Lenovo Mirage solo review: twee stappen vooruit, één stap terug

AC-score 3

Vraag mensen die nog geen VR-headset hebben gekocht waarom ze er geen hebben en u krijgt meestal een van de drie antwoorden. Of de headsets zijn te duur als je de nog steeds noodzakelijke krachtige pc toevoegt, de kabel die je verbindt met een grote doos is onhandig en niet leuk, of de headset vereist dat je je telefoon gebruikt en je telefoon is te druk uw telefoon om ook uw VR-computer te zijn. (Er is een vierde set mensen die zeggen dat VR-headsets "er grappig uitzien" maar ik praat nu niet met die mensen.)

Voor de bereidwillige resterende groep is Daydream Standalone voor jou gemaakt. Een redelijk geprijsde headset met een eigen computer en geen zorgen over externe trackinghardware. Je zet de headset op, de VR-wereld verschijnt voor je om mee te werken, en wanneer je de headset afzet, heeft je telefoon dezelfde hoeveelheid batterij die hij had toen je begon. Het is de natuurlijke evolutie van Google's visie op VR voor iedereen, een headset die een ervaring kan bieden die goed genoeg is om je aan te moedigen hem uren achter elkaar te dragen zonder een van de grote nadelen die momenteel worden geassocieerd met de "desktop" VR-headsets.

Nadat HTC zijn Stand-alone headset voor Daydream naar China had gebracht als de Vive Focus, werkte Google samen met Lenovo om de eerste van deze nieuwe VR-ervaringen te leveren. Het wordt de Lenovo Mirage Solo genoemd en wordt gelanceerd met een aantal zeer grote verwachtingen om te voldoen.

Niet wat je gewend bent

Lenovo Mirage Solo- hardware

Vergeet alles wat u weet over de Daydream-headsets van Google. Het volledig stoffen ontwerp, afneembare pluche frontjes en meerdere kleuren om uit te kiezen. Dit is een door Lenovo gemaakte headset, wat betekent dat de ontwerptaal van Lenovo wordt weergegeven, in voor- en tegenspoed. Dat betekent dat wat je krijgt functioneel veel dichter bij de andere VR-headset van Lenovo ligt, de Windows Mixed Reality-gebaseerde Explorer-headset.

Deze headset is bijna volledig wit plastic met enkele zilveren accenten en zwarte vulling. In plaats van riemen, is er een plastic halo met een grote uitrusting op de rug om het op je achterhoofdsbot te helpen monteren. Dit halo-ontwerp is geweldig voor mensen die er niet van houden als een VR-headset hun gezicht onder druk zet, maar het betekent ook dat als je in een goed verlichte kamer bent, het licht om je heen naar binnen kan lekken. Sommige fabrikanten lossen dit probleem op met donkere stof of mat zwart plastic om te voorkomen dat het licht wordt afgeleid, maar Lenovo deed geen van deze dingen, dus het witte plastic steekt echt uit als er veel licht achter je is.

Als je de Mirage Solo rechtstreeks bekijkt, sta je voor een paar grote ronde ogen. Deze camera's aan de voorzijde van de headset doen geen fraaie Augmented Reality-trucs, maar voeden in plaats daarvan het WorldSense-gedeelte van de headset om de tracking binnenstebuiten te laten werken. Dat betekent dat de headset kan achterhalen waar hij is zonder externe trackers zoals de Oculus Rift of HTC Vive nodig te hebben, wat geweldig is. Het werkt ook goed in een heleboel verschillende lichtsituaties, waaronder een donkere kamer en direct zonlicht. Je kunt zelfs een van deze sensoren volledig bedekken en het werkt meestal een tijdje hetzelfde.

De zijkanten van deze headset geven je toegang tot de stroom- en volumeknoppen, evenals een hoofdtelefoonaansluiting, microSD-kaartsleuf en USB-C-poort. Er zijn echter geen ingebouwde luidsprekers en je kunt geen Bluetooth-hoofdtelefoon gebruiken, dus de oordopjes die bij de hoofdtelefoon worden geleverd, zijn een groot probleem. Ze klinken ook leuk.

