Inhoudsopgave:
Disc league is een Vsport-game naar het voorbeeld van Sparc op de PSVR. Je bent een speler in een 1v1-, 2v2- of zelfs 3v3-schijfworpwedstrijd waar je tegen anderen vecht door je een gloeiende blauwe schijf naar hen toe te gooien en hoopt ze te raken voordat ze jou raken. De game voelt als een mix van Pong, Dodgeball en Air Hockey en kan worden gespeeld in de weergave 3e of 1e persoon.
Het is een vrij eenvoudige game, die doet denken aan de klassieke Tron-ontmoetingen in de film en met de toevoeging van multiplayer en single player kun je wedstrijden met je vrienden spelen om te zien wie de beste is. We hebben hier de details voor u.
controls
Het gebruik van de Daydream-controller om te bewegen en te gooien is een beetje omslachtig omdat de touch-controller extreem gevoelig is en per ongeluk de schijf kan gooien zonder dat dit de bedoeling is. Dit is niet de fout van het spel, meer een probleem met de controller. De Daydream-controller mist een trigger-knop en, denk ik, games zoals Disc League lijden vanwege zijn afwezigheid. Verdedigen wordt ook gedaan door de positie van de controller te verplaatsen, maar deze lijkt altijd in de weg te staan of volledig te ontbreken. Verdedigen is veel moeilijker dan ontwijken.
De beweging is soepel en je gebruikt je hoofd om je vijand te richten, richt gewoon je gezicht op hem en het draadkruis moet groen worden om je worp aan te geven. Dat betekent natuurlijk niet dat je iemand zult slaan, in feite, ik zelden iemand, tenzij ik autotargeting gebruik, maar dat kan alleen zijn omdat ik slecht ben.
Er zijn twee cameramodi, First Person en Third Person, om je te helpen je thuis te voelen met het gooien van je schijf en beide bieden verschillende voor- en nadelen. Hoewel de weergave van de derde persoon even wennen is, kan de targeting niet in het midden aanvoelen, maar het verlicht je wel van misselijkheid die je kunt voelen in de eerste persoon tijdens het verplaatsen. De eerste persoon is echter veel gemakkelijker om op je vijanden te richten, dus het is altijd het proberen waard.
Spelmodi
De game is onderverdeeld in wedstrijden voor meerdere spelers en voor één speler. De singleplayer heeft geen echte verhaalmodus, maar het heeft wel een competitie waarmee je kunt proberen naar de top te stijgen en een kampioen te worden. Er zijn natuurlijk moeilijkheidsinstellingen, hoewel de moeilijkheidsgraad erg steil lijkt te zijn. De eerste twee AI-instellingen zijn redelijk eenvoudig te verslaan, terwijl de rest net zo goed Hal of Skynet kan zijn. Ze zijn zo perfect.
De multiplayer is een beetje leuker, vooral met mensen die zo slecht zuigen als jij speelt, de 3v3 multiplayer is vooral gek met de schijven die van de muren en in je gezicht met roekeloze overgave pingelen. Het grootste probleem met de multiplayer-modus is echter de lag, die behoorlijk verschrikkelijk is. Laat me zeggen dat ik internetsnelheden van 1 GB heb, dus ik weet dat het dat niet is, maar als je 3v3 in multiplayer speelt, springt het overal en in VR die braakselkomeet uitbarst. Ik moest binnen een periode van 10 minuten verschillende keren stoppen met spelen omdat ik me zo ziek voelde en ik zelden ziek word in VR.
Conclusie
Disc league zou een goede game kunnen zijn als het niet ging om een aantal vrij ernstige fouten. De beweging is te gevoelig, het gooien te los om echt een mededinger te zijn. Disc league is beschikbaar in de Oculus-winkel en binnenkort op de Vive en misschien zullen die platforms een betere ervaring bieden, vooral de Vive, ik hoop dat ik veel betere bedieningselementen en bewegingen heb. Disc League heeft veel belofte, maar het heeft veel te veel gebreken om het echt aan te bevelen.
De game is nog steeds alleen versie 0.8.8, dus misschien kan het op tijd beter worden, maar vanaf nu, voor $ 4, 99, is het gewoon je tijd of geld niet waard. Bespaar je zuurverdiende Play Store-tegoed voor een aantal andere, betere games die er zijn.
Koop Disc League in de Play Store
