Logo nl.androidermagazine.com
Logo nl.androidermagazine.com

Alles wat u moet weten over 4g lte in Canada

Inhoudsopgave:

Anonim

Het is vrij goed begrepen dat 4G LTE sneller is dan 3G. Miljoenen Canadezen hebben een upgrade uitgevoerd van telefoons die vroeger op 3G of draadloze netwerken van de derde generatie werkten, naar LTE, dat wordt beschouwd als de vierde generatie.

Naast hogere gegevenssnelheden verbetert LTE eerdere generaties op een aantal manieren, waaronder spectrumefