Ongeveer een maand geleden pakte ik een LG Nexus 4. Ik ken Android al een tijdje, maar tot het kopen van de Nexus 4 had ik nog geen Android-toestel. Hoewel Android me op sommige gebieden heeft verrast en me op andere heeft gefrustreerd, is dat niet waar ik het hier vandaag over heb. Nee, ik ben hier om te praten over de Nexus 4 draadloze oplader en hoeveel ik er een hekel aan heb.
De bovenstaande foto is ongeveer vijf minuten gemaakt nadat ik mijn Nexus 4 zorgvuldig en opzettelijk op de draadloze oplader had geplaatst om, nou ja, draadloos op te laden. En dat deed het. De stap om gecentreerd op de lader te komen en op zijn kant te rusten met de lader als een verheerlijkte standaard was soepel en stil. Het ging helemaal onopgemerkt, omdat ik niet twee meter verderop zat te werken op mijn computer. Pas toen ik keek om te zien of het in positie was gebleven, ontdekte ik dat het dat eigenlijk niet was.
Normaal glijdt mijn Nexus 4 gewoon een halve centimeter naar beneden tot hij niet meer optimaal op de oplader is geplaatst en niet langer via de ether wordt opgeladen. Soms staat het ook iets naar rechts, maar slechts tien graden of zo. Nadat ik die foto had genomen, met mijn ogen had gerold en op Twitter had gepost, ging ik verder met mijn werk, nieuwsgierig om te zien waar de Nexus 4 naar toe zou schuiven. Vijf minuten later werd mijn typen onderbroken door een zachte dreun - de zwaartekracht had eindelijk samengespannen om de telefoon volledig van de lader te trekken en deze lag nu plat op zijn rug op mijn bureau.
Gelukkig is mijn oplader een voet verwijderd van de achterkant van mijn bureau, dus het zou nog een tijdje duren voordat mijn nubloze Nexus 4 wegglijdt en op de vloer schuift.
Hoewel dit voorbeeld bijzonder extreem is, illustreert het maar al te goed hoeveel ik de Nexus 4 draadloze oplader veracht. Zie je, ik kom uit het land van webOS - ik schrijf al bijna vier jaar op webOS Nation. Hoewel ik die hele tijd de uitstekende Touchstone-oplader heb gebruikt die door Palm is ontwikkeld. Net als de Qi draadloze standaard werkt Touchstone volgens de principes van inductieve energieoverdracht, waarbij uw apparaten worden opgeladen door een stroom door een strakke draadspiraal in de lader te laten lopen die een lading induceert in een overeenkomstige spoel in de achterkant van de smartphone.
Inductieve energieoverdracht is inderdaad draadloos opladen, of u nu een Qi-standaardlader of de eigen standaard Touchstone gebruikt (voor de goede orde, het zijn geen compatibele normen - u kunt een Touchstone-apparaat niet opladen op een Qi-oplader of een Qi-apparaat op een Touchstone-oplader). Maar de aard van inductief opladen vereist dat de spoelen zich in de buurt bevinden - mijn Nexus 4 geeft een melding dat het haar een lading van minder dan een centimeter van de lader afhaalt - en uitlijning.
Touchstone was mogelijk eigendom van Palm, maar de ontwerpers en ingenieurs van Palm hebben de zeer belangrijke stap gezet om ervoor te zorgen dat hun laders waterdicht zijn. Ze hebben het bereikt door iets te gebruiken dat je waarschijnlijk op de koelkast in je keuken hebt bevestigd: magneten. De kleine Touchstone-oplader heeft een groot magnetisch blok erin, zodanig bewerkt dat er vier tanden rond de inductiespoel steken. Die vier tanden kwamen overeen met maximaal vier kleine magneten aan de achterkant van webOS-smartphones zoals de Pre, die beide de spoel van de telefoon in lijn brengen met de spoel van de lader en ze op hun plaats houden.
Dit magnetische uitlijnings- en aantrekkingsschema werkte drie jaar lang, van de originele Palm Pre tot de grotere en minder gebogen HP Pre3 en van de platte Pix Pixed tot de verkleinde HP Veer. Toen het tijd werd om een draadloze oplader voor de TouchPad-tablet te bouwen, hield HP dezelfde eigen standaard, maar liet de magneten achterwege en bouwde een standaard in ezelstijl die de tablet nog steeds positioneerde waar hij moest worden opgeladen.
