Logo nl.androidermagazine.com
Logo nl.androidermagazine.com

Super mario run is te repetitief om zijn premium prijs te rechtvaardigen

Inhoudsopgave:

Anonim

Toen Shigeru Miyamoto het podium betrad tijdens het evenement van Apple in september 2016 om aan te kondigen dat iOS de eerste Super Mario-game zou krijgen die is ontwikkeld voor mobiel (uiteraard met uitzondering van Nintendo's eigen handhelds), was de hype van de hitlijsten. Ik bedoel kom op. Eindelijk is het Mario op je telefoon ! Hoe kun je dat verpesten, toch?

Nu, na een wachttijd van drie maanden, is de hype voldoende afgenomen en krijgen we eindelijk de kans om te zien hoe Super Mario Run op Android-apparaten speelt. Hoewel de game zeker leuk is om te spelen en de meeste bekende elementen van de Super Mario-platformgame bevat, is het echt moeilijk om de kosten te rechtvaardigen om de game te ontgrendelen, gezien de beperkte inhoud die je steeds opnieuw moet spelen (en opnieuw) om nieuwe personages, minigames en decoratieve functies te ontgrendelen.

LEES: Super Mario Run voor Android: alles wat je moet weten!

gameplay

De volledige game heeft 24 niveaus verspreid over 6 werelden in de World Tour-modus. De niveauontwerpen zitten vol met nostalgische elementen die oude Mario-fans zeker zullen waarderen, maar de moeilijkheidsgraad is veel te laag. Dat maakt dit een geweldig spel voor kinderen, maar elke competente gamer moet het hoofdspel in één middag comfortabel kunnen verslaan. Elk niveau bevat ook drie niveaus van uitdagingsmunten om te verzamelen, die in moeilijkheden oplopen. Maar uiteindelijk is het gewoon een andere manier waarop het spel ervoor zorgt dat je steeds dezelfde niveaus (en opnieuw) opnieuw speelt.

De bedieningselementen zijn eenvoudig te leren, maar moeilijk om meteen onder de knie te krijgen, en dingen worden iets interessanter als je nieuwe personages zoals Yoshi en Princess Peach hebt ontgrendeld.

Qua controle is Super Mario Run ontworpen om met één hand te worden gespeeld, geïnspireerd door het idee om het comfortabel te maken om in drukke Japanse metrotreinen te spelen. Als zodanig zijn je bedieningselementen beperkt en doodsimpel: tik om te springen. Ondertussen rent Mario automatisch over het scherm, springt over vijanden en lage obstakels tot hij tegen een muur aanloopt of in een put valt. Dit maakt in wezen de meeste grondvijanden onschadelijk - nog een slag tegen de algehele moeilijkheidsgraad van het spel.

Aan de positieve kant zijn de bedieningselementen gemakkelijk te leren, maar moeilijk te beheersen, en dingen worden iets interessanter als je nieuwe personages zoals Yoshi en Princess Peach hebt ontgrendeld. Hun speciale springmogelijkheden voegen zeker een rimpel toe aan de standaard gameplay, samen met een aantal broodnodige variatie bij het spelen van Toad Rally.

Speel, verzamel munten, herhaal

Ah, Toad Rally. De meest verdeeldheidsmodus in het spel.

In de 'multiplayer'-modus voor Super Mario Run breng je waarschijnlijk het grootste deel van je speeltijd door. Je racet tegen spookversies van andere spelers, met het doel om indruk te maken op padden en ze naar je koninkrijk te lokken. Om een ​​Toad Rally te winnen, moet je meer munten verzamelen dan je tegenstander, terwijl je tegelijkertijd bekwame sprongen uitvoert om het Toad-publiek voor bonuspunten te winnen.

Of je de Toad Rally-modus leuk vindt of haat, je moet deze constant spelen om Toads van verschillende kleuren te verzamelen, waarmee je nieuwe personages, minigames en decoraties voor je koninkrijk kunt opwaarderen en ontgrendelen. Helaas betekent dit dat je ook vast zit in het herhaaldelijk herhalen van lusversies van dezelfde niveaus, maar dit keer voor een ander doel.

