Htc one x + (at & t) review

Wanneer je voor het eerst een HTC One X + (of een willekeurig apparaat) in de hand houdt, is het moeilijk te geloven dat het bedrijf de afgelopen verschillende quaters zulke verschrikkelijke verkoopcijfers heeft gehad. Het heeft aantoonbaar een van de beste schermen op de markt, gekoppeld aan een verbeterde Tegra 3-processor en verhoogde de interne opslagcapaciteit van 64 GB. Bovendien is het apparaat ronduit prachtig. Het lijkt echt alsof het alle vakjes aanvinkt.

De One X + lijkt in elk geval een capabel high-end apparaat als zijn concurrentie, ongeveer hetzelfde als de originele One X van eerder dit jaar. Moet het worden beschouwd als uw volgende apparaat? Lees verder en je hebt misschien een beter idee als dit de juiste keuze voor jou is.

Pros

• Enkele van de beste hardware op de markt, punt uit. Ontwerp en scherm zijn van topklasse, ondersteund door een snelle Tegra 3-processor en 64 GB ongepartitioneerde opslag. Camera levert geweldige resultaten met tijd en juiste verlichting, en acceptabele bij weinig licht.

Cons

• Of je nu van de visuele flare houdt of niet, Sense is een beetje opgeblazen en misschien overdreven ontworpen op dit punt in de game. AT&T stapelt zich echt op de bloatware-apps. LTE is razendsnel als je het bij je in de buurt hebt, maar de prijs wordt betaald in batterijlevensduur.

Het komt neer op

Als u uw beslissingen uitsluitend op basis van hardware en cameraprestaties neemt en nu een smartphone nodig hebt, is het moeilijk om de One X + op AT&T aan te bevelen. Als Sense opgeblazen genoeg is om je af te wenden van het overigens mooie ontwerp en de specificaties, dan is het misschien beter om te wachten op de beste opties van volgend jaar.

In deze review	Meer informatie
Hardware Software camera's Bottom line	HTC One X + Forums Hands-on met de One X + en Sense 4+

HTC One X + hardware

Voor het grootste deel kijk je hier naar dezelfde hardwarespecificaties als de originele One X. We hebben hetzelfde mooie 4, 7-inch 720x1280 SuperLCD2-display vooraan, 8 megapixel BSI-camera rondom achter, 1 GB RAM en verzegeld polycarbonaat shell houdt het allemaal bij elkaar. Onder de motorkap heeft HTC de originele One X gepakt en dingen op twee opmerkelijke plekken gestoten - processor en opslag.

In plaats van de Snapdragon S4 in de originele One X voor AT&T, is HTC teruggegaan naar de Tegra 3 die werd aangeboden in de internationale versie van het origineel. Het is een AP37 (de nieuwere, snellere eenheid) geklokt op 1, 7 GHz - het is een waardige processor voor dit apparaat. Op het gebied van opslag heeft HTC alles uit de kast gehaald en is het meteen naar 64 GB interne opslag gegaan. Er is hier geen SD-kaart, en zo hoort het ook. Het betekent dat de One X + geen partities heeft en u volledige toegang hebt tot elk beetje opslag - behalve wat door het besturingssysteem wordt gebruikt - voor elk bestandstype dat u wilt.

Bouwkwaliteit

De One X + voelt net zo goed als hij eruit ziet, en voor mijn ogen - en handen - is dat best geweldig. Beginnend aan de voorkant van het apparaat, wordt u begroet door een geboord luidsprekerrooster - met een mooie LED verborgen in één gat - aan de bovenkant van het apparaat met een camera aan de voorkant rechts en een AT&T logo eronder. Het glas dat het scherm bedekt, is sierlijk afgerond aan de randen, waardoor het fantastisch aanvoelt bij het vegen van de randen. De onderkant van het scherm wordt geaccentueerd met drie capacitieve toetsen - terug, thuis en multitasking.

