Logo nl.androidermagazine.com
Logo nl.androidermagazine.com

Psychonauten in vr is een vrij grote nostalgiereis

Inhoudsopgave:

Anonim

Ik hou van psychonauten. Ik heb het origineel vaker gespeeld dan ik kan tellen en heb een diepe waardering voor de wereld en zijn personages. Als het mogelijk was om achter Double Fine's kantoren te kamperen en iedereen te zien werken aan Psychonauts 2, zou ik dat doen. Ja, ik ben een van die mensen en ik maakte van de gelegenheid gebruik om via PlayStation VR Psychonauts In The Rhombus Of Ruin te spelen. Wat is er immers beter dan volledig ondergedompeld te zijn in een gamewereld waarvan je al weet dat je er dol op bent?

De waarheid is dat deze game niet simpelweg "Psychonauts in VR" is. Wanneer je de headset opzet, stap je in de vreemde en wonderlijke wereld van Psychonauts, maar de manier waarop je met deze wereld omgaat en de unieke nieuwe manier waarop je met elk van deze personages omgaat, creëert een ongelooflijke nieuwe ervaring.

Beweging zonder beweging

Als je bekend bent met de gameplay van Psychonauts, ben je zowel thuis als enigszins onbekend met Rhombus of Ruin. Om te beginnen ren je niet meer rond met het oplossen van puzzels met je slimme vrienden in een weergave van een derde persoon. Je rent ook niet rond in een first-person view. In feite, jij als speler beweegt helemaal niet tijdens het spelen van dit spel.

Als je je PlayStation VR opzet, word je naar Raz gestuurd, de hoofdpersoon uit de originele game. Je kijkt door zijn ogen en je kunt rondkijken en de hele scène vanuit zijn perspectief bekijken. In plaats van je controller te gebruiken om Raz rond te laten lopen, gebruik je zijn vaardigheden om al je vrienden te helpen de Rhombus of Ruin te overleven. Elk van je vrienden is negatief beïnvloed door dit probleem en het is aan jou om in hun hoofd te springen en te zien wat ze zien om elke puzzel op te lossen.

In veel opzichten is de gameplay als een ouderwets point-and-click-avontuur. Raz moet in de verschillende mensen van elke scène springen om het volledige beeld te krijgen en zijn intelligente vaardigheden gebruiken om elk van zijn vrienden te helpen omgaan met de ultra-verhoogde emoties die hen momenteel raken. In wezen besteed je veel tijd aan rondkijken en rondneuzen in dingen om de puzzels op te lossen. Het onthouden van de dingen die je in een scène ziet, helpt alles sneller te gaan, en soms is het gewoon leuk om rond te zitten en rond te kijken.

Het grote ding dat precies is zoals de originele Psychonauten zijn de stemmen van iedereen. De originele stemcast is terug om dit spel echt een verlengstuk van het originele spel te laten voelen, en het werkt zo goed. De originele stemmen voegen wat extra nostalgie toe, maar de manier waarop ruimtelijke audio wordt gebruikt om te helpen met veel van de puzzels is indrukwekkend.

Avonturen in emotie

Vanuit een verhaalperspectief bestaat Rhombus of Ruin aan het einde van de originele Psychonauts. Raz is niet meer in het kamp en hij leert nog steeds over zijn verleden en verwerkt die informatie. Dit is altijd een emotionele reis geweest, maar via VR kan deze nieuwe game visuele effecten van verschillende emoties in verschillende personages laten zien, en het creëert een krachtig vertelmechanisme.

Het is een leuke ervaring, met goed gestructureerde puzzels en een geweldige onderliggende boodschap voor empathie.

Je zet jezelf over in een andere psychonaut en je ziet paniek en angst als kleuren en vormen naast deze interne monoloog voor het omgaan met de huidige uitdaging. Soms moet Raz zijn vrienden afleiden, kalmeren of aanmoedigen met behulp van dingen in de omgeving om hen heen, waar de puzzels op hun plaats komen. De meeste puzzels worden op de een of andere manier een empathische oefening en het geeft je een nog grotere waardering voor elk van deze personages.

Hoewel dit opwindend is vanuit het perspectief van een superfan, wordt het niet altijd super goed uitgelegd in het spel, wat een probleem kan zijn voor meer casual spelers die van deze ervaring genieten. De oplossing hiervoor is een incidentele audio-aanwijzing, meestal herhaaldelijk afgegeven als er voldoende tijd is verstreken en de puzzels niet zijn opgelost om het spel vooruit te helpen. Als je vast komt te zitten aan een bepaalde puzzel, kun je gemakkelijk je knoppen laten stampen totdat er iets gebeurt. Anders neemt dit de onderdompeling weg die in de eerste plaats is gecreëerd.

Fans van Psychonauts hebben dit nodig

Voor fans van Psychonauts is Rhombus of Ruin een fantastische liefdesbrief en een geweldige teaser voor de kunststijlen en het in-game engine-werk dat je volgend jaar voor Psychonauts 2 kunt verwachten. De game is visueel erg leuk en eerlijk gezegd de moeite waard alleen voor de nostalgie. Als je de originele Psychonauten met je ogen dicht kunt spelen, zal dit spel je een tijdje bezig houden.

Voor alle anderen is dit een spel van $ 20 zonder een ton herhalingswaarde die tot 4 uur speelplezier oplevert als je de tijd neemt om van de wereld te genieten. Het is een leuke ervaring, met goed gestructureerde puzzels en een geweldige onderliggende boodschap voor empathie die thuis komt, waardoor dit spel het zeker waard is voor iedereen om het minstens één keer te ervaren.

Voors:

  • Visueel geweldig
  • Geweldige ruimtelijke audio
  • Beste teleportatiemonteur ooit

nadelen:

  • Een beetje aan de korte kant
  • Puzzeltips zijn niet altijd geweldig
4.5 van de 5

Zie in de PlayStation Store