Deze week ontving ik een nieuwe Android-telefoon per post. Ik verwijderde de plastic verpakking, opende de bovenkant, rolde de gehaast geplaatste schermbeschermer uit en zette hem aan. Toen ik het opstartte, logde ik in met mijn Google-account, herstelde van een back-up van mijn Pixel 3 en wachtte op de ongeveer 80 apps die ik regelmatig gebruik om sommige of alle gebruikersgegevens te herstellen.
Dit is mijn routine voor het aanschaffen van een nieuwe telefoon en hiermee kan ik dankzij Google Cloud Backup in ongeveer 30 minuten aan de slag. Het is een verleidelijke en heerlijke smaak van automatisering, maar het nut ervan is net zo goed en aantrekkelijk als de apps op mijn telefoon.
Android heeft een overvloed aan berichtenapps, maar het is vaak teveel van het goede.
Omdat berichten de ultieme smartphone-ervaring zijn en de definitie van 'sociaal netwerken' wordt uitgebreid met feeds zoals YouTube, Twitch, Reddit en zelfs Fortnite, is communiceren op een smartphone vaak onsamenhangend en frustrerend.
Iedereen heeft een voorkeur om te communiceren, en hoewel het eigendom van veel van deze tools door de jaren heen is geconsolideerd - kijkend naar jou, Facebook - zijn de keuzes zelf toegenomen.
Op Android-telefoons is het berichtencentrum geen geheim, en Google heeft niets gedaan om het probleem te helpen door het vlaggenschip-hulpprogramma voor berichten schijnbaar om de paar maanden vrij te geven of aan te passen. Allo, tot ziens.
De maalstroom van keuze wordt verergerd door geografische indelingen; WhatsApp is populair in een groot deel van Europa en Zuid-Amerika, terwijl WeChat de voorkeur heeft in China, Kakao in Zuid-Korea en Line in Japan. Facebook Messenger heeft een enorm ingebouwd publiek van Facebook-gebruikers, maar het wordt normaal gezien als de weg van de minste weerstand, in plaats van de voorkeursoptie, voor zijn honderden miljoenen gebruikers. En dan is er iMessage, het standaard berichtenplatform (en algemeen beschouwd als een sociaal netwerk) op door Apple gebouwde apparaten, maar zijn dominantie reikt niet verder dan Noord-Amerika.
Toch zijn iPhone-gebruikers dol op iMessage, en hun redenen voor vriendschap zijn niet verwonderlijk: de naadloze integratie met reguliere sms-berichten betekent dat u geen afzonderlijke app hoeft te openen. Zodra de servers van Apple detecteren of een ontvanger - via telefoonnummer of e-mailadres - deel uitmaakt van de iMessage-database, schakelt hij de bellen van groen naar blauw.
Google heeft jarenlang geprobeerd om direct en indirect met iMessage te concurreren. Hangouts en Allo fizzden als consumentenproducten, dus het werkte samen met de GSMA - de normalisatie-instelling en de belangenbehartiger van de carrier - om RCS Univeral Profile op een aantal apparaten te implementeren. Bekend als de Great Messaging Unifier, RCS bouwt voort op traditionele sms in dezelfde sms-app die wordt geleverd met uw telefoon.
Hoewel het op dit moment beperkt is tot een paar apps en providers, is het uiteindelijke doel dat elke telefoon op elke provider RCS native ondersteunt en zoiets als iMessage voor Android overbodig maakt.
Op één ding na: end-to-end encryptie. Dieter Bohn van The Verge beweerde eerder dit jaar dat er een 'morele zaak voor iMessage op Android' is, en merkte op dat er niet veel zakelijke argumenten zijn voor Apple om iMessage naar Android te brengen, maar er is er een die het grotere goed aanspreekt.
Telkens wanneer ik Tim Cook hoor praten over privacy als een mensenrecht, denk ik aan het grootste wat zijn bedrijf zou kunnen doen om die privacy te helpen waarborgen: de mogelijkheid voor mensen verspreiden om gesprekken te voeren die veilig zijn voor de overheid die rondsnuffelt over de hele wereld. En de grootste, meest impactvolle manier waarop Apple dat zou kunnen doen, is iMessage op Android uit te brengen.
RCS brengt de meeste functies die we als vanzelfsprekend beschouwen in bijna elke messenger - ondersteuning voor langere gesprekken, hoogwaardige afbeeldingen en video, schaalbare groepschats, bestandsoverdracht en nog veel meer - naar de native SMS-app van de Android-gebruiker. Vergelijkbaar met iMessage, zodra twee apparaten "elkaar de hand schudden", treden al deze functies automatisch in werking. In de praktijk is de ervaring vrij gelijkaardig aan iMessage, met één belangrijk verschil: RCS ondersteunt geen end-to-end encryptie.