Je zult zien dat de linkerkant van het apparaat slechts een micro-USB-poort heeft aan de bovenkant van de zijkant, en een volumeknop recht tegenover het aan de rechterkant. De bodem is schoon, behalve een pinhole-microfoon. De bovenkant van de One X + is de drukste en je vindt er een hoofdtelefoonaansluiting, Micro SIM-slot, aan / uit-knop en een secundaire pinhole-microfoon op. De SIM-kaart wordt verwijderd met een klein hulpmiddel (ook wel paperclip genoemd) zoals zoveel apparaten tegenwoordig, en sluit ook mooi af. De beste manier om de knoplay-out op de One X + te beschrijven is "op zijn best suboptimaal". Hoe je het ook ontwerpt, een op de top gemonteerde aan / uit-knop werkt gewoon niet meer op zo'n groot apparaat. Ook zijn de volumetoetsen - hoewel mooi geplaatst - bijna onmogelijk om betrouwbaar te activeren omdat ze zo vlak met de zijkant van de telefoon zijn. Ik vraag me af of iemand bij HTC daadwerkelijk heeft geprobeerd de telefoon voor een langere periode te gebruiken voordat het ontwerp is voltooid.

De achterkant van het apparaat is een glad, enkel stuk zwart polycarbonaat met een beetje een "zacht" gevoel. De randen zijn rondom, behalve afgeplatte plekken aan de zijkanten en een verzonken HTC-logo in het midden van de achterkant. De camerapod is een paar millimeter omhoog van de behuizing, maar de lens zelf is lager verzonken dan de lip van de pod om krassen te voorkomen wanneer deze op een tafel zit. Er is een enkele LED-flitser aan de rechterkant van de lens. Onder het bovengenoemde HTC-logo vindt u een klein grijs Beats-logo en een andere fijn geboorde set gaten voor de achterluidspreker. Er zijn vijf "pogo-pinnen" aan de achterkant voor draadloze oplaaddocks.

Een belangrijk ding dat ik belangrijk vind om op te merken, is dat er slechts één AT&T-logo op de telefoon staat en dat het het kleine bovenaan het apparaat is. Ik juich HTC hier toe dat hij het apparaat zo goed als ongeschonden heeft achtergehouden door zeefdrukken van dragers, in een tijd waarin Verizon zijn apparaten volledig verbastert.

Klik op afbeeldingen om grotere versies te bekijken

Ik kan gewoon niet genoeg goede dingen zeggen over de hardware en het ontwerp op de One X +. Quips over de plaatsing van de knoppen opzij, de hardware is ronduit fantastisch. De One X + heeft een ontwerp waardoor je niet om de fysieke afmetingen van het apparaat geeft, want het enige dat telt is hoe het in je handpalm past en aanvoelt wanneer je het gebruikt. Er is vaak een wisselwerking tussen design en schoonheid en HTC heeft die lijn mooi bewandeld met dit apparaat.

De solide polycarbonaatconstructie en fijn gefreesde randen rond het scherm en de knoppen doen je huiveren bij het denken aan teruggaan naar chintzy plastic handsets van andere fabrikanten. Je zult echt het gevoel krijgen dat je hebt waar je voor hebt betaald toen je ervoor koos om een ​​dergelijk geavanceerd apparaat te kopen.

tonen

Oh mijn, wat een vertoning.

Je zult veel lezen en horen over de recente smartphoneschermen van HTC, maar je kunt het pas echt waarderen als je er een gebruikt. Het Super LCD2-paneel is echt een toonaangevend scherm dat andere fabrikanten moeten proberen te verslaan (of zelfs te evenaren). Het scherm is helder en helder, met pixels die voor alle doeleinden onzichtbaar zijn voor het blote oog. Je hebt een microscoop nodig om hier scherpe randen te vinden.

De zwarten zijn niet helemaal zwart, net als de enige grote ondergang van LCD-schermen, maar de kleurweergave en helderheid zijn zo goed dat ik dat volledig over het hoofd kan zien. De kijkhoeken zijn fantastisch - afbeeldingen vervormen of veranderen niet van kleur, zelfs niet vanuit hoeken waar u de telefoon nooit zou gebruiken. Ik moet daarvoor het gelamineerde display erkennen, dat het glas rechtstreeks op het scherm plaatst, wat betekent dat er geen waarneembare "kloof" tussen de twee is.

Dit is echt het beste scherm dat er vandaag is.

