LG Nexus 4 beoordeling

De Google Nexus 4 is gemakkelijk de beste sinds het origineel, maar deze heeft een compromis

Er is iets aan het uit de doos halen van een Nexus-telefoon die nog steeds kippenvel geeft. Zelfs nu, met de LG Nexus 4 - een telefoon die naar zondag lekte voordat hij eindelijk werd aangekondigd, zonder Google-evenement, dankzij orkaan Sandy - trillen de handen een beetje. Deze keer zijn deze trillingen echter evenzeer uit ongemak als uit opwinding.

Na twee generaties Samsung-apparaten verschuift de Nexus-telefoonlijn van Google naar LG. Wereldwijd terzijde staan ​​- en vergis je niet, er is een grote wereld daar, en veel daarvan bezit LG-hardware - het is geen bedrijf met veel cachet hier in de Verenigde Staten.

Voeg daaraan toe dat de vooropgezette hangups mensen over enkele specificaties van de Nexus 4 beschikken, en we staan ​​voor een dramatische start voor de vierde iteratie van Google's belangrijkste smartphone.

Dit gaat leuk worden. Doe mee, iedereen. Het is tijd voor de volledige Android Central review van de Google Nexus 4 door LG.

Pros

• De Nexus 4 bouwt voort op het ontwerp van de Galaxy Nexus - en maakt het nog beter. De bouwkwaliteit van LG is uitstekend. Het display is uitstekend, met een snelle processor en GPU om dingen te duwen. Android 4.2 biedt een aantal welkome nieuwe functies (zie Photo Share en Quick Settings). De ontgrendelde prijs kan niet worden overtroffen.

Cons

• Opslagopties zijn aan de lage kant met 8 en 16 GB, zonder microSD-opslag. Geen optie voor LTE-gegevens. Interne batterij zal voor sommigen een uitschakeling zijn. De duurzaamheid van de glazige rug op lange termijn is onbekend.

Het komt neer op

De Nexus 4, de eerste telefoon van LG in de eerste lijn van Google, is tot nu toe gemakkelijk de beste 'gewone' Android-telefoon en het is de beste in de Nexus-lijn sinds de Nexus One van HTC. De hardware is beter dan we gewend zijn op het Nexus-platform. Het ontwerp verbetert wat LG heeft gedaan met zijn eigen Optimus G. En de softwareverbeteringen in Android 4.2 maken het platform nog indrukwekkender. De telefoon is niet zonder compromis, maar het is ook een gemakkelijke telefoon aan te bevelen, vooral voor de prijs.

In deze review	Meer informatie
Video doorloop Hardware review Software review Cameratests	Nexus 4-specificaties De N4 ontgrendelen Nexus 4-forums

De Nexus 4-walkthrough

De hardware

Dit is het grappige van de Nexus 4 - we wisten een beetje dat het eraan kwam en we wisten een beetje hoe het zou zijn. Eerst kwamen de geruchten dat LG de fabrikant zou zijn, en dat het een nauwe neef zou zijn van de Optimus G, die de Koreaanse fabrikant in september in Seoul lanceerde. LG heeft journalisten van over de hele wereld (inclusief ons) ingeschakeld om de Optimus G voor het eerst te bekijken. En kijkend naar de eerste gelekte foto's en de geruchten over de specificaties, was het vrij duidelijk dat we dezelfde soort zouden zien in de Nexus 4.

Het Nexus 4-display

Dus laten we vooraan beginnen. LG gebruikt hetzelfde 4, 7-inch IPS-scherm met een resolutie van 768x1280 als op de Optimus G. Dat levert een paar pixels meer op dan de Samsung Galaxy (slechts 720p breed). IPS-schermen staan ​​bekend om hun schittering en LG's hebben zich hier bewezen. Kleuren zijn, hoewel ze een beetje afgezwakt zijn van het Super AMOLED-paneel in de Samsung Galaxy Nexus, erg helder en individuele pixels zijn niet zo duidelijk. Maar het grootste verschil zit misschien in de kleurtemperatuur. Het wit is weer wit en naast de Nexus 4 ziet het Galaxy Nexus-display eruit als een gele tabaksvlek. Als we twee schermen moesten kiezen om het voor het volgende jaar uit te schakelen, zouden we LG's IPS-scherm kiezen, en het Super LCD2-scherm dat door HTC wordt gebruikt.

Het Nexus 4-display is bedekt met Gorilla Glass 2 en het neemt een subtiele bocht naar de randen van de telefoon - een zeer mooi ontwerp. We zouden dat echter "gebogen glas" of een "gebogen scherm" of zoiets niet noemen. De naar voren gerichte camera's in de rechterbovenhoek en de oortelefoon is een splinter waar het scherm de bovenkant raakt. Er is een meldingslampje onder het scherm dat hetzelfde werkt als op de Galaxy Nexus.

Buiten is het scherm zeer bruikbaar in de richting van zonlicht. Misschien niet zo veel als de HTC One X, maar hij is echt dichtbij. Hetzelfde geldt voor als je een zonnebril draagt.

Tekst lezen op de Nexus 4 was heel gemakkelijk, of het nu in Chrome was of in Google Play Books of de Kindle-app van Amazon.

= $ Springen?>

Het lichaam

Het echt interessante hier is dat de Nexus 4, hoe dan ook vanaf de voorkant, gemakkelijk kan worden aangezien voor de Galaxy Nexus, althans door een leek. Ze zijn dichtbij genoeg in grootte en vorm, hoewel de Nexus 4 betere designaanwijzingen heeft. (Of dat nu van LG of Google is, we zullen nog enige tijd debatteren.)

