Samsung begon in wearables met de Galaxy Gear, wat behoorlijk verschrikkelijk was, en volgde het op met een reeks Gear-horloges die gestage, maar marginale verbetering vertoonden. Ze hadden nog nooit een punt bereikt waarop ik iemand kon vertellen: "Nee, je zult er geen spijt van krijgen dat je je zuurverdiende geld daarvoor hebt betaald." Sterker nog, ik zou mensen actief ontmoedigen om een van hen te krijgen, met de beste die ik kan aanbevelen om de nog steeds behoorlijk slechte Gear Live met Android Wear te zijn.
Maar nu ben ik in conflict. Ik heb ruim 45 minuten met de Samsung Gear S2 doorgebracht voor het evenement van donderdag en ik was meer onder de indruk van een smartwatch dan ooit en ik ben een van de weirdo's die er een paar hebben (Pebble, Pebble Steel, Samsung Gear Live, Moto 360 en Apple Watch). Nou, echt iedereen met een smartwatch is op dit moment een uitbijter, maar het zijn apparaten zoals de Gear S2 die zullen helpen om dat te veranderen.
Ik had dezelfde strijd met de Samsung Galaxy S6. Ik wist vanaf het eerste moment dat ik er een pakte dat ik er een wilde, vooral het edge-model. Het was een raar gevoel. Ik heb eerder verlangd naar gadgets, zelfs smartphones. Ik ben zeer bekend met het "ik wil dit" -gevoel.
Samsung was het bedrijf waar ik dol op was.
Maar ik had nog nooit die gedachte over een Samsung-apparaat gehad. Ik had ze lang met afwisselende golven van minachting en spot bespot, spotten met hun voorliefde voor het slecht kopiëren van ontwerpen van anderen, plat op hun gezicht vallen wanneer ze hun eigen ontwerptaal probeerden. Ik had gelachen om hun bouwkwaliteit, hun softwarekwaliteit en hun marketing. Samsung was het bedrijf waar ik dol op was.
Dat begon te draaien toen ik die Galaxy S6 oppakte. Het was fijn vervaardigd, het was mooi en het voelde goed in mijn hand. De prestaties waren opmerkelijk en de aanpassingen van de gebruikersinterface die ik had aangebracht, zorgden er niet voor dat ik in mijn mond moest overgeven. Het was een apparaat dat ik wilde, en het had de Samsung-naam erop. Het was een vreemde mentale hachelijke situatie waarin ik mezelf bevond.
Dus kocht ik de Galaxy S6 edge toen deze uitkwam. Ik gebruik het sindsdien, en hoewel de "dit ding is ongelooflijke " glans is verdwenen, ben ik er nog steeds behoorlijk tevreden mee. Ik heb met andere Android-telefoons gespeeld (en draag nog steeds een iPhone naast de S6 op een dagelijkse basis), maar ik kom er steeds op terug. Ik ben eraan gewend dat het een Samsung-apparaat is en iets dat ik wil gebruiken. De Note 5 is ook een heel mooi apparaat, maar Samsung zoog nog steeds aan wearables.
En toen kwam de Gear S2 langs en gooide mijn vooroordelen weer omver. Hier was ik, met de Gear S2 Classic aan mijn pols, en ik was serieus onder de indruk van het fysieke en digitale ontwerp van deze smartwatch. Het voelde solide aan, het leek niet overdreven zwaar, de bezel draaiknop had een bevredigende klik toen ik ronddraaide dat bij elke beweging op het scherm paste, en het zag er gewoon geweldig uit.
"Het ziet er geweldig uit" en "het voelt goed" zijn natuurlijk volledig subjectieve dingen. Maar er is niets subjectiefs aan de uitvoering die ik uit de eerste hand heb ervaren - dit ding was razendsnel, nooit gestotterd en had een interface die slim doordacht leek en gemakkelijk te vinden was. Dat was niet iets dat je zou kunnen zeggen over de vorige door Tizen aangedreven smartwatches van Samsung.
Er is niets subjectiefs aan de prestaties van de Gear S2 - dit ding is razendsnel.
Het blies de huidige oogst van Android Wear-horloges uit het water. Daardoor voelde mijn Moto 360 langzaam en onhandig aan. Het maakte mijn Apple Watch overdreven ingewikkeld en deed me denken aan zijn kinderachtig ontwerp (maar nogmaals, de BlackBerry- en Treo-menigten van 2007 beschuldigden de originele iPhone als kinderachtig ontworpen, en we weten allemaal hoe dat bleek).
Ik bind de Gear S2 om mijn pols en ik wil er een. Welnu, specifiek de Classic-editie. De standaard sportieve stijl met de rubberen banden die in de gebeeldhouwde metalen behuizing stromen die ik kon nemen of verlaten. Maar de glanzende metalen body en lederen riemen van de Gear S2 Classic roepen me op. Het is een smartwatch waarvan ik het gevoel heb dat ik weg zou kunnen komen door niet alleen in de stad te dragen, maar ook in de stad.
Mijn jongere zus trouwde afgelopen zomer en haar aanstaande man droeg een originele Galaxy Gear om zijn pols. Op hun bruiloft vertelde ik hem dat hij dat ding moest nemen met zijn onhandige camerabult: "Geloof me, over 20 jaar wil je niet terug kijken naar foto's en denken:" Ik droeg dat ding echt op mijn bruiloft " ?" Maar de Gear S2 Classic, die je weg zou kunnen krijgen door gefotografeerd te worden. Apple Watch? Niet zo veel.
De Gear S2 is een smartwatch waarmee je niet alleen in de stad, maar ook in de stad kunt dragen.
Het is bizar hoe Samsung erin is geslaagd zijn ontwerp-, engineering- en marketinginspanningen bijna gelijktijdig te realiseren. Hun ontwerpen zijn aantrekkelijk en niet langer overspoeld met functies die niemand wil, hun software is meer doordacht dan ooit tevoren, de hardware is steviger dan ik me elk wezen kan herinneren, en alles, van hun advertenties tot hun persevenementen, is aangepast om aantrekkelijker en minder aanstootgevend te zijn.
Er zijn nog veel vragen te beantwoorden over de Gear S2 en ik wil die antwoorden net zo graag als jij. Hoe werken meldingen erop? Hoe goed kan het worden geïntegreerd met Google Now, of helemaal niet? Welke prijs wordt erop geslagen? Zal Samsung kunnen voortbouwen op de indrukwekkende stal van apps van derden? Zullen de lederen banden bij de release van betere kwaliteit zijn dan het goedkope en kraakbare leer dat ze op deze eenheden hadden? Enzovoorts.
Maar geen van deze heeft de glans van mijn gadgetlust weggenomen. Ik wil een Gear S2 en ik denk dat het goed is dat het Samsung is die het gaat maken.