Services zoals iMessage, WhatsApp, Signal, en met enkele aanpassingen, Telegram en Facebook Messenger, coderen de communicatie tussen de zender en ontvanger, dus er is geen mogelijkheid tot onderschepping of bewaking. Hoewel overheden steeds vaker het gebruik van codering ontkennen terwijl ze proberen terrorisme te voorkomen, wordt het als even onmisbaar beschouwd voor consumenten die een schijn van controle over hun online privacy willen behouden.
En hoewel WhatsApp groter is dan iMessage, hebben Facebook's opdringerige overbeheersing over de service en de onvermijdelijke back-end integratie met Messenger en Instagram ervoor gezorgd dat veel van zijn gebruikers een pauze hebben genomen. Andere opties, zoals Signaal, zijn uitbreidbaar maar moeilijker te gebruiken, en zoals WhatsApp synchroniseren niet op meerdere apparaten.
Dat brengt ons terug bij iMessage. Een kleine maar vocale groep mensen blijft beweren dat Apple iMessage naar Android moet brengen. Al zes maanden geleden zou het idee absurd zijn geweest - de financiën van het bedrijf rechtvaardigden een dergelijke verleiding aan de andere kant niet. Maar de laatste tijd, met het vertragen van de iPhone-trein en het feit dat het bedrijf zich steeds meer richt op inkomsten uit services, moet er een argument worden gemaakt dat genoeg Android-gebruikers die zich abonneren op iMessage voor $ 5 of $ 10 per maand de investering de moeite waard maken. Of Apple zou het bundelen in een breder iCloud-abonnement, wat het waarschijnlijk gemakkelijker zou maken om de kosten te rechtvaardigen.
Of, nog beter, het zou gratis zijn, een service die volgens Apple waarde toevoegt aan zijn algehele merk in plaats van, zoals het nu is, een lock-in mechanisme voor iPhones. Als het gratis en beschikbaar zou zijn voor alle Android-gebruikers, zou iMessage kunnen fungeren als een Trojaans paard in de andere platformoverschrijdende services van Apple - Apple Music, Texture en misschien de komende tv-service, die alles behalve een slot is voor Samsung, LG en Vizio televisies al.
Het idee van Apple om zijn inkomsten uit services te storten via een iMessage-abonnement is onwaarschijnlijk maar mogelijker dan ooit tevoren.
Dan is er de andere kant van het argument: zouden Android-gebruikers zelfs een iMessage willen dat alleen een app-gebaseerd alternatief is voor WhatsApp en talloze andere siled-alternatieven? Veel van de aantrekkingskracht van iMessage is dat je er niet aan hoeft te denken - het werkt gewoon. Het is ook vooraf geïnstalleerd op elke iPhone ter wereld. Dat is een heel groot ingebouwd publiek voor Apple, zelfs als de gebruikers ervoor kiezen om geen enkele app te downloaden. Op Android zou het echter weer een app zijn om te zoeken, downloaden, aanmelden en beheren.
Dus ik stelde de vraag aan Twitter en vond een kleine hoeveelheid steun voor het idee - niet verrassend gezien het publiek, maar toch was de virulentie van de reactie verrassend.
Zou u een maandelijks abonnement betalen om iMessage op Android te gebruiken? ????
- Android Central (@androidcentral) 11 februari 2019
Zoals op zoveel gebieden zijn Android-gebruikers overspoeld met opties voor communicatiehulpmiddelen, maar de consensus die ik zie is dat het teveel van het goede is. Een officiële iMessage-app voor Android zou de backend van Apple kunnen gebruiken om te synchroniseren tussen apparaten, zoals iPhones, iPads en Macs dat tegenwoordig doen. Het zou ook de blauwe bubbel bevrijden van de grenzen van de iPhone.
Het valt nog te bezien hoe waardevol die uitbreiding zou zijn voor de gemiddelde Android-gebruiker en of Apple er een levensvatbaar nevenbedrijf van zou kunnen maken. De grotere vraag, althans naar mijn mening, is of Google voldoende om privacy en beveiliging geeft om niet langer afhankelijk te zijn van derden om gecodeerde communicatiemiddelen te bouwen. Het weet dat een volledig geïntegreerde oplossing zoals RCS een krachtige en gedurfde unifier is, maar zonder codering is het gewoon een middelmatige optie in een zee van concurrenten.
Wil je nog een take? Bekijk de mening van Rene Ritchie in videovorm hierboven of lees zijn schriftelijke overname op iMore
