houden en je duim gebruiken om meldingen te negeren, is perfect comfortabel, en de gemiddelde lengte van je zakhorlogeketting is genoeg om commando's comfortabel tegen het horloge te spreken zonder te leunen of te trekken, hoewel in een drukke of lawaaierige ruimte dit is veel minder waarschijnlijk waar te zijn. Dat dit ontwerp slechts marginaal minder praktisch is dan het dragen van het horloge om je pols, spreekt boekdelen met de huidige beperkingen van Android Wear, of geeft aan dat dit om te beginnen niet zo'n gek idee was. Ik zal je laten beslissen.
Het ontwerp van de Moto 360-zakhorloges is gepubliceerd als een remix op Thingiverse voor iedereen om zelf uit te proberen, maar het is belangrijk om te onthouden dat 3D-printers niet altijd de meest precieze dingen op aarde zijn wanneer ze zulke kleine dingen printen. Kleine fouten kunnen de afdrukken volledig verpesten en als er onvolkomenheden aan de buitenste randen van de afdruk zijn, loop je het risico op spanningsbreuken aan de onderkant van je Moto 360 als je de cartridge gewoon achteloos vastloopt. Veel plezier!
