Inhoudsopgave:
- Kinderen zijn altijd eerst
- Socialiseren is een grotere prioriteit
- Make-up is moeilijk te dragen in virtual reality
Dit jaar heb ik mijn familie en vrienden in de virtual reality hot seat gezet met Google's Daydream View. Ik heb mijn echt blauwe Pixel XL geladen (ik ben verplicht je daar bij elke vermelding aan te herinneren) met apps zoals Hello Mars, Evil Robot Traffic Jam en The Turning Forest van de BBC. Ik heb mijn telefoon ongeveer zes uur niet gezien, maar ik heb wel even de tijd genomen om de reacties van iedereen te bestuderen.
Kinderen zijn altijd eerst
Bijna elke ouder op onze familiebijeenkomst vroeg of hun kind de Daydream View mocht proberen. Ik verplichtte het natuurlijk en zorgde ervoor dat iedereen het veiligheidspraat en de basisprincipes had voordat ik ze alleen liet met de headset. Dit is precies waarom ik nooit toegang heb gehad tot mijn telefoon - de kinderen waren dol op virtual reality en wilden het niet opgeven!
Kinderen geven niet om hardwarebeperkingen.
De kinderen leken de hardware-beperkingen ook niet erg te vinden. Op een gegeven moment 's avonds bleef de Pixel crashen tijdens Hello Mars. Ik vermoedde dat het te maken had met het feit dat de telefoon door langdurig gebruik brandde, dus legde ik hem een tijdje op een koele, droge plek. De kinderen konden het echter nauwelijks uitstaan; zodra ik de rug toekeerde, zat de telefoon weer in de Daydream View-headset en deed zijn ding.
Ik heb ook gemerkt dat de afstandsbediening van de View exponentieel helpt een persoon betrokken te houden. Virtual reality is meeslepender als je ermee kunt communiceren, en dat in combinatie met een hoofdtelefoon is zeker waarom de kinderen er zo van hielden - veel langer dan aanbevolen. Het hield hen ook voldoende bezig zodat de ouders op eerste kerstdag van een glas wijn konden genieten.
Socialiseren is een grotere prioriteit
Ja, dit is een totaal "nee duh", maar ik denk dat het de moeite waard is om te onthouden als je van plan bent om al je Cool New Tech naar de volgende grote bijeenkomst te brengen. Het is niet zo dat VR verstoken is van interactiviteit, maar wanneer mensen die dichtbij zijn elkaar al een tijd niet hebben gezien, is het laatste wat ze willen doen pop in een andere realiteit.
Naarmate VR-apparaten meer gemeengoed worden, zullen ze waarschijnlijk deel uitmaken van het feest.
Ik wil de eer aan degenen op de kerstbijeenkomst van mijn familie geven die de sprong waagden om te kijken waar Daydream over ging. Maar ik ben ook niet geïnteresseerd in degenen die niet geïnteresseerd waren: virtual reality draagt nog steeds het stigma van een eenzame ervaring, dus waarom zou iemand geïnteresseerd zijn om daar op een sociaal evenement in te springen? Virtuele reality-makers, zoals Google, zijn zich bewust van dit al bestaande begrip en werken aan het bevorderen van positieve sociale ervaringen voor het platform. Naarmate VR-apparaten meer gemeengoed worden en meer huishoudens de technologie overnemen, is het waarschijnlijk dat het een onderdeel van het feest wordt, maar totdat we er zijn, is het nog steeds een eenpersoonservaring.
Make-up is moeilijk te dragen in virtual reality
Het is moeilijk om Daydream View aan te trekken met een volledig verzonnen gezicht - dat was de grootste klacht van de dames die uit de virtuele wereld kwamen met een fris "virtual reality" -gezicht. Ik ben nog steeds aan het uitzoeken hoe ik de impact van een ding op je gezicht kan verminderen en ik beloof dat ik het goede nieuws zal delen als ik dat doe.
