Android Auto is waarschijnlijk een van mijn favoriete vorderingen van het afgelopen jaar. Het idee om een autoradio te hebben die me niet de auto op weg naar huis over de kliffen van Escambia Bay wil laten rijden, is inderdaad een heel goede zaak. Een gebruikersinterface die niet slecht is. De beste mapping in het bedrijf. Toegang tot al mijn muziek. Spraakopdrachten. Podcasts. We hebben alle apps doorgenomen die beschikbaar zijn voor Android Auto, en tot nu toe is het (meestal) goed.
Maar er is één probleem - afgezien van rare verbindingsproblemen die sommige mensen in onze fora hebben ondervonden - waar ik nog steeds over mijn hoofd krab. Het is eigenlijk een veiligheidsfunctie - en een die meer kwaad dan goed kan doen.
Een probleem dat in veel te veel apps opdook, is het vervloekte scherm "Om veiligheidsredenen kunnen er geen items meer worden weergegeven". Dat is onderdeel van een veiligheidsfunctie (hier gedetailleerd) die vereist dat een actie binnen zes stappen op Android Auto wordt voltooid. Dat wil zeggen, u kunt maximaal zes keer op het scherm tikken. (En Google zegt dat die regel nog strenger is in Japan, waar je slechts vier tikken krijgt om dingen voor elkaar te krijgen.)
Dat maximum van zes keer tikken is een zegen en een vloek. Aan de ene kant zorgt het ervoor dat we niet teveel naar het display gaan kijken en (hopelijk) dwingt het ons meer te vertrouwen op spraakopdrachten, wat uiteindelijk onze ogen op de weg en onze hand van de telefoon houdt. Niemand zou dat voornemen in twijfel moeten trekken. De telefoon neerleggen tijdens het rijden is een van de belangrijkste veranderingen die we in de mobiele ruimte moeten zien.
Apps moeten creatief worden om het maximum van zes keer tikken te voorkomen. Of bestuurders kunnen gewoon hun telefoons loskoppelen en teruggaan naar hun oude manieren.
En het was interessant om te zien hoe app-ontwikkelaars ermee omgaan. Google Play Music op Android Auto lijkt in eerste instantie redelijk beperkt. Je kunt niet echt inzoomen op artiest of album of categorie, wat logisch is als je eenmaal weet wat dit maximum is met zes tikken - je zou het heel snel tegenkomen. Dus in plaats daarvan moet u vertrouwen op spraakopdrachten, die in verschillende mate van succes werken. (En dat in de veronderstelling dat je weet waar je in de eerste plaats naar wilt luisteren.) Ik vond deze tapbeperking voor het eerst met Pocket Casts. Ik was geabonneerd op een aantal podcasts, met de meest recent toegevoegde onderaan de lijst - met hun afleveringen zeven tikken weg, en dus buiten bereik. De categorie "Unplayed afleveringen" hielp daar wat mee, maar dat betekende ook dat je door alle niet-gespeelde lijsten moest kijken in plaats van meteen naar een specifieke show te kunnen gaan. Maar uiteindelijk heb ik mijn gewoontes veranderd en me afgemeld voor de shows waar ik niet regelmatig naar luister.
Moeten ontwikkelaars dus gedwongen worden om hun apps te castreren voor minder tikken? Of veranderen gebruikers de manier waarop ze de apps gebruiken? Ik vrees dat het toch niet uitmaakt.
Een van de vereisten voor een Android Auto-ervaring is een Bluetooth-verbinding voor telefoongesprekken. (Android Auto gebruikt USB voor audio.) En als je een autoradio met Bluetooth hebt, ben je in de eerste plaats op weg naar een behoorlijke handsfree-ervaring. Maar een Bluetooth-verbinding doet eigenlijk niets om de telefoon uit de hand te houden. Android Auto blokkeert effectief (maar, nee, niet volledig) de telefoon terwijl deze in gebruik is en overlapt het "Android Auto" -logo op een zwart scherm, zolang de telefoon is aangesloten. Een standaard Bluetooth-verbinding, echter, laat je nog steeds de telefoon opnemen en gebruiken zoals normaal.
Dus wat houdt een gebruiker tegen die gefrustreerd is door de beperking van zes keer tikken, het ontbreken van zoeken naar artiesten / albums of sub-par apps door simpelweg de verbinding met Android Auto te verbreken, verbinding te maken via Bluetooth en de veiligere gebruikersinterface te ontkennen?
Het laatste wat Android Auto (of Apple's CarPlay, wat voor mij net zo belangrijk is) hoeft te doen, is stuurprogramma's terugbrengen naar hun oude manier, met de telefoon in de hand. Het goede nieuws is dat we ons nog steeds in de vroege dagen bevinden, en ik geloof dat Google de dingen op de juiste manier aanpakt, vertrouwend op handset-software in plaats van in-car firmware voor updates. En in ieder geval ligt de verantwoordelijkheid nog steeds bij ons achter het stuur.