Ik zou niet zo ver willen gaan om te zeggen dat er helemaal geen schermdeureffect is, maar de lijnen in het scherm zijn veel, veel minder opvallend dan bij de concurrentie.

In de Mirage Solo vind je specificaties die heel erg lijken op een telefoon. Een Snapdragon 835-processor is gekoppeld aan een 4000 mAh-batterij en een 5, 5-inch 2560x1440 LCD-scherm. Lenovo is bijzonder trots op dit scherm vanwege de lage latentie en de verversingssnelheid van 75Hz. Het is het eerste LCD-display dat Google ooit heeft goedgekeurd voor gebruik met zijn Daydream-platform, en dit display is behoorlijk goed. Er is geen merkbare bewegingsonscherpte bij het verplaatsen van de headset, de kleuren zijn voldoende levendig en de verversingssnelheid van 75Hz betekent dat alle animaties een stuk dichter bij de ervaring lijken die ik gewend ben op een VR-headset van desktopklasse. Ik zou niet zo ver gaan om te zeggen dat er geen schermdeureffect is, maar de lijnen zijn veel, veel minder opvallend dan elke andere Daydream- of Gear VR-ervaring die ik heb gebruikt.

Uw controller (omdat u er absoluut een nodig hebt) is de standaardversie van Daydream, waarmee u onmiddellijk bekend bent als u de versie van Google hebt gebruikt. Dezelfde opstelling met drie knoppen bestaat uit hetzelfde platte witte plastic en wordt nog steeds opgeladen via een USB-C-poort aan de onderkant.

Het is moeilijk om de Mirage Solo te zien als iets anders dan een generiek gevoel na de levendige, gestructureerde ervaringen die ik heb gehad met Google's eigen Daydream, maar het valt niet te ontkennen dat het technisch gezien voldoende is. Deze hardware neemt dingen zoals uitlijning van het display, oververhitting en batterijproblemen weg door eenvoudig de telefoon uit de vergelijking te verwijderen, en dat neemt de barrière voor toegang enorm weg.

Onhandig naar links en rechts schuiven

Lenovo Mirage Solo- software

Het gebruik van mijn Pixel 2 XL in mijn Daydream View-headset is een proces met meerdere stappen. Ik moet het display schoonmaken, het correct in de headset laden, zodat de NFC-tag wordt opgepikt en de Daydream-app automatisch wordt gestart, de headset op mijn hoofd past en de controller grijpt om aan de slag te gaan. Dit is elke keer dat ik het aanzet, dus het is niet waarschijnlijk dat ik meerdere keren heen en weer schakel tussen de virtuele wereld en de echte wereld.

Daydream Standalone, via de Lenovo Mirage Solo, beperkt deze stappen tot twee: de headset uitglijden en op de aan / uit-knop tikken. Daydream is het besturingssysteem, dus zodra het display oplicht, ben ik in het Daydream Home-menu en klaar om iets te doen. En als je ooit eerder een Daydream-headset hebt gebruikt, zal dit menusysteem onmiddellijk bekend zijn. Wat nu bijzonder is, is dat je rond kunt lopen in dit virtuele menu. Voorover leunen brengt je dichter bij de menu-opties, gehurkt gaat je omhoog kijken naar de menu-opties. Je beweegt eigenlijk in de virtuele omgeving, wat niet echt iets is wat mobiele VR-headsets ooit eerder hebben gedaan.

En zodra u meer dan één stap in een willekeurige richting zet, verpest het besturingssysteem de rit door alles zwart te maken en u een waarschuwingsbericht te geven. Deze headset werkt met wat bij VR-mensen bekend staat als Six Degrees of Freedom (6DoF), maar kan op geen enkele manier voorkomen dat je tegen muren of mensen loopt. In plaats van je de mogelijkheid te geven om een ​​tijdelijke virtuele grens voor jezelf te creëren zoals Windows Mixed Reality doet, creëert Daydream een ​​klein vierkantje waarin je automatisch kunt wonen. U kunt de grootte van dit vierkant niet bepalen en de enige manier om dit vierkant uit te schakelen is als u het uitschakelt in de ontwikkelaarinstellingen, die Google alleen aanbeveelt voor Enterprise-toepassingen.

Wat betekent dit voor Daydream Standalone-apps? Kortom, u kunt comfortabel in elke richting leunen en u kunt bukken. Dat is het ongeveer. En de verzameling van 40 spellen die Google bij de lancering beschikbaar heeft, weerspiegelt deze beperkingen heel duidelijk. Je kunt leunen om inkomende projectielen te ontwijken van een sneeuwballengevecht, maar zodra je uit de doos stapt, wordt alles donker en pauzeert het spel. Ik sprak een beetje over deze beperkingen met John Linden van Seismic Games, de maker van de Blade Runner-ervaring die beschikbaar was bij de lancering, en hij zag het als een manier om mensen een beetje meer realisme te geven waar het er echt toe deed. Wanneer je rondvliegt in de Spinner, kun je eigenlijk rondleunen en dingen zien zoals je zou doen als je echt in het voertuig zou zitten. Linden ziet WorldSense als een geweldige manier om onderdompeling in puzzels in VR toe te voegen, door mensen aan te moedigen echt elk aspect van de wereld om hen heen te verkennen.

Helaas leveren slechts enkele van de 70 apps die Google heeft voorbereid voor de lancering, deze ervaring, en de andere 350 apps die nu beschikbaar zijn op Daydream zijn ontworpen om stil te zitten en media te consumeren. Het goede nieuws is dat deze headset het zo goed doet, maar het betekent ook dat de algehele ervaring op dit moment niet merkbaar verschilt van standaard, telefoongebaseerde Daydream. Google belooft dat er meer apps met 6DoF WorldSense onderweg zijn, dus dit probleem kan van korte duur zijn.

Moet je het kopen? Nog niet.

Op enkele belangrijke manieren is Daydream Standalone nog niet klaar. Een van die dingen is de headset zelf - de Mirage Solo-headset van Lenovo is gewoon niet geweldig. Het lichte lek tegen wit plastic in de headset is een stap achteruit voor Daydream en de rest van de headset is niet erg comfortabel. Ook kan geen van de vulling door de gebruiker worden onderhouden, wat betekent dat wanneer het onvermijdelijk wordt aangetast door zweet of door het te delen met anderen, het zo zal blijven. Lenovo lijkt graag te anticiperen op accessoires van derden om dit op te lossen in plaats van het frontaal aan te pakken, wat vijandig is voor de consument.

De software heeft ook serieus werk nodig. Het beperken van mijn bewegingsvermogen is een rare beslissing, gezien het aantal geweldige VR-ervaringen die er zijn voor VR van desktopklasse die hier geweldig zouden zijn geweest. Ik zette deze headset op mijn zoon en zijn eerste vraag was: "Kan ik Job Simulator hier op spelen?" Toen hij vroeg waarom niet, had ik geen goed antwoord. Deze headset zou absoluut dat soort ervaring moeten kunnen leveren met zijn WorldSense-apparatuur, maar in plaats daarvan beperkt hij me tot een kast ter grootte van mijn bureaustoel en vertelt hij me hoe geweldig mijn nieuwe vrijheid is.

En dan is er de prijs. Voor $ 399 is deze headset het dubbele van de kosten van de Oculus Go. Hoewel de Mirage zeker technisch beter is met zijn WorldSense-functies, laden apps een beetje sneller en is het display een beetje mooier, de ervaring is niet $ 200 beter dan wat Oculus aanbiedt.

Prijs is een van de grote dingen die mensen ervan weerhoudt om meer geavanceerde headsets in de desktopklasse te kopen, deze headset is momenteel niet klaar om mensen te verbazen.

We kunnen via onze links een commissie verdienen voor aankopen. Kom meer te weten.