Het voelt een beetje alsof Toad-tickets in de game zijn opgenomen, simpelweg omdat Nintendo dacht dat mobiele games altijd twee soorten in-game valuta hebben die spelers kunnen verzamelen.

Het laat de 'multiplayer'-modus meer aanvoelen als een bijzaak en lijkt op racen tegen een spookauto in Forza; Natuurlijk, er zijn twee auto's op de baan, maar er is geen enkele interactie met je tegenstander. Er is zelfs geen manier om er zeker van te zijn dat het spookkarakter zelfs een opname is van de speler tegen wie je zou racen. Gezien de geweldige manier waarop Nintendo gelijktijdige multiplayer heeft toegevoegd in de New Super Mario Bros.-games voor Wii, is het meer dan een beetje een teleurstelling.

Om Toad Rally te spelen, moet je ook Toad-tickets verzamelen - maar je leert snel dat het opraken van tickets nooit echt een probleem is. Het is te gemakkelijk om ze tijdens het spel te verzamelen, of je nu terug gaat en Challenge Coins in World Tour verzamelt of ze wint in mini-game hutten in je koninkrijk. Zodra je je Toad Ticket-verzameling op 99 hebt gemaximaliseerd, begin je je echt af te vragen of ze überhaupt wel moeten worden opgenomen.

Het voelt zelfs alsof ze in de game zijn opgenomen, simpelweg omdat Nintendo dacht dat mobiele games altijd twee soorten in-game valuta hebben die spelers kunnen verzamelen. Ze zijn gebruikelijk genoeg om in wezen waardeloos te zijn. Trouwens, ik denk echt niet dat er beperkingen zouden moeten gelden voor de gameplay in een betaald spel van $ 10.

Laatste gedachten

Voor een bedrijf dat bekend staat om innoveren en risico's nemen, speelde Nintendo dingen echt veilig met Super Mario Run. Te veilig De game is alleen een uitdaging als je specifiek op zoek bent naar een uitdagend muntdoel, maar verder speelt het als een nerfed-versie van het Super Mario-platformplezier waarmee we allemaal zijn opgegroeid. Boss Battles, waarvan we hebben gezien dat Nintendo een grote variëteit uit vorige Super Mario-titels heeft laten zien, zijn een enorme teleurstelling in Super Mario Run. Kleine spoiler alert, maar als je eenmaal door de eerste twee bazen hebt gespeeld, heb je ze in wezen allemaal gespeeld. Ik stel me voor dat dit vooral komt door de bedieningselementen die de opties van de ontwikkelaar beperken. Klassieke Super Mario-spellen gingen altijd over vakkundige controle over Mario; Super Mario Run gaat meer over het timen van je sprongen en weinig anders.

Voor een bedrijf dat bekend staat om innoveren en risico's nemen, speelde Nintendo dingen echt veilig met Super Mario Run.

Dit doet me pijn om te zeggen, maar ik zou bijna meer geneigd zijn om Super Mario Run aan te bevelen als het een gratis spel was dat je onder druk zette om in-app aankopen te doen. En ik denk dat het in zekere zin precies zo is. Maar er is naar mijn mening geen enkele manier dat deze game de moeite waard is om $ 10 uit te geven om steeds dezelfde niveaus (en opnieuw) te spelen.

Moet je het eens bekijken? Absoluut. Je kunt de app gratis downloaden, de eerste paar niveaus spelen, de Toad Rally-modus bekijken en enkele decoraties toevoegen voor je koninkrijk. En als je echt verliefd wordt op de aspecten van gameplay en koninkrijkopbouw, zul je genieten van al het andere dat de volledige game bevat. Anders zul je je zeker vervelen door het gebrek aan variatie en repetitieve gameplay.