Allereerst het saaie: de 8-megapixelcamera van de Nexus 4 sluit naadloos aan op de telefoon. Het steekt helemaal niet uit. Maar dan is er de flits, met een klein ringetje eromheen. De meer scherpzinnige zal zich herinneren dat dit hetzelfde schema is dat wordt gebruikt in de 8MP-versie van de Optimus G.

Er is ook een kleine strook van een luidspreker in de rechter benedenhoek van de achterkant van de telefoon. Nogmaals, het is op precies dezelfde manier gedaan als de Optimus G. (Zie de trend hier al?) Het slechte nieuws is dat het ook gelijk is met de telefoon, dus het geluid wordt ernstig gedempt als de telefoon plat op een tafel blijft liggen. Houd er echter rekening mee en je hebt een behoorlijk luide luidspreker die behoorlijk helder is.

Veel mensen hebben naar de luidsprekerkwaliteit gevraagd in vergelijking met de Galaxy Nexus. We hebben er alle vertrouwen in dat het beter is. (Hoeveel beter is echter subjectief.) Meer hoge tonen komen door, en je krijgt daardoor een voller geluid.

De zijkanten van de Nexus 4 zijn afgewerkt met een rubberen soft-touch coating. En het is ook een goede zaak, omdat het een broodnodige grip biedt voor wat anders een erg gladde telefoon is. (Een paar grote panelen van glad glas zullen dat doen.) Aan / uit-knop rechts, volumeknop links. Leuk weetje: de micro-SIM-lade bevindt zich op exact dezelfde plek als op de Optimus G. Dat is niet zo verwonderlijk, gezien het feit dat ze dezelfde internals delen. Maar nog steeds interessant. (Oh, en het kleine hulpmiddel dat je gebruikt om de simkaart eruit te halen is hetzelfde als je krijgt met de Optimus G.)

De hoofdtelefoonaansluiting van 3, 5 mm bevindt zich aan de bovenkant. Ik geef de voorkeur aan de onderkant, want ik ben een head-down-in-the-pocket soort smartphonegebruiker en op die manier wijst de hoofdtelefoonaansluiting naar mijn meloen, precies zoals ik het leuk vind.

De onderste ring heeft een microfoon en de micro-USB-poort. Het heeft ook een paar zichtbare schroeven - net als de Optimus G. (Hé, we zeiden dat ze nabije neven waren.) Hoewel het mogelijk is om ze te verwijderen en bij de interne batterij te komen, is dat "onderhoudbaar" nergens bijna hetzelfde als 'verwijderbaar'. U zult niet meteen batterijen verwisselen, en tenzij u het knutseltype bent zonder rekening te houden met garanties, vergeet u gewoon dat die schroeven zelfs bestaan.

= $ Springen?>

Die mooie achterkant

En nu het echt coole deel: de achterkant van de Nexus 4. Oh, die achterkant. Dit is weer een van die functies waarvan we wisten dat we naar de geïncarneerde Optimus G keken. Net als bij zijn wereldwijde neef, heeft de Nexus 4 het "Crystal Reflective Process" van top tot teen. Dat is de naam van LG voor een echt coole ontwerpfunctie die bijna holografisch is en de illusie van een 3D-textuur toevoegt. Maar het is bedekt met een soort hard, glasachtig materiaal (we weten nog steeds niet echt waarom LG het geen glas noemt, maar wat dan ook), en waar je hersenen verwachten dat je vingers daadwerkelijk iets voelen, is er alleen maar gladheid.

Het is belangrijk op te merken dat een paar van onze foto's hier (vooral hierboven en terug aan het begin van deze review) te veel nadruk leggen op het Crystal Reflective Process-ontwerp. Het schijnt niet de hele dag in je gezicht. Het ziet er niet uit als slechte jaren '70 bling in je hand. Het is veel subtieler. En tenzij je de telefoon in de juiste hoek bekijkt, is het ontwerp volledig gedempt - je merkt het misschien helemaal niet.

Op het meer macroniveau, met de telefoon in uw hand en niet een halve centimeter van uw oogbol, gaat het Crystal Reflective Process-ontwerp van de Nexus 4 terug naar de live wallpaper van de originele Nexus 1. Alleen hier is het zelfs meer code van The Matrix voorbij vliegen. Het is mooi, vooral als je het in het juiste licht vangt. Het is prachtig gedaan en zo veel geavanceerder dan het gestructureerde plastic van de Galaxy Nexus.

Het slechte nieuws is dat deze rug nog steeds een glasachtige substantie is. We zien al een paar haarlijnkrassen. De kans is groot dat er meer zal zijn, en de jury is op de lange termijn duurzaamheid van dit ontwerp, in zowel de Nexus 4 als de Optimus G. Drops zullen gebeuren. Pauzes zullen gebeuren. Hoe gemakkelijk en voor hoeveel eigenaren? We zullen het gewoon moeten zien.

Onze suggestie? Houd vast aan dat verdomde ding.

