Het was de nacht voor Kerstmis, toen door het hele land,
Geen smartphone bewoog; zelfs Lloyd stond niet op.
De kousen werden opgehangen door de Nexus Player,
In de hoop dat Android Santa daar binnenkort zou aankomen.
De tabletten waren aangesloten bovenop hun lading,
Terwijl smartphones achterover leunen op Qi-pads klein en groot.
De smartwatch is ingeschakeld en de back-ups zijn gesynchroniseerd,
Het huis was helemaal stil, de lucht donker als inkt.
Toen we buiten op het grasveld waren, klonk er zo'n piepje,
Lloyd sprong uit zijn bed, hij sprong praktisch.
Hij opende de camera en liep naar het raam,
Uit angst dat hij zich als een held zou moeten gedragen.
De maan op de borst van de nieuw gevallen sneeuw,
Gaf een middagglans aan onderstaande objecten,
Toen wat voor zijn digitale ogen verscheen,
Maar een felgroene slee en acht modulair rendier,
Met een quad-core processor, megapixels en meer,
Lloyd zag Android Santa op dat moment dat hij vloekte.
Sneller dan Qualcomm zijn cursussen kwamen ze,
En hij floot en schreeuwde en noemde ze bij naam:
"Nu, Larry! Nu, Eric! Nu, Sundar en Sergei!
Op, Dave! Op, Matias! Op, Susan en Hiroshi!
Naar de top van het circuit! Naar de top van de cloud!
Tweak nu weg! Tweak weg! Tweak weg, trots!"
Terwijl apps in de Play Store dag en nacht binnenstromen,
Tellen tot miljoenen en het bereiken van nieuwe hoogten;
Dus tot aan het dak vlogen de coursers,
Met een slee vol gadgets; Android Santa ook.
En snel zoals LTE Lloyd hoorde, niet zag,
De opstartgeluiden van LG, Samsung, HTC.
Terwijl Lloyd de camera uitschakelde en zich omdraaide,
Via de router kwam Android Santa met een grens.
Hij was helemaal in het rood gekleed en had de vorm van een boon,
En zijn lichaam, fluorescerend, een heldere schaduw van groen;
Een bundel gadgets die hij op zijn rug had gegooid,
En hij zag eruit als een fanboy die net zijn rugzak opende.
De Nexus, hij fonkelde! De smartwatch was chic!
Zijn smartphone was te groot als we eerlijk zouden spreken!
De AMOLED scheen als een contrastrijke zon,
Enorme batterijen zorgden ervoor dat hij tot het ochtendgloren kon rennen.
De band van Google Glass die hij om zijn gezicht droeg,
de headset leek met onwaarschijnlijke gratie te werken.
Komvormig was zijn hoofd en zijn romp was rond,
En twee korte antennes staken omhoog van zijn kroon.
Hij was onhandig en dom, een rechtvaardige oude Droid,
en de lach barstte voort uit de luidsprekers van Lloyd.
Santa knipperde met zijn licht, meldde hem met snelheid,
Er was niets te vrezen of een e-mail om te lezen.
Hij stuurde geen Tweet, maar ging meteen door naar zijn werk,
En downloadde de kousen; toen zoemde een alarm.
Hij dook in de router en duwde omhoog naar de cloud,
Tabletten, smartwatches en smartphones zo luid laten.
Hij installeerde op zijn slee, belde zijn team op Hangouts,
En weg vlogen ze ongetwijfeld naar Mountain View.
Maar ik hoorde hem uitroepen, voordat de update viel:
"Vrolijk kerstfeest voor iedereen, en voor iedereen Lollipop!"