Mijn problemen met de Nexus 4 draadloze oplader moeten via deze lens worden bekeken. Ik ben afkomstig van vier jaar solide en functionele draadloze oplaadtechnologie. Ik heb niet alleen een Touchstone op mijn bureau in mijn kantoor, er staat er ook een op mijn nachtkastje en ik heb er zelfs een op mijn autodashboard gemonteerd. In vergelijking met Touchstone, hoewel het een gepatenteerde standaard is zonder compatibele hardware die het afgelopen jaar is uitgebracht, is de draadloze oplader een ervaring van teleurstelling en irritatie.
Laten we beginnen met de ervaring van de eerste week. Ik haalde mijn glimmende nieuwe draadloze oplader uit de doos, slingerde een micro-USB-kabel door mijn bureau naar de stekkerdoos en plaatste de lader op mijn bureau, zittend aan de linkerkant van mijn iPhone-opladen Elevation Dock en stevige Touchstone van telefoonformaat. Ik plaatste er vervolgens de Nexus 4 op en realiseerde me dat hij geen lading kreeg omdat hij niet correct was geplaatst, dus ik probeerde hem natuurlijk te verplaatsen. Wat is er gebeurd? De grijpende ring aan de bovenkant plakte aan de achterkant van de telefoon en tilde de oplader van het bureau. Het viel eraf met een lichte beweging en ik hoorde al snel dat ik twee handen moest gebruiken om de Nexus 4 van de lader te scheiden.
Dat is probleem nummer één met de draadloze oplader: het is gewoon niet zwaar genoeg. Wat ik leuk vind aan het Elevation Dock voor mijn iPhone is dat het is vervaardigd uit een massief stuk aluminium. Het is fors en in grote lijnen blijft het op zijn plaats terwijl ik mijn iPhone eraf trek. De Touchstone is ook zwaar - dat grote magnetische blok is niet licht, maar die magneet is ook behoorlijk bedreven in het vasthouden van de lader aan de telefoon.
Palm omzeilde dit door een ring van "gecko-geïnspireerd" micro-zuigschuim op de bodem van de Touchstone te slaan en het een dag te noemen. Deze grijpende substantie hecht niet en laat de Touchstone toch op vrijwel elk glad oppervlak plakken, van mijn bureau tot mijn dashboard tot een verticale ruit. De micro-zuigring aan de onderkant van de Touchstone is eigenlijk niet zo verschillend van de grijpring aan de bovenkant van de draadloze oplader. Het is alleen maar wezenlijker en onderaan.
De draadloze oplader is echter licht. Het is bijna absurd licht voor hoe groot het is. Uit röntgenscans van de lader is gebleken dat deze bijna helemaal leeg is en dat de ruimte met metalen gewichten kan zijn gevuld om de lader wat zwaarder te maken. Als het zwaarder was, zou het misschien gewoon op zijn plaats blijven als ik de telefoon eraf haal. Het iPhone Elevation Dock heeft een iPhone-dockconnector; het is een 30-pins verbinding die niet is ontworpen om gemakkelijk uit te schakelen. Maar toch is het gewicht van het geheel metalen Elevation Dock voldoende gebleken om het laag te houden terwijl de telefoon omhoog gaat.
Probleem twee is een uitbreiding van probleem één. De reden dat de draadloze oplader van mijn bureau kan komen met de Nexus 4 is vanwege die plakkerige ring. Maar die plakkerige ring heeft een duidelijk en belangrijk doel: de Nexus 4 op zijn plaats houden boven de inductiespoel zodat lading kan worden bijgedragen. Waar Touchstone magneten gebruikt, gebruikt de Nexus 4 draadloze oplader een gripring van microzuigschuim. Elk heeft zijn voordelen en valkuilen.
Hoewel een met Touchstone uitgeruste Pre mogelijk hotelkeycards kan wissen en slaapschakelaars op laptops kan activeren, blijft deze altijd waar hij moet laden om op te laden. Het wordt een gewoonte om na een tijdje de Nexus 4 op de juiste plek te plaatsen om een lading te ontvangen, dus de grijpende ring dient zijn doel om de telefoon daar te houden. Behalve als dat niet het geval is.
