Wat zijn de Android-ondersteuningsbibliotheken en waarom zijn ze belangrijk?

Zodra je de simpele waarheid onder ogen ziet dat fragmentatie hier is, moet je proberen manieren te vinden om dit te verminderen, zodat apparaatfabrikanten de vrijheid kunnen behouden die ze momenteel hebben, terwijl app-ontwikkelaars de nieuwste, coolste dingen kunnen bouwen om op ze te installeren. Daarom is Android zo populair als het is, en als je aan die formule gaat prutsen, kun je meer kwaad dan goed doen. Door een turn-key suite van productiviteitsservices en een gigantische applicatiemarkt op showcase-hardware te ontwikkelen die het zelf ontwikkelt, blijft Samsung Android-telefoons maken en Tizen niet op alles toeleggen.

Google doet er alles aan om van het hele fragmentatieprobleem een ​​probleem te maken. Sommige manieren zijn succesvol - met Play Services kunnen sommige functies bijna versie-onafhankelijk zijn en biedt een paar extra beveiligingen voor apparaten zonder de nieuwste beveiligingsaanpassingen. Sommige zijn niet zo succesvol; Met Material Design moesten alle apps er op alle apparaten fantastisch uitzien. Sommige zullen in de toekomst succesvol zijn, zoals Project Treble. Maar een van de dingen die Google doet, overstijgt succes en wordt geweldig, vooral als je een app-ontwikkelaar bent: de Android-ondersteuningsbibliotheken.

Niemand geeft jou de schuld als je geen idee hebt wat ze zijn en er nog nooit van gehoord hebt. Tenzij u een ontwikkelaar bent, hoeft u niets te weten over hoe ze werken of hoe ze worden gebruikt, maar ze zijn een van de interessantere dingen die Google doet, zodat fragmentatie alleen iets is waar smartphone-nerds om geven in plaats van een echte kwestie in de echte wereld voor echte mensen.

Wat zijn de Android-ondersteuningsbibliotheken?

De Android-ondersteuningsbibliotheek is een set codebibliotheken - bronnen die kunnen worden gebruikt om functies en / of functies in een app te bouwen - die dingen bieden als functies of widgets die normaal gesproken een echte Android-framework-API vereisen om in een app op te nemen. Android-framework-API's zijn de kernfuncties die beschikbaar zijn voor ontwikkelaars die worden geleverd door een specifieke versie van Android. Zo maakten Android 7.0 API's ondersteuning voor meerdere vensters mogelijk voor elke app op elk apparaat. Ondersteuningsbibliotheken kunnen vergelijkbare functies bieden onafhankelijk van de versie van het besturingssysteem.

Meer: hier zijn de Android Pie-functies die werken in eerdere versies

Er zijn over het algemeen twee soorten ondersteuningsbibliotheekpakketten. Eén set biedt functies van nieuwe versies van Android op apparaten met een oudere versie en de andere biedt zelfstandige functies voor alle versies van Android. Omdat deze geen deel uitmaken van Android, kunnen ze worden verbeterd en bijgewerkt zonder te wachten op een belangrijke release van het Android-platform.

Op Google I / O 2018 leerden we over Android Jetpack, en een van de functies is een nieuwe manier om bibliotheekondersteuning op te nemen - wat betekent dat we de nog snellere acceptatie van nieuwe functies in de ondersteuningsbibliotheken zouden moeten zien. Dat betekent dat kleine maar coole ideeën en aanpassingen beschikbaar kunnen zijn voor app-ontwikkelaars lang voor augustus wanneer Android Q (niet Quiche Lorraine) op de markt komt.

Waarom zijn de ondersteuningsbibliotheken van Android belangrijk?

Er is één specifiek ding dat ze belangrijk voor u en mij maakt: we hoeven niet te wachten tot de volgende versie van Android een update krijgt als een functie wordt aangeboden door de ondersteuningsbibliotheken. Hiermee kunnen ontwikkelaars toevoegen en verbeteren hoe hun apps werken, vooral op telefoons waarop de huidige versie van Android niet wordt uitgevoerd, wanneer de bibliotheken worden bijgewerkt. We zagen dat toen Android Berichten verbeteringen in de meldingen bleef zien voordat die functies werden gebundeld in Android 8.0 en dit betekent dat telefoons met Android 6.0 of hoger apps kunnen hebben die de wijzigingen gebruiken zonder bijgewerkt te worden naar Oreo.

Modulariteit betekent snellere updates; dit geldt zowel voor codebibliotheken als voor besturingssystemen.

Android updaten van de ene platformversie naar de volgende is een moeilijke taak. Het duurt lang en momenteel zien we slechts één keer per jaar een grote platformupdate. Mobiel is een ongelooflijk competitieve ruimte, en de telefoons van een bedrijf zullen leven of sterven op basis van de functies die het heeft en hoe verkoopbaar ze zijn. Mobiele enthousiastelingen maken graag ruzie over wie wie heeft gekopieerd, maar consumenten geven er alleen om dat de telefoon die ze hebben geadverteerd een coole functie heeft en wil dat hun volgende telefoon iets soortgelijks heeft. Apple (en Microsoft toen het een telefoonbesturingssysteem maakte) kan elke telefoon bijwerken om alle mogelijke functies te hebben, omdat deze bepalen hoe de software wordt geschreven en gedistribueerd. Google heeft die luxe niet.

Sommige telefoonfabrikanten, zoals Samsung of Huawei of LG, kunnen dit een beetje alleen verminderen. Deze bedrijven zijn groot genoeg en hebben een mobiel ontwikkelteam met de middelen om dingen zoals ondersteuning voor dubbele camera's of geanimeerde avatars in het besturingssysteem in te bouwen. Anderen, zoals Motorola (Lenovo), zijn nog niet klaar om elk jaar miljarden uit te geven - dus ze zijn afhankelijk van Google om tijdig nieuwe functies te bieden zodat apps kunnen worden ingevuld voor OS-functies. Daarom moest Google iets doen in deze ruimte; op de meeste telefoons is de nieuwste versie niet beschikbaar en veel zullen dat nooit doen. Er moest iets gedaan worden om coole dingen op die telefoons te krijgen als iemand verwachtte dat we ze zouden kopen.

Het is altijd een goed idee om de nieuwste versie van alle software te hebben wanneer u maar kunt. Alleen al om beveiligingsredenen is de nieuwere software verbeterd. Maar omdat fragmentatie nooit verdwijnt, omarmen en er dan iets aan doen was de slimme zet.

Android 9 Pie review: groter dan de som van zijn plakjes