Het gevoel

En dat is echt de metafoor voor het hele industriële ontwerp van de Nexus 4 versus zijn voorganger. Terwijl de Galaxy Nexus ons verbaasde door de eerste traditionele smartphone te zijn (dwz niet de Galaxy Note) met een dergelijk display, en zijn vegen en subtiele curve dingen interessant hielden, was de plastic behuizing voor velen een afknapper. Ik heb nooit teveel geloof gegeven aan de "als het plastic is, het is onzin" menigte. Maar het valt niet te ontkennen dat veel glas en een klein beetje soft-touch een lange weg gaan naar het produceren van een veel geavanceerdere smartphone die eruit ziet en aanvoelt. En dat is wat LG heeft in de Optimus G, en nu in de Nexus 4.

We gebruiken het woord 'solide' veel als het gaat om smartphones van hoge kwaliteit en ik ga het hier opnieuw gebruiken. Twee grote glazen panelen (of één glas en één zoiets als glas) zorgen voor een solide telefoon. Het ontwerp is iets meer boxy dan de Galaxy Nexus of Galaxy S3, maar de Nexus 4 voelt gewoon als een solide smartphone, omdat hij solide is. Hij weegt 4 gram meer dan de Galaxy Nexus, hij is gewoon een stukje breder en heeft niet dezelfde rondingen. Maar de zachte randen - en het ontwerp met twee hoeken maken het nog steeds een comfortabele pasvorm in de hand.

= $ Springen?>

Onder de motorkap

De Nexus 4 schommelt de Snapdragon S4 Pro-processor van Qualcomm. Dat is een quad-coreprocessor die op 1, 5 GHz werkt, voor degenen die zich zorgen maken over dat soort dingen. Het heeft de Adreno 320 grafische processor en 2 gigabyte RAM. Ja. Het is een beest. (Het is ook hetzelfde als wat u zult vinden in - awww, u kent deze regel inmiddels.) We hebben geen problemen met de prestaties van de telefoon. Het kan echter behoorlijk warm worden als het echt op gang komt. Een ding dat ontbreekt aan de Nexus 4 dat de Optimus G heeft, is echter de instelling "Quad-core-besturing". Je kunt natuurlijk dingen aanpassen via apps van derden.

Batterijduur

Dit is een grote, gezien hoe de 2100 mAh-batterij niet kan worden verwijderd. Maar laten we niet doen alsof dit nieuw is. Android is nu ongeveer een jaar op weg naar interne batterijen, zelfs als het nieuw is voor de Nexus-lijn. Elke fabrikant met wie we hebben gesproken, heeft verteld hoe het ruimte vrijmaakt. Het heeft geen zin om te doen alsof het geen uitvoerbare ontwerpoptie is. Als je batterijen meteen moet kunnen verwisselen - en dat is absoluut geen schande - wil je ergens anders kijken.

De gebruikelijke voorbehouden zijn natuurlijk van toepassing. We gebruiken onze telefoons allemaal anders. Na een week gebruik, zowel in onze gebruikelijke thuisconfiguratie als uit de buurt van het comfort van stabiele wifi, zijn we erg blij met de levensduur van de batterij. De Qualcomm Snapdragon S4 Pro wordt verondersteld extreem zuinig te zijn, en dat is wat we zien in onze eerste tests. Tien uur matig tot ruw gebruik is niet uitgesloten bij een mobiele verbinding. En vergis u niet - uw netwerkverbinding is belangrijk. Het is niet onmogelijk om de batterij binnen enkele uren leeg te maken als de radio constant op zoek is naar een signaal. We hebben het gedaan.

De hele dag op wifi - zelfs met de gebruikelijke batterijzuiging die smartphone test - hebben we meer dan 18 uur op onze eerste volledige dag van gebruik uitgeput, en ongeveer 15 uur daarna. (Voor degenen die zich zorgen maken over screen-on-tijd - wat samen met netwerkverbinding slechts een van de dingen is waarmee we rekening houden als het gaat om batterijgebruik, hebben we gemiddeld tussen de 3 en 5 uur opgeladen.)

We houden de levensduur van de batterij in de gaten en updaten hier indien nodig. Maar onze indruk na een week gebruik is erg goed. Sommige telefoons zijn beter, zeker. Maar u kunt de telefoon altijd op een bepaald moment van de dag aansluiten.

Opladen gaat ook snel, als je je zorgen maakt over dat soort dingen. De Nexus 4 is ook ingesteld voor draadloos opladen met de Qi-standaard. (Voor iedereen die een Palm Touchstone heeft liggen, nee, het werkt niet.)

opslagruimte

Opslag is waar we een van de andere grote knelpunten voor de Nexus 4 raken. Google stelt de telefoon beschikbaar met 8 gigabyte opslag aan boord of 16 GB opslag. Er is een verschil van $ 50 tussen de twee, en we gaan tot nu toe je aan te bevelen voor de grotere opslagoptie te kiezen. De 16 GB-versie van de Nexus 4 heeft ongeveer 13 GB vrije ruimte bij de eerste keer opstarten. (Met mijn gebruikelijke pakket apps geïnstalleerd, en een paar games om te testen, heb ik nog steeds meer dan 11 GB beschikbaar.)

De keerzijde van die medaille is dat de Nexus 4 geen uitbreidbare opslag heeft. Er is geen microSD-kaart. We proberen daar al een tijdje mensen op voor te bereiden (net als Google). Het is zoals het was op de Nexus S, Galaxy Nexus en Nexus 7, en dat is nu het geval. Als dat een dealbreaker voor u is, dan is het een dealbreaker. We kunnen er niet veel aan doen.

