Als u een van de miljoenen mensen bent met een Google-account, hebt u een Google Maps-tijdlijn. Het is mogelijk leeg - het is gekoppeld aan de instelling Locatiegeschiedenis die meer verwarring veroorzaakte dan nodig was vanwege de naam, en het checkt periodiek in op elk mobiel apparaat dat aan je account is gekoppeld als je eenmaal hebt ingestemd en aangemeld. Voor sommige mensen is dit is handig voor dingen zoals het berekenen van de kilometerstand, voor anderen is het misschien cool om te zien waar u bent geweest. Voor wetshandhaving is het echter een manier geworden om een zeer breed net uit te werpen als je wilt kijken wie er misschien tijdens een misdrijf zijn geweest, volgens een eye-opening stuk van de New York Times.
Het is geen waterdichte manier om de slechteriken te vangen en veel details over hoe ambtenaren de informatie kunnen gebruiken, zijn een beetje cryptisch. Maar een recent geval in Phoenix werpt een beetje licht op hoe de service wordt gebruikt of misbruikt, afhankelijk van uw standpunt.
Google moet, net als elk bedrijf in de VS, informatie verstrekken die vergezeld gaat van een wettige dagvaarding. Het bedrijf heeft een redelijk goede geschiedenis van het bestrijden van deze dagvaardingen, maar uiteindelijk worden veel gegevens overgedragen wanneer daarom wordt gevraagd. Google's database van waar u bent geweest, intern bekend als Sensorvault, helpt het bedrijf u locatiegebaseerde interesses en advertenties te tonen. Een nieuw soort bevel, dat de NYT treffend geofence-warrants noemt, maakt gebruik van de Sensovault-database op een manier die de framers van het vierde amendement zou doen rillen.
Wetshandhavers kunnen de locatie en tijd van een misdrijf vaststellen en Google laten weten wie er in de buurt was. Google heeft een nieuwe manier om te proberen de gegevens te anonimiseren - het bedrijf biedt een set tokens die een account afbeelden dat de politie kan traceren en vervolgens om meer precieze en identificerende gegevens vragen voor degenen die binnen de reikwijdte van een onderzoek op basis van ander bewijsmateriaal passen, zoals video of ooggetuigen. De door de Times geprofileerde zaak laat zien hoe dit averechts kan werken - een man die zijn auto leende aan een persoon die een misdrijf had begaan en pech had om in de buurt te zijn toen het werd gepleegd, werd gearresteerd en een week in de gevangenis doorgebracht als een verdachte in een moordzaak.
Onderzoekers hadden ook ander indirect bewijs, waaronder een beveiligingsvideo van iemand die een pistool afvuurde van een witte Honda Civic, hetzelfde model dat de heer Molina bezat, hoewel ze de nummerplaat of aanvaller niet konden zien.
Maar nadat hij bijna een week in de gevangenis had doorgebracht, viel de zaak tegen de heer Molina uiteen toen onderzoekers nieuwe informatie leerden en hem vrijlieten. Vorige maand arresteerde de politie een andere man: de ex-vriend van zijn moeder, die soms de auto van meneer Molina had gebruikt.
We zijn niet tegen wetshandhavingsinstanties die elk hulpmiddel tot hun beschikking gebruiken om een crimineel te proberen te vangen. We zijn ook niet tegen iedereen die een service wil gebruiken die een tijdlijn bijhoudt van alle plaatsen waar ze om welke reden dan ook zijn geweest. We vinden het belangrijk dat iedereen weet hoe de verzamelde gegevens over ons allemaal worden gebruikt.
Meer: Hoe u zich afmeldt (en bestaande gegevens verwijdert) van de functies Locatiegeschiedenis en Tijdlijn van Google