Radios

U vindt elke verwachte radio in het apparaat - inclusief maar niet beperkt tot GPS, Bluetooth, versnellingsmeter, gyroscoop, kompas en NFC. Ik ben ook blij te kunnen melden dat HTC, in tegenstelling tot Samsung, niet lijkt te hebben geknoeid met Android Beam, de stockimplementatie van NFC. Door de One X + back-to-back te plaatsen met mijn Galaxy Nexus kon ik foto's, contacten, apps, locaties - alles wat ik kon vinden - tussen de apparaten verzenden. Vervelend is dat er een enorm NFC-statusbalkpictogram is wanneer je NFC hebt ingeschakeld. Het lijkt onnodig om het permanent te hebben, aangezien je waarschijnlijk 100% van de tijd NFC hebt.

Het enige probleem met de radio dat ik bij de One X + tegenkwam, is het gebruik van wifi tijdens de slaap. Alex rapporteerde vergelijkbare bevindingen in zowel zijn One X- als One X + -recensies en het spijt me te moeten zeggen dat dezelfde problemen hier ook voorkomen. Na een onbepaalde tijd met het scherm uit, wordt ook de Wifi op het apparaat uitgeschakeld. Dit gebeurt ongeacht de instelling van het Wifi-slaapbeleid en is behoorlijk vervelend omdat het apparaat niet alleen pushmeldingen misloopt, maar ook meer gegevens gebruikt als het overschakelt naar het mobiele netwerk wanneer u dit niet verwacht.

De One X + draait op het LTE-netwerk van AT&T, dat naar mijn ervaring bijna onnatuurlijk snel aanvoelt. Wonend in de buitenwijken van Seattle, zag ik regelmatig 30 Mbps of hoger downloaden en 15 Mbps of hoger upload overal waar ik ging. Zelfs in Seattle, midden in het centrum of in hoogbouw, zou ik dezelfde snelheden zien als in de minder bevolkte gebieden. AT&T lijkt zijn netwerk in dit gebied (Seattle / Tacoma) serieus te hebben ontwikkeld, omdat de snelheden behoorlijk opmerkelijk zijn.

Een leuk voordeel van de LTE-implementatie van AT&T is dat de stap van en naar LTE volledig naadloos is voor de gebruiker. In gebieden waar de LTE-dekking niet perfect is uitgerold - zoals de landelijke buitenwijken - schakelt u vaak tussen "4G" (HSPA +) en "4G LTE" zonder het zelfs te merken. Ik neem elke dag van de week een druppel van LTE naar HSPA + via LTE naar EVDO (zoals op Verizon en Sprint). Gaan van 30 Mbps (LTE) naar 8 Mbps (HSPA +) is niet zo merkbaar als je zou denken, vooral als het niet meer dan 30 seconden duurt om de overgang te maken.

Ik ben nog steeds niet helemaal verkocht aan de noodzaak van LTE op een telefoon terwijl we in een wereld van extreem dure (en afgetopte) dataplannen leven, maar als je in het reine komt met hoeveel het je gaat kosten om een LTE-apparaat en gebruikt u grote hoeveelheden gegevens, dan zou u blij moeten zijn dat de netwerken beschikbaar zijn. En zoals ik hierna zal bespreken, is je portemonnee niet het enige dat een klap krijgt omdat je een LTE-apparaat hebt …

Batterijduur

De One X + verhoogt zijn batterijcapaciteit tot 2100 mAh - vanaf 1800 - maar in mijn tijd had ik nog steeds moeite om een ​​volledige dag van normaal gebruik te maken. Met mijn lichte gebruik was ik in staat om 12 uur omhoog te duwen voordat ik op zoek was naar een stopcontact, maar met zwaarder gebruik zag ik dichterbij 10 uur. Ik kan dit rechtstreeks vergelijken met mijn Galaxy Nexus (GSM) waar 15 uur (3 uur screen-on) normaal is, en ik kan voorbij 20 uur duwen als ik op wifi ben. Zelfs met de agressieve batterijbesparende functies in Sense voelde ik me nog steeds niet helemaal op mijn gemak met hoe snel de batterij leeg was. Op een gegeven moment is het echt moeilijk te begrijpen waarom apparaten zoveel functies en specificaties bevatten als je het langer dan een halve dag niet bij een stopcontact kunt gebruiken.

Zelfs met de "energiebesparing" -modus van HTC ingeschakeld, die de processor vertraagt, de helderheid van het scherm vermindert, trillingen en gegevenswisselingen uitschakelt wanneer het scherm is uitgeschakeld (als u ervoor kiest), zag ik geen merkbare verbetering in de levensduur van de batterij. Ik waardeer dat de optie er is, maar het feit dat het een aanhoudende melding is, of je het nu hebt ingeschakeld of niet, laat zien hoe zelfbewust het apparaat is over het leeglopen van de batterij. Als je me 24/7 over de energiebesparingsmodus gaat lastigvallen, kun je net zo goed die standaardinstelling instellen en de melding verwijderen. Gebruikers moeten zelf beslissingen kunnen nemen over het beheer van hun apparaten, en niet elke keer dat ze hun meldingen controleren, zich zorgen maken over het leeglopen van de batterij.

De combinatie van LTE-gegevens en de stroomafname van het scherm maakt de levensduur van de batterij van dit apparaat in het algemeen onvoldoende. Het is eind 2012, en we worden nog steeds geconfronteerd met de inruil van de batterijlevensduur voor LTE-snelheden.

HTC One X + software

Onze eigen Alex Dobie gaf een geweldige uitleg van HTC's implementatie van Jelly Bean 4.1.1 en Sense 4+ op de One X + beschikbaar in Europa, en de software is bijna identiek op de AT&T-versie:

Dit is het deel van de review waar de volledige en volslagen lof begint te vertragen. Ik realiseer me dat software zo'n persoonlijke keuze is - er is echt geen "perfecte" set functies - maar ik kan gewoon niet in Sense komen. Ik denk dat HTC lof verdient omdat hij niet apologetisch is over het ontwerp, software maakt die holistisch aanvoelt als 'Sense', maar dat betekent niet dat ik het leuk moet vinden. De beste manier om het te beschrijven is dit: ik heb nog nooit standaard Jelly Bean gebruikt en gezegd: "Weet je wat dit zou kunnen gebruiken? Willekeurige vegende animaties."

In tegenstelling tot jaren geleden, heeft HTC enige echte concurrentie in de vorm van stock-Android sinds Ice Cream Sandwich werd uitgebracht. De nieuwste hardware van de fabrikant is absoluut top en ik denk dat een apparaat dat zo geweldig is, net zo hoge kwaliteit verdient - en dat is geen Sense 4+.

Launcher en interface

De Sense 4+ launcher is veel hetzelfde als eerdere versies van Sense, maar met behoorlijk wat extra pluisjes eruit gehaald. Vergis je echter niet, dit is nergens in de buurt van het stock-Android-opstartprogramma. Mappen tonen een klein raster van vier pictogrammen en openen horizontaal. Je hebt nog steeds toegang tot widgets en aanpassingen via een lange druk op het startscherm - a la Gingerbread - maar het dock is nu een vaste opstelling met 5 slots. De 4 apps van je keuze in het dock zijn nu ook toegankelijk vanaf het vergrendelscherm door ze naar de ontgrendelring te slepen, wat een handige functie is. De app-lade is horizontaal gepagineerd en onderverdeeld in 3 tabbladen onderaan - allemaal, frequent en downloads. Met de menutoets kunt u verschillende manieren sorteren en apps verbergen die u niet kunt verwijderen.

HTC's voortdurende afhankelijkheid van capacitieve navigatieknoppen voor hardware veroorzaakt enkele problemen met navigatie in vergelijking met de verscheidenheid op het scherm die wordt aangeboden op Nexus (en sommige Motorola) -apparaten. Voor toegang tot Google Now is een lange druk op de Home-knop op zijn plaats, en de multitasking-knop heeft nu een dubbele taak. De meest gebruikelijke instelling is waarschijnlijk een enkele druk op de knop voor Multitasking en een lange druk op Menu. Als u wilt, kunt u de acties in de instellingen wijzigen om de kort- en lang indrukken-acties om te keren, of u kunt een softwaremenu-toets geven indien van toepassing.

Over Multitasking gesproken, ik moet de implementatie van HTC in de categorie 'Als het niet kapot is, niet oplossen' plaatsen. In plaats van eenvoudigweg kleine voorvertoningen van apps op het huidige startscherm te overlappen, wordt u naar een afzonderlijke interface gebracht om uw meest recente apps in een diagonale kaartachtige weergave te bekijken. De kaarten zijn moeilijk nauwkeurig te scrollen en de extra tijd die wordt besteed aan het in- en uitgaan van Multitasking verslaat echt het doel van het hebben van een snelle interface voor het schakelen van apps.

Gebundelde apps

The One X + is een lichtend voorbeeld van hoeveel carrier bloatware op één apparaat past. Bij het eerste opstarten ging ik door 8 verschillende AT & T-apps, van "AT & T Code Scanner" tot "YPmobile", en verborg ik er nog 7 in de app-lade die niet kon worden uitgeschakeld. Het is absoluut verbijsterend voor mij dat we op zulke high-end apparaten nog steeds onderworpen zijn aan deze nutteloze software.

Aan de HTC-kant zit Sense vol met zijn eigen set apps met twijfelachtige bruikbaarheid. Je ziet Facebook en Twitter vooraf geladen, samen met een hele reeks anderen, zoals HTC Watch, Notes en Taakbeheer. De meeste hiervan zijn over het algemeen nuttig - in tegenstelling tot de apps van AT&T - maar hoeven niet echt op elke handset te worden opgenomen. Net als de AT & T-apps, kunnen de meeste hiervan niet worden verwijderd.

Het is een zegen dat Android 4.x het uitschakelen van vooraf geïnstalleerde apps heeft geïmplementeerd en dat er opstartprogramma's zijn die de rest kunnen verbergen, maar dat is nog steeds geen excuus om zoveel afval op onze apparaten te laden. Deze apps hebben een plek en het is in de Google Play Store waar gebruikers die ze willen kunnen ze naar eigen inzicht kunnen downloaden.

Prestaties en bruikbaarheid

Toen ik het apparaat dagelijks gebruikte, vond ik zelden iets dat tot hik of stotteren zou leiden. Het zegt wel iets over het heft van Sense als je daadwerkelijk iets kunt vinden dat het systeem echter een grote vertraging oplevert. Het verlaten van apps en snelle interactie met het startscherm leidt soms tot stotteren. De nieuwe Tegra-processor schreeuwt echt wanneer je voor Tegra geoptimaliseerde games speelt, maar doet het nog steeds even goed met 'gewone' apps en games.

Zoals we op de originele One X zagen, doet HTC nog steeds behoorlijk agressieve apps op de achtergrond om RAM vrij te maken. Dit helpt natuurlijk met de soepelheid van het opstartprogramma, maar heeft als bijwerking dat veel apps opnieuw worden geladen, hoewel ze slechts voor een korte tijd zijn gesloten. In een zoektocht naar gratis RAM heeft HTC in het algemeen het idee van Android-multitasking verwoest. Mijn Galaxy Nexus kan meerdere apps met 1 GB RAM verwerken, er is geen reden waarom dit apparaat niet zo goed kan. Ik zou het bijna kunnen vergeven als er geen vertraging op het apparaat te vinden was, maar zoals ik hierboven opmerk, is dit gewoon niet het geval. Het lijkt een verlies-verlies voorstel.

HTC One X + camera's

Afbeeldingen

Met de combinatie van een 8MP BSI-sensor (Backside Illuminated) van hoge kwaliteit en extra ImageSense-chip kan de One X + buitengewoon mooie foto's maken. Ik zeg "capabel" omdat, net als elke andere camera (telefoon of anderszins), alleen maar door hem op een onderwerp te richten en de ontspanknop in te drukken niet altijd verbazingwekkende resultaten oplevert. Over het algemeen zijn de resultaten van willekeurige snapshots acceptabel en krijg je zelden een foto die zo erg is dat je deze opnieuw moet maken. De camera worstelt een beetje met scherpstellen bij weinig licht, zoals zou worden verwacht voor een sensor die zo klein is, maar ik zou durven zeggen dat deze beter presteert dan andere telefoons in vergelijkbare omstandigheden. Opnamen worden niet korrelig, maar eerder wazig vanwege gemiste scherpstelling. Bij geweldig licht presteert de camera fenomenaal. Zelfs in de automatische modus waren de opnamen in deze situaties helder en duidelijk.

Een HDR-modus (High Dynamic Range) is inbegrepen en deze werkt, maar deze kan foto's vaak overwerken en verzadigen. Ik ben een fan van HDR als het subtiel is, maar veel van de HDR-foto's die ik heb gemaakt, bleken te overdreven. Panorama is hier ook opgenomen en werkt ongeveer hetzelfde als stock Android 4.x - met dezelfde problemen. De panorama's werden snel vastgelegd, maar werden het slachtoffer van dezelfde problemen met naaien en vervagen die ik zie op andere apparaten met Jelly Bean.

Een geweldige functie van de camera is de modus "continu fotograferen", waarmee u de sluiter zo lang als u wilt ingedrukt houdt en standaard 20 foto's achter elkaar maakt. U krijgt vervolgens een filmstripweergave van de foto's waar u de beste opname kunt selecteren en de rest kunt verwijderen. Het werkt fantastisch met de korte sluitertijd en u krijgt foto's die u anders misschien niet had vastgehouden.

De camera stelt snel automatisch scherp, maar helaas kun je niet lang op de sluitertoets drukken om de scherpstelling en de belichting te vergrendelen. In plaats daarvan zit je vast op het scherm om te focussen. Eerst ging ik ervan uit dat als je continu-opnamen uitschakelde, je de ontspanknop kon gebruiken om scherp te stellen, maar dat bleek niet het geval te zijn. Dit is het enige deel van de camera-app dat wat opnieuw werken zou kunnen gebruiken.

Klik op afbeeldingen om grotere versies te bekijken

De camera-interface is zo goed als je ooit zou willen op een telefoon, met veelvoorkomende beeldaanpassingen zoals ISO, belichting en witbalans in de aanslag. Er zijn ook snel schakelen tussen verschillende opnamescènes in het instellingenmenu (maar ik zou ze niet aanbevelen.) U kunt foto's of video maken zonder de modi te wijzigen - een leuke aanraking -, evenals foto's maken tijdens het opnemen van video.

Video

De One X + maakt video op 1080P en biedt digitale beeldstabilisatie - die standaard is ingeschakeld. De video ziet er redelijk goed uit, maar digitale stabilisatie kan slechts zoveel doen. Laat de telefoon op iets rusten en de resultaten zullen drastisch verbeteren ten opzichte van de vrije hand.

Voor camera

De camera aan de voorzijde werkt zo goed als het zou moeten voor die incidentele zelfportretten. Standaard is de sluiter gekoppeld aan een timer van 2 seconden, wat leuk is om de telefoon te positioneren voor een opname zonder onscherpte.

Accessoires

HTC bevat een standaard oplaadbak en USB-kabel in de doos, die er net zo uitzien als elke andere HTC-voedingsblok en USB-kabel die het bedrijf ooit heeft verzonden. Het zijn misschien gewoon mijn apparaten, maar de kabel leek extreem goed in USB-aansluitingen te passen. Meerdere keren waren er 2 handen nodig - een om het apparaat vast te zetten en een om de kabel te trekken - om het veilig uit computers en stopcontacten te verwijderen.

Ook inbegrepen in de doos is een heel mooie metalen SIM-lade verwijderingstool, die je snel ergens in een bankkussen verliest en 3 jaar later vindt.

het komt neer op

Het valt niet te ontkennen dat HTC de lunch van elke andere fabrikant op hardware eet met de One X +. Helaas kan de software-instelling op het apparaat sommigen onaangenaam zijn, en het doet echt niet de geweldige hardware-gerechtigheid. Ik klink als een gebroken plaat die dit over elk apparaat zegt, maar de One X + zou ronduit een betere keuze zijn als hij dezelfde software als een Nexus zou gebruiken. Ik zou dit gemakkelijk kunnen beschouwen als mijn secundaire apparaat, gewoon vanuit het oogpunt van hardware, gegevenssnelheden en cameraprestaties, maar het ene deel van de telefoon waarmee ik het meest communiceer - de software - houdt het op de tweede plaats zelfs mijn Galaxy Nexus.

Als Sense jouw kopje thee is, dan is er nu echt geen betere keuze voor een smartphone op AT&T. De HTC One X + controleert alle vakken op hardware, prestaties en specificaties - en ziet er verdomd goed uit. Dat is iets wat de andere fabrikanten nog niet weten.