Ik heb het geluk gehad om de afgelopen drie dagen een LG G6 te gebruiken, en het is geweldig. De telefoon is goed gebouwd, het is snel en stabiel, het extra lange scherm is prachtig en het is compact. Zo compact zelfs, dat LG beweert dat het een 5, 7-inch telefoon in dezelfde fysieke ruimte past als een typisch 5, 2-inch apparaat van een ander bedrijf.
LG beweert dat het een 5, 7-inch telefoon in dezelfde ruimte past als een typisch 5, 2-inch apparaat.
Hoe LG dit opmerkelijke deed, was door zoveel mogelijk van het overtollige gebied rond het LCD-paneel zelf - meestal bekend als de bezel - te verwijderen, waardoor de zogenaamde scherm-tot-bezel-verhouding werd verhoogd. De manier waarop het bedrijf dit voor elkaar heeft gekregen, is ook heel ingenieus: in plaats van vast te houden aan een typische beeldverhouding van 16: 9, waardoor de telefoon breder wordt naarmate het scherm groter wordt, veranderde het - naar 2: 1.
Het scherm van de G6 is exact twee keer zo groot als breed - 18: 9 - waardoor LG meer ademruimte heeft om de benodigde onderdelen van de telefoon te verdelen en de totale ruimte te minimaliseren. Alles wat er in de telefoon moet zijn, is er nog steeds - het is gewoon hoger, in plaats van breder.
We blijven dus achter met een relatief smalle telefoon die bijna geen bezel boven en onder het scherm heeft. Dit is populair gebleken bij de vocale groep mensen die de specifieke realiteit van telefoons hebben ontkend sinds touchscreens werden uitgevonden, en gebaseerd op de reactie van de release van de Xiaomi Mi Mix eind vorig jaar, en de geruchten over een bezelvrije Samsung Galaxy S8, de G6 is in goed gezelschap.
Ik voorzie een paar dagen onbedoelde aanrakingen van het scherm en onhandige aanpassingen.
Maar koper pas op. Ik gebruik de telefoon de afgelopen dagen en alles is niet perfect in de wereld van oneindigheid. Lange tijd bestonden bezels uit noodzaak, als een manier om verschillende componenten eronder te verbergen. We gaan weg van die fysieke beperkingen, dus als bezels blijven bestaan, moeten ze er om een reden zijn. En als je ze niet op een apparaat als de G6 hebt, wordt het vrij duidelijk waarom ze bestaan, esthetiek terzijde:
-
Op Android dwingen onderste randen je duim om op een natuurlijk punt boven de pink te rusten, die onder de telefoon in een wieg rust. Zonder die extra ruimte wordt de pink naar buiten geduwd zodat de duim extra ruimte naar beneden kan bewegen, waardoor de pees wordt uitgerekt of de greep van de hand op het toch al gladde apparaat wordt aangetast.
-
Het ontbreken van onderste randen maakt het ook moeilijk om de telefoon vanaf de onderkant vast te pakken, omdat ik het leuk vind om te doen tijdens het lezen van een artikel of het bekijken van een video in portretmodus. Toegegeven, dit komt niet vaak voor, en ik kon alleen mijn hand om de telefoon wikkelen, maar ik heb altijd een comfortabele en stabiele manier gevonden om de onderkant tussen duim en wijsvinger vast te houden, zonder moe te worden. Op een apparaat als de G6 bevinden de virtuele knoppen zich zo dicht bij de bodem dat een dergelijke grip niet mogelijk is.
Dit zijn geen spelbeëindigende problemen en in de paar dagen met de telefoon ben ik al gewend geraakt aan de nieuwe vormfactor. Maar ik voorzie, voor early adopters van de LG G6 en Galaxy S8, een paar dagen onbedoelde schermaanrakingen en onhandige aanpassingen. Ik vraag me ook af of, na jaren van kritiek op bezels, de industrie overcorrigeert door een noodzakelijk grondbeginsel van telefoonhardware te elimineren waarvan mensen niet beseffen dat ze het alleen maar nodig hebben omdat het de esthetiek in de weg staat.
Een manier om dit probleem te verminderen is door ervoor te zorgen dat apparaten met slanke randen niet te breed zijn, dus ze zijn relatief gemakkelijk vast te pakken en te manipuleren met één hand. De 5, 7-inch LG G6 is net smal genoeg voor mijn duim om zonder spanning van het ene naar het andere uiteinde te reiken; de 5, 8-inch Samsung Galaxy S8, waarvan wordt gezegd dat deze een vergelijkbare 18: 9-beeldverhouding heeft, is misschien iets te breed.
Het einde van de bezels komt zeker snel, maar er kan een moment komen dat we verlangen naar de eenvoudigere dagen van een plek om vast te pakken, en een onderbreking van de eindeloze schermen waar we de hele dag naar staren.
