Android Wear is nu eigenlijk overal te vinden. Alle horloges die de afgelopen maanden zijn uitgebracht, zijn ofwel belachelijk enorm - hallo daar LG Watch Sport en Huawei Watch 2 - of overweldigend om andere redenen - sup LG Watch Style, met een batterijduur van minder dan 24 uur. Zelfs buiten de wereld van Android Wear lijken de smartwatches van 2017 helemaal klaar om overbodige functies zoals LTE-connectiviteit te pushen ten koste van esthetiek - wat een Samsung Gear S3. En misschien ben ik gewoon raar, maar het eerste wat ik van een horloge wil, is dat het er goed uitziet. De functionaliteit die ik van een polscomputer zoek, is relatief eenvoudig - laat me meldingen zien en beperk de cruft tot een minimum.
Je zou denken dat dat niet teveel gevraagd zou zijn. En toch was het verrassend moeilijk om een modern horloge te vinden dat aan die basisvereisten voldoet, zonder dingen te ingewikkeld te maken.
Om die reden merkte ik dat ik me wendde tot de vorige generatie wearables terwijl ze worden bijgewerkt naar de nieuwe Android Wear 2.0, en mijn huidige favoriet is een apparaat dat ik de afgelopen jaren aan en uit heb gebruikt - de origineel Huawei horloge.
Eerst en vooral moet een smartwatch er goed uitzien - en dat is iets dat veel huidige wearables uit het oog hebben verloren.
De primaire reden waarom ik de OG Huawei Watch nu gebruik, in tegenstelling tot iets recenters, is de manier waarop het eruit ziet. Het model dat ik gebruik is de zilveren variant met een metalen band, en ondanks het ontbreken van omgevingslichtsensor, ziet dit ding er beter uit dan zowat elke andere smartwatch - met de mogelijke uitzondering van de Apple Watch, als dat jouw ding is.
Het uiterlijk van de eerste generatie Huawei Watch is niet veranderd sinds we het al in september 2015 hebben beoordeeld. Het is weliswaar dik, maar het uiterlijk van het apparaat is niet volledig verwijderd van dat van een modehorloge. De riem sluit niet zo moeiteloos als de Milanese lus van Apple, maar het is dichtbij. En het is beter verouderd dan het relatief goedkope leer in combinatie met andere Huawei Watch-varianten.
De batterijlevensduur heeft ook goed standgehouden. Ik heb de Huawei Watch de afgelopen twee jaar nog nooit één dag gebruikt, maar toch kan hij me nog een hele dag door berichten krijgen, ruzie maken, muziek verkorten en oproepen afwijzen met ongeveer 50 procent in de tank tegen het einde van de dag. Er is geen verandering - positief of negatief - met de Android Wear 2.0-update.
Hetzelfde geldt voor het scherm, dat in een wereld van Huawei Watch 2s en LG Watch Sports, die hun helderheid direct kunnen aanpassen, opvalt als een klein ongemak. Ik moet nog steeds het helderheidsniveau van mijn Huawei Watch handmatig instellen wanneer ik naar binnen ga. En dat betekent dat ik constant stuiter tussen het niet kunnen zien bij daglicht, en moeten klauteren om het helderheidsniveau in donkere instellingen te dimmen.
Ik ben ook op de hoogte van ten minste twee vrienden die een aanzienlijke inbranding van het scherm hebben ervaren na het gebruik van dezelfde wijzerplaat op hun Huawei Watch in het afgelopen jaar of zo. (Dat is waar delen van de wijzerplaat permanent in het paneel lijken te zijn geïnkt.) Dat is niet onverwacht voor een OLED-paneel, maar iets om op te letten als het apparaat ouder wordt. En nog een langdurige irritatie: ik ben voortdurend geërgerd door het frustrerende oplaadstation van het horloge - dat graag glijdt van de contactpennen - en de fysieke knop, die beslist zacht aanvoelt op mijn toestel.
Android Wear 2.0 is veel meer thuis op een cirkelvormig display.
Dit zijn allemaal hardware-eigenaardigheden die niet snel zullen verdwijnen. Maar de software van de Huawei Watch is de afgelopen maanden aanzienlijk veranderd, omdat de Android Wear 2.0-update is uitgerold. Het is nu gemakkelijker om tussen wijzerplaten te springen met een snelle veegbeweging. De circulaire app-lade is direct toegankelijk achter een druk op de hardwaresleutel - en net als de meldingen van Wear 2.0 is dit deel van de gebruikersinterface nu beter geschikt voor een circulair display.
Meldingen zelf zijn een beetje een allegaartje. Als je gewend bent aan het gemak waarmee je meldingen op een Tizen-horloge of Android Wear 1.x-apparaat kunt negeren of lezen, zul je nog een paar tikken en vegen nodig hebben om details te bekijken en e-mails en expresberichten af te handelen, oproepen en andere meldingen. Desondanks lijkt de hele gebruikersinterface meer thuis op het ronde scherm van de Huawei Watch, wat je in 2015 niet kon zeggen over de vooraf geïnstalleerde software.
De andere grote verandering in Wear 2.0 is de mogelijkheid om - onafhankelijk - apps rechtstreeks op het horloge zelf uit te voeren. Er is een Play Store-app op het horloge en het apparaat functioneert nu zoals elke andere Android-gadget, waarbij uw Google-accounts en andere gegevens tijdens de installatie worden gekopieerd.
Ik ben niet zo goed in het uitvoeren van apps op mijn horloge, om een vrij eenvoudige reden - als een taak me meer dan een paar seconden kost om uit te voeren, haal ik toch gewoon mijn telefoon eruit. En dus ben ik niet diep in de diepte gegaan met apps voor het kijken. Ik heb Google Assistent gebruikt en de AI van Google lijkt zijn spel aanzienlijk te hebben opgevoerd sinds het voor het eerst op Wear debuteerde, waarbij spraakherkenning een opmerkelijk verbeterpunt was.
Snelle antwoorden wegvagen op het pols-gebaseerde toetsenbord van Wear is verrassend niet verschrikkelijk op het grote display van de Huawei Watch.
Desalniettemin kan geen enkele hoeveelheid software het sociale stigma van praten in je pols elimineren, en daarom heb ik ook de stap naar een on-watch-toetsenbord in Android Wear 2.0 gewaardeerd. Ironisch genoeg werkt dit beter op de oudere Huawei Watch in vergelijking met de nieuwere, vanwege het grotere scherm, en ik heb gemerkt dat het past bij de rekening wanneer ik een snelle, gemakkelijke manier nodig heb om een antwoord af te vuren zonder mijn telefoon te pakken.
Ik gebruik de Huawei Watch nog steeds niet in de buurt van zijn volledige potentieel. Maar aangezien nieuwere horloges functionaliteit uitbouwen die ik en vele anderen gewoon niet willen of nodig hebben, ben ik blij om het te gebruiken en aan te bevelen, zelfs twee jaar na het eerste debuut. Het ontbreken van automatische helderheid is een domper. Ik ben gematigd) teleurgesteld dat er geen NFC voor Android Pay is. Maar dagelijks is het moeilijk om ruzie te maken met de elementaire "vlees- en aardappelen" -ervaring die de Huawei Watch biedt.
Betekenisvolle vooruitgang in de smartwatch-ruimte is misschien gestopt, maar we hebben tenminste aantrekkelijke, capabele Android-wearables zoals de "Huatch" die geweldig werk leveren om meldingen op je pols te plaatsen.
Meer: Huawei Watch 2 review