We gaan hier niet te diep in het opslagdebat waden. Het is wat het is en u moet zelf de aankoopbeslissing nemen. Hoewel we de voorkeur geven aan ten minste een optie van 32 GB, zijn we goed met 16 GB, maar nauwelijks. Dat is ons minimum. Is het mogelijk dat Google op een gegeven moment Nexus 4s met meer opslag beschikbaar zal stellen? Zeker. Het is mogelijk. Maar voor nu is dit wat we hebben, en we raden aan het extra geld nu uit te geven.

Gegevens en het drama over LTE

Dan is er dit. De Nexus 4 is alleen een GSM-apparaat. Dat wil zeggen, alleen GSM / UMTS / HSPA + -gegevens. Geen CDMA, geen LTE. Het goede nieuws is dat de Nexus 4 een apparaat is dat geschikt is voor 42 Mbps, dus je hebt wat snelle gegevens bij de hand als je provider dit ondersteunt. Maar nee. Het is geen LTE. Nogmaals, we zijn niet vreselijk verrast, maar die zet, om een ​​aantal redenen. (Als we er echter een zouden moeten kiezen, zouden we wijzen op de behandeling van Verizon van de Galaxy Nexus, waardoor deze in feite wordt teruggebracht tot de smartphonestatus van de boer.)

We zijn intern steeds opnieuw gaan kijken of dit een showstopper zou moeten zijn. En de waarheid is dat we in het midden zijn verdeeld. Voor sommigen van ons is het een groot probleem. Voor anderen begrijpen we de redenering van Google en we vinden het goed. Als dit een ander apparaat zou zijn - een "gewone" telefoon op een vaste telefoonmaatschappij met LTE - zouden we in principe de heilige hel opwerpen. Maar bij de Nexus-lijn van Google ging het nooit om de beste hardware. (Hoewel niemand kan beweren dat de Nexus 4 dat paradigma schuwt en het gewoon op papier zet.) Simpel gezegd, Nexus is niet uw typische smartphone.

Google hoeft zich geen zorgen te maken over het promoten van een hotphone op het grootste / snelste / moeilijkste / langste 4G LTE-netwerk in The Whole Freakin 'Universe ™ zoals de providers doen. Het nummer is HSPA +. Je kunt dansen met degene die je heeft gebracht, of een telefoon zoeken die meer jouw snelheid is.

Anders gezegd: u hebt drie opties: geweldige specificaties, LTE en een betaalbare prijs. Kies twee. Kijk of je dezelfde hebt bedacht als Google voor de Nexus 4.

Maar Google, we smeken u: een manier te vinden om LTE te laten werken. Of het nu gaat om een ​​batterij, frequentie, normen of de goddeloze puinhoop die het koeriersysteem in de VS is - LTE moet gebeuren op de Nexus-lijn. Het is het volgende. Anders wordt het het equivalent van de Google-startpagina die wordt gebruikt om inbelmodems te gebruiken, terwijl de rest van het internet op 100 Mbps glasvezel draait.

We hebben de Nexus 4 op AT&T en op een Straight Talk T-Mobile-account gebruikt en beide presteerden net zo goed als op onze andere apparaten. (De Nexus 4 heeft alle radiofrequenties voor het gebruik van AT&T of T-Mobile of een ander GSM-netwerk buiten de VS) Geen van beide geeft een magische snelheidsboost; de Nexus 4 presenteert gegevens precies zoals we zouden verwachten. De receptie zal natuurlijk variëren waar u woont. Of je zonder LTE- of CDMA-versie kunt leven, moet je zelf bepalen. Als je het echt wilt proberen, raden we je aan een Nexus 4 te kopen en het te proberen op een van de opties zonder contract. Als u besluit dat het niets voor u is, is de kans groter dan dat u de telefoon voor volledige waarde kunt doorverkopen.

Oh, en natuurlijk is er Wifi aan boord. De Nexus 4 heeft 802.11 b / g / n (met 2, 4 GHz en 5 GHz beschikbaar). In sommige snelle onwetenschappelijke testen lijkt de Nexus 4 Wifi iets beter te doen dan zijn voorganger, vooral op grotere afstanden.

= $ Springen?>

De software

De LG Nexus 4 is de eerste telefoon met Android 4.2. Het is nog steeds Jelly Bean en het is geen radicaal vertrek of zo. maar het heeft enkele nieuwe functies en enkele visuele aanpassingen. Als je Ice Cream Sandwich of Jelly Bean via Android 4.1.2 hebt gebruikt, ben je hier meteen thuis. Er zijn geen echte verrassingen en alle gebruikelijke Google-apps zijn aan boord, hoewel er enkele nieuwe traktaties zijn.

Als je het over Nexus-telefoons hebt, heb je het over 'stock'-Android. Dat wil zeggen, de gebruikersinterface en apps zijn 'pure Google'. Ze komen rechtstreeks van Google en zijn ontwerpers en ingenieurs. Voor sommigen is dit de enige manier om te vliegen. Stock Android en zijn "Holo" -thema gebruikersinterface is snel, schoon en relatief onbelast. Het probeert niet te veel te doen en tegelijkertijd flexibel en uitbreidbaar te blijven.

Daartoe is niet heel veel veranderd. Jelly Bean ziet er nog steeds uit en voelt aan als Jelly Bean. Er zijn nog vijf startschermen, met widgets en apps en zo. (De grootste toevoeging is de widget "Mijn bibliotheek" die op de Nexus 7 is geïntroduceerd.) De Nexus 4 verandert niets aan de manier waarop u Jelly Bean gebruikt (meestal), en het is op geen enkele manier een radicale afwijking van Android.