Het probleem met het hebben van een grijpend oppervlak naar boven is dat u een grijpend oppervlak naar boven hebt. Stof, haar, pluisjes en andere fijne deeltjes in de lucht die zich uiteindelijk op uw bureau en monitor afzetten en prullaria vinden ook een plekje op de draadloze oplader. En die grijpende ring waarvan je afhankelijk bent om de Nexus 4 op zijn plaats te houden terwijl hij oplaadt, is niet meer zo grijpend en je telefoon schuift na een paar minuten er gewoon af. En het is niet iets dat je gewoon met je hand of met een snelle luchtstroom kunt afvegen, nee, het is microzuigschuim. Denk er zelfs niet aan om het aan je broekspijp af te vegen - dat is een recept voor vroege dementie.
Hoe maak je de grijpring van de draadloze oplader schoon? Er zijn twee opties: je kunt een vochtige doek (bij voorkeur pluisvrij) gebruiken om het af te vegen - en we weten allemaal dat elektronica en vocht geen combinatie zijn die je graag regelmatig samen zou willen brengen - of je kunt eruit trekken iets plakkerigs als tape inpakken om het opgehoopte afval weg te tillen. Ja, je moet tape gebruiken om de draadloze oplader in optimale conditie te houden. Maar terwijl je toch bezig bent, kun je die tape gebruiken om de oplader aan je bureau te plakken, zodat deze niet omhoog komt wanneer je probeert je telefoon van de nieuw gereinigde grijpring te tillen.
Maar dat stelt een andere en betere vraag: waarom bezit ik in vredesnaam een lader die regelmatig onderhoud vereist om effectief te werken? De meeste Qi-opladers komen in de vorm van pads en andere horizontale implementaties (en kussens?) Waar u eenvoudig de telefoon neerlegt en oplaadt. Je weet wel, zolang je het over de laadspoel legt en het niet wegglijdt. Ze hebben geen grip om de telefoon op zijn plaats te houden omdat ze er geen nodig hebben.
De Nexus 4 draadloze oplader is gekanteld, wat, hoewel een geweldige ontwerpfunctie om het nuttiger te maken als een altijd zichtbaar heads-up display, ook betekent dat er een methode moet zijn om de Nexus 4 te houden en wat andere telefoons erna volgen plaats zodat ze kunnen opladen. Vandaar de gripring van microzuigschuim.
Palm had het voordeel dat ze hun eigen opladers voor hun eigen telefoons maakten. Ze kunnen magneten aan het Touchstone-systeem toevoegen zonder overleg met een hele reeks partners. Maar tegelijkertijd werken Palm-opladers alleen met Palm-apparaten (of apparaten die zijn gehackt met Touchstone-spoelen). De Qi-standaard is ingesteld en hoewel deze de komende jaren waarschijnlijk zal evolueren om een hoger laadvermogen, grotere afstanden en misschien zelfs grotere toleranties voor positionering te ondersteunen, zijn uitlijnhulpmiddelen zoals de magneten van de Touchstone waarschijnlijk niet.
Wanneer mijn Nexus 4 draadloze oplader perfect schoon is, grijpt deze met gekmakende ijver op mijn telefoon. Wanneer mijn Nexus 4 draadloze oplader zelfs een beetje stoffig is, haalt hij mijn telefoon weg op mijn bureau alsof HP mijn geliefde webOS heeft weggegooid (ik ben misschien nog steeds bitter).
Maar wanneer mijn Nexus 4 perfect op een schoongemaakte draadloze oplader is geplaatst en ik probeer hem niet op te pakken, is het geweldig. Het laadt betrouwbaar op, blijft op zijn plaats en geeft me de tijd (ik moet nog iets vinden dat echt de moeite waard is om mijn Nexus 4 voor Daydream op te zetten tijdens het opladen, maar er zijn een aantal coole opties die er zijn). Maar elke keer als ik het moet opruimen of mijn andere hand moet gebruiken om het van de telefoon te scheiden, moet ik denken aan mijn Touchstone, twee laders rechts zitten, en hoe Palm drie jaar geleden gelijk kreeg wat LG en Google niet hebben vandaag.