Er zijn enkele merkbare toevoegingen in functies. Laten we enkele van hen benadrukken. (En we zullen de komende dagen meer in detail op deze functies ingaan.)

Ontwikkelaarsinstellingen, ontgrendelen en rooten

Dit is een Nexus. Er zal gehackt worden. Er zal wortel schieten. En de bootloader zal worden ontgrendeld. Dit zijn allemaal vrij triviale dingen als het gaat om een ​​Nexus-telefoon, maar Google heeft wat plezier met ons gehad in Android 4.2 als het gaat om de ontwikkelaaropties. Ze zijn gewoon niet zichtbaar op de gebruikelijke plaats in het instellingenmenu. Kijk zelf wanneer u een Android 4.2-apparaat krijgt. Ze zijn er niet.

Hier is de deal: weet je die paaseieren die Google graag in Android bakt, waar je genoeg op de versienaam tikt en er een beetje afbeelding verschijnt? (Zie Honeycomb, Ice Cream Sandwich en Jelly Bean.) De ontwikkelaarinstellingen zijn ook verborgen achter een van deze.

Ga naar het instellingenmenu om de instellingen voor de Nexus 4-ontwikkelaar te ontgrendelen. Kies vervolgens 'Over de telefoon'. Blader naar beneden naar 'Build-nummer'. Tik er eenmaal op. Tik er twee keer op. Tik er drie keer op en je krijgt een klein bericht dat je nu vier stappen van ontwikkelaar bent. (Nou ja, vier stappen om de dev-opties toch op je telefoon te ontgrendelen.)

Ja, de ontwikkelaarinstellingen zijn verborgen op de Nexus 4, verborgen achter zeven tikken van het buildnummer. Daar is zeker een argument voor. Ik ben altijd een beetje verrast geweest dat de dev-opties zichtbaar zijn gebleven op niet-Nexus-Android-smartphones. Er zit echt niets in dat je in de problemen brengt, maar het is ook niet iets waar oma in moet komen. Het zal interessant zijn om te zien wat mensen als HTC en Motorola en Samsung en de andere fabrikanten hiermee doen. (Mijn weddenschap is dat ze de leiding van Google volgen en dat u ze moet verbergen.)

Als je aan je Nexus 4 gaat sleutelen, zoals de bootloader ontgrendelen of een geroote afbeelding gebruiken of een aangepast ROM laden, heb je de ontwikkelaarinstelling (en specifiek USB-foutopsporing) nodig. En zo kom je bij ze.

Het vergrendelscherm

Android 4.2 introduceert vergrendelscherm-widgets, met de bedoeling om nog meer functionaliteit in het besturingssysteem te brengen, zelfs wanneer het apparaat niet volledig is ontgrendeld. Dat betekent dat er veel meer aan de hand is dan het eenvoudige klok- en schuif-ontgrendelmechanisme waaraan we gewend zijn geraakt. Het vergrendelscherm - net als het startscherm - is gemaakt van panelen en elk kan worden bezet door een uitbreidbare widget. Standaard heb je een digitale klok en een veeg naar rechts onthult een camera-widget … die niet echt een widget is, maar een lege ruimte die vaag lijkt op de camera-app.

Veeg omlaag over een widget om deze uit te vouwen, of omhoog van onderen wanneer deze op volledig scherm wordt weergegeven om deze te minimaliseren. Als een widget wordt geminimaliseerd, kunt u tussen panelen schakelen door de rand van het scherm naar links of rechts te slepen. Als dit niet het geval is, kunt u scrollen door overal op het scherm te slepen. En als u de vergrendelschermbeveiliging hebt ingesteld, zoals een pincode of patroonvergrendeling, wordt dit weergegeven in plaats van het cirkelvormige ontgrendelingsgebied.

Als dat allemaal een beetje ingewikkeld klinkt, is het omdat het zo is. Het is eenvoudig genoeg om te gebruiken als je het eenmaal onder de knie hebt, maar de widget-setup van het vergrendelscherm is niet zo intuïtief en goed ontworpen als de rest van het besturingssysteem - botweg voelen de widgets een beetje misplaatst. Er zijn ook beveiligingsproblemen met het weergeven van uw informatie op het vergrendelscherm, hoewel het toepassen van vergrendelschermbeveiliging hiervoor een oplossing is. Maar onze grootste bruikbaarheid heeft te maken met de inconsistente manier waarop u tussen widgets op het vergrendelscherm moet navigeren. Dat wordt verergerd door het feit dat bij sommige widgets, zoals de standaardklok, het niet meteen duidelijk is of ze zijn uitgebreid of niet. Dit zijn allemaal problemen die nieuwere smartphonegebruikers kunnen verwarren, en op een app die zo vaak wordt gebruikt als het vergrendelscherm, is dat een groot probleem.

Over het algemeen zijn vergrendelingsschermwidgets op Android 4.2 niet verschrikkelijk en afhankelijk van hoe u uw telefoon gebruikt, kunnen ze eigenlijk best handig zijn. Persoonlijk zijn we echter nog niet overtuigd en denken we dat dit deel van Android een beetje verfijning kan gebruiken. Dat gezegd hebbende, we zijn geïnteresseerd om te zien wat er gebeurt als externe ontwikkelaars vast komen te zitten in widgets op het vergrendelscherm.

De melding / snelle instellingen pulldown

Zowat elke fabrikant en enthousiaste aangepaste ROM heeft op een gegeven moment snelle instellingen toegevoegd aan de pulldown voor meldingen. Google is eindelijk lid geworden van die club, hoewel het op een andere manier is gedaan. Trek de meldingsschaduw omlaag en je ziet dat de sneltoets voor instellingen is gewijzigd in … iets anders. Tik op die knop en meldingen gaan over naar snelle instellingen. Standaard (althans in onze preview-build) worden uw naam en gezicht weergegeven zoals deze zijn gekoppeld aan uw Google-account. Dan zijn er snelle instellingen voor helderheid, algemene instellingen, Wifi, gegevensgebruik, batterij, vliegtuigmodus en Bluetooth.

Maar hier is een handige truc: je hebt rechtstreeks toegang tot de snelle instellingen door met twee vingers vanaf de bovenkant van het scherm naar beneden te slepen. Het kan een paar pogingen kosten, maar je zult het snel onder de knie krijgen. Waarom dingen zo doen? Het houdt de meldingsbalk schoon (zie onze recente review van de Samsung Galaxy Note 2 voor waarom dat belangrijk is), en het geeft je een snelle manier om naar de instellingen te gaan. Dit zijn niet alleen schakelaars - en er is zeker een argument voor, zowel in ontwerp als in functie. In plaats daarvan heb je volledige sneltoetsen voor instellingen. (Lees: meer over de nieuwe snelle instellingen.)

Nieuwe en verbeterde Gmail-app

Deze nieuwe versie van Jelly Bean brengt een nieuwe versie van de Gmail-app. Scrollen in HTML-e-mails verloopt belachelijk soepel. (Er is echter nog steeds geen in- en uitzoomen.) Er is een nieuwe optie (je moet dit inschakelen in de instellingen) die berichten verkleint zodat ze op het scherm passen en waarmee je weer kunt inzoomen. Ik ben er nooit echt aan gewend geraakt, maar het helpt wel wat.

Pictogrammen zijn ook een beetje aangepast. Verdwenen is de archiefkast voor het archiveren van e-mails. (Die leek altijd een beetje geforceerd.) Er is ook een nieuwe knop 'phishing melden' voor e-mails die verder gaan dan spam.

Maar voor ons is de grootste verbetering waarschijnlijk de mogelijkheid om e-mails in de conversatielijst te vegen. Standaard wordt het gearchiveerd of verwijderd. U kunt dat wijzigen in de instellingen om altijd te verwijderen, of u kunt instellen dat het geen effect heeft. Zodra u eraan denkt het te gebruiken, wordt e-mailbeheer oneindig veel eenvoudiger.

We verwachten dat deze bijgewerkte Gmail-app op andere telefoons wordt uitgerold zodra de Nexus 4 en Android 4.2 officieel zijn uitgebracht.

Toetsenbord wordt ingeschakeld

Google blijft zijn stocktoetsenbord verbeteren met elke release van Android. De grote veranderingen deze keer zijn de toevoeging van een gebaarinvoermethode (ja, zoals Swype of de komende versie van SwiftKey), en een nieuwe voorspelling die daarbij hoort, plus bijgewerkte woordenboeken. (Nogmaals, dat is het betreden van wateren die traditioneel eigendom zijn van SwiftKey.)

Zoals stocktoetsenborden gaan, blijft Android 4.2 redelijk goed, misschien een beetje te simpel. De voorspelling is redelijk genoeg. De invoer van gebaren verloopt soepel en het pad dat uw vinger aflegt, wordt aangegeven door een blauwe lijn die loopt wanneer u van letter naar letter gaat. Het is heel mooi gedaan.

De manier waarop voorspellingen worden gepresenteerd, is interessant. Je krijgt een keuze uit drie woorden, net boven het toetsenbord. Dat is vrij standaard. Maar als je de invoer voor gebaren gebruikt, zweeft de nummer 1-voorspelling net boven je vinger op het scherm, zodat je ogen niet hoeven te bewegen van waar je naast naar het midden van het scherm gaat vegen.

Zowel de invoer van bewegingen als zwevende voorspellingen kunnen worden geschakeld in de toetsenbordinstellingen.

Eén plaats waar het stock-toetsenbord nog steeds tekortschiet in vergelijking met alternatieven is in secundaire functies. Het is gewoon te schoon, te simpel. Moeten tikken (het equivalent van het raken van shift op een volledig toetsenbord) voor toegang tot basisinterpunctie en symbolen (waardoor het ontwerp van het toetsenbord schoner blijft) wordt waarschijnlijk als een functie gezien, maar toetsenborden zoals Swype en Swiftkey (onder vele anderen) hebben bewezen dat functionaliteit er nog steeds goed uit kan zien.

Ik heb de stock Android 4.2 exclusief op de Nexus 4 gebruikt. Het is goed. Maar omdat Swype een verbeterde voorspelling promoot en SwiftKey gebaarinvoer toevoegt, overtroeven ze allebei het Google-toetsenbord van Google op het oude jacht-en-pikken front.

Miracast-weergave delen

Een andere telefoon, een andere manier om content draadloos naar een monitor te streamen. Of zo lijkt het. Apple heeft AirPlay. DLNA bestaat al een tijdje op Android-telefoons, af en toe. Samsung heeft zijn AllShare-systeem. HTC doet zijn MediaLink HD via Wifi Direct. Intel heeft Wi-Di, en zijn neef, Miracast, is het volgende.

Je zet het aan in het instellingenmenu. (En zodra u dit doet, is het een optie in de Snelle instellingen.) De vangst is natuurlijk dat u een tv of monitor met Miracast nodig hebt om naar te streamen. Of u hebt een adapter nodig. De Nexus 4 en Android 4.2 hebben Miracast ingebouwd. Zoek iets waarnaar je kunt streamen en, um, stream ernaar.

Iets om echter op te letten, is dat Miracast een relatief nieuwe technologie is. We zijn al tegen de hik aan van een Miracast-tv-adapter die niet echt verbinding maakt met de Nexus 4 omdat deze "pre-standaard compliant" is. Dat wil zeggen, hoewel Android 4.2 mogelijk werkende Miracast-software heeft, doet de hardware waarmee we het proberen te verbinden dat niet. (Zoiets als wat er gebeurde in de begindagen van 802.11 n wifi-verbindingen.) Weergave van Miracast-schermen is een coole functie om te hebben, maar koop er nog geen telefoon voor.

Dagdromen

Verscholen in de weergave-instellingen vindt u een optie voor 'Dagdromen'. Dit zijn opties van het schermbeveiligingstype die kunnen worden uitgevoerd wanneer de telefoon in het dock staat of wordt opgeladen.

Daydreams heeft opties om een ​​digitale of analoge klok, een regenboogkleurpatroon, abonnementen van Google Currents te tonen, als een fotolijst of als een soort fotogalerij te dienen. Het is een coole kleine functie en het werkt nog beter (zowel qua vorm als functie) op een tablet. (En je kunt het niet helpen, maar vraag je af of dit zijn weg zal vinden naar Google TV of een toekomstige versie van de Nexus Q.)

Nieuwe klok-app

Google heeft de klok-app versterkt in Android 4.2. Het doet een aantal hoeden op. Overweeg: standaard bureaubladklok. Timer. Wereldklok. Stopwatch. Het benadrukken van het uur was (ahem) een gewaagde zet. Niet zeker of het noodzakelijk is vanuit een ontwerpstandpunt, maar het ziet er wel cool uit.

Weet je nog hoe je in de begindagen van smartphones in je stad misschien moest hacken om wereldklokken en weerinstellingen te laten werken? De lijst met locaties die u kunt toevoegen aan de functies van de wereldklok is belachelijk.

= $ Springen?>

De camera en de nieuwe app

Dit is de biggie, mensen. Google heeft een gloednieuwe camera in Android 4.2. Het is tegelijkertijd bekend, maar het is even wennen aan nieuwe functies.

De camera-app lijkt in eerste instantie behoorlijk schaars te zijn. Grote blauwe sluiterknop, cameramodi (Ooooo, kijk! Een nieuwe!) En een cirkel die … iets doet. Zo nu en dan zie je een focusring verschijnen. (Of u kunt het scherm aanraken om op een punt scherp te stellen en de ring verschijnt dan.)

Die cirkelknop en de focusring zijn de eerste grote veranderingen, en ze zijn eigenlijk één en dezelfde (dat is waarom het uiterlijk hetzelfde is). Tik op de cirkel-knop en het roept opties op, in een cirkelvormig patroon rond die focusring. Die opties zijn de HDR-modus (eindelijk!), Flitsinstellingen, witbalans, voor / achter camera wisselen, belichting en camera-instellingen. De camera-instellingen zelf zijn vrij schaars - je hebt actie-, nacht-, zonsondergang-, feest- en automatische scènemodi, een schakelaar voor het opslaan van je GPS-locatie en een keuze aan beeldgrootte, die standaard 8 megapixels is, of 3264 × 2448. De instellingenring is even wennen - je hersenen trainen dat het er is - maar het werkt, ook al is het een beetje lastig.

Fotosfeer

De nieuwe cameramodus is de veelbesproken 'Photo Sphere'. Dit is anders dan panoramafoto's, die voor het eerst in stock-Android kwamen met de Galaxy Nexus en Android 4.0. In plaats van vijf of zes lineaire opnamen aan elkaar te naaien, kunt u ook op en neer pannen, waardoor u een 360 graden "Photo Sphere" maakt. Je ziet er misschien een beetje dom uit als je de Photo Sphere-foto maakt - en het helpt als er geen lichaam in de buurt loopt (vergeet het te doen in een groep mensen) - maar het resultaat is erg cool. U hebt een 360-graden panorama dat u kunt verkennen vanaf uw telefoon en zelfs kunt uploaden naar Google Maps. (Er is ook een rare "Tiny Planet" -optie die je Photo Sphere-foto maakt en deze omwikkelt, nou ja, een kleine planeet. (Je kunt de grootte van je bol wijzigen.)

Een andere optie voor delen is Google+. Bekijk een Photo Sphere-foto vanaf uw desktop en laptop en u kunt de hele dag pannen en zoomen. Dat is ook een geniale zet van Google, in feite zeggende: "Hier is een coole nieuwe functie in Android - kom nu ons sociaal G + -netwerk gebruiken om er echt gebruik van te maken!" U zult Photo Sphere-foto's niet vinden op Facebook. Je kunt ze niet eens goed bekijken in de Google+ app. (We zouden die verandering graag willen zien.) En als je een Photo Sphere-foto op het bureaublad opent, ziet het eruit als een slecht gestikt panorama. Het is de Android 4.2 Gallery of Google+

Voor voorbeelden van foto's van Photo Share raad ik het volgende aan:

• Mijn persoonlijke Photo Share-galerij op Google+
• Onze lijst met 24 geweldige foto's van Photo Share tot nu toe
• Zoek naar #photosphere op Google+

Er zijn ook nieuwe opties voor nadat je je foto hebt gemaakt. Ja, filters zijn voor Android op voorraad gekomen, in voor- en tegenspoed, compleet met frames, bijsnijden en verzadigingsregelingen na de opname.

Een functie die nog ontbreekt in de standaard Android-camera / galerij-apps, is de mogelijkheid om een ​​stilstaand beeld van een video te maken tijdens het afspelen. U kunt er echter een maken tijdens het opnemen door op het scherm te tikken.

Cameravoorbeelden

Dit is, zoals we zeggen, waar het rubber de weg ontmoet.

De camera aan de voorzijde

De naar achteren gerichte camera

Andere kansen en doelen

• We hebben geen probleem gehad met GPS of Bluetooth. Werk zoals geadverteerd.
• Hierboven vermeld, maar voor herhaling vatbaar: de achterluidspreker is luid. Misschien een beetje overdriven soms.
• Zoals nu al een aantal maanden het geval is met de Galaxy Nexus, is Google Wallet vooraf geïnstalleerd (samen met alle andere Google-apps die je zou verwachten - Gmail, Google Maps, enz.).
• Er is momenteel een slechte bug in Google Voice in Android 4.2 die de app crasht als u een nieuw sms-bericht maakt en probeert een contact aan het bericht toe te voegen.
• Telefoongesprekken (ja, sommige mensen doen dat nog steeds) waren helder en duidelijk, met de luidspreker van het oorstuk voldoende luid.

pricing

Er is veel gedaan over hoe Google de Nexus 4 heeft geprijsd. Bij de lancering kost de versie van 8 gigabyte $ 299 en het model van 16 GB is $ 349. Dat zijn beide off-contract prijzen. (T-Mobile US biedt een gesubsidieerd 16GB-model aan voor $ 199.)

Eerlijk gezegd. Het maakt ons niet uit of Google een bad neemt voor de hardwarekosten, of dat het een babygeit moest opofferen om middernacht. Voor een ontgrendelde, ultramoderne smartphone - LTE, batterij- en opslagproblemen zijn niet te weerstaan ​​- dit zijn belachelijke prijzen. Geen contracten. Geen plannen. Als je een gsm-provider hebt, stop je je simkaart in en ga je. We betalen graag een beetje extra voor een 32 GB-versie van de Nexus 4, zeker. Maar $ 350 ronduit voor een 16GB-model is niets om te spotten.

Gooi de carrier-politiek weg. Negeer hoeveel hit Google op het apparaat zelf zou nemen. Dat zijn leuke dingen om over te discussiëren, maar ze doen er echt niet toe voor onze portefeuilles. U kunt eenvoudigweg geen betere deal vinden op een geavanceerde smartphone.

= $ Springen?>

het komt neer op

Het is gemakkelijk om te zeggen dat dit de beste Nexus-telefoon is die Google in zijn vier generaties heeft uitgebracht. Dat zou een gegeven moeten zijn, toch? Groter, beter display. Meer kracht. Betere levensduur van de batterij. Camera waar je je niet voor schaamt om in het openbaar mee te nemen.

Android blijft verbeteren, blijft functies toevoegen. Het is de onvermijdelijke mars van de Android-evolutie. In termen van bouwkwaliteit - pasvorm en afwerking, materialen, enz. - dit is de beste Nexus sinds HTC voor het eerst in aanraking kwam met de Nexus One, een telefoon die nog steeds veel nerdy emotie oproept wanneer je hem oppakt. (Als dat niet het geval is, laat je hoofd dan onderzoeken.) We hebben het al eerder gezegd en we zullen het nog een keer zeggen - glas en zacht aanvoelend plastic op elke dag van de week. (Dat is natuurlijk aannemelijk dat de Nexus 4 op de lange termijn standhoudt - we zijn nog steeds een beetje schichtig over al dat krasbare, kraakbare oppervlak.)

Maar het is meer dan dat, echt waar. Het idee van "Nexus" groeit met elke versie. Terwijl de Nexus One werd geboren uit de vroege Android-telefoons voor ontwikkelaars, blijft hij uit de handen van de meeste normale consumenten. Dat begon langzaam te veranderen met de Nexus S 4G op Sprint. En dan met de Galaxy Nexus op Verizon (hoewel dat meer kwaad dan goed kan veroorzaken), en later Sprint.

Tegelijkertijd heeft Google een stapje terug gedaan met de Nexus 4, althans in eerste instantie. We raden deze telefoon aan zowat iedereen aan - misschien iemand die op een bouwplaats werkt - maar dat wil niet zeggen dat er geen compromissen zijn gesloten. Er is geen CDMA-versie. Geen LTE. Geen uitbreidbare opslag. En Google heeft daar zijn redenen voor. Ben je het daar niet mee eens? Ga een andere telefoon kopen. Er zijn veel goede dingen die er zijn.

Dit is de Nexus. Dit is de telefoon van Google. Het is gebouwd, ontworpen en verkocht zoals Google het wil laten doen. Het toont het Android-besturingssysteem en het gevoel voor design van Google beter dan welke andere fabrikant dan ook, en laat de eigenaar de ruimte om deze aan te passen, te sleutelen en te hacken. Dat is de manier waarop het zou moeten zijn. En zo is het met de Nexus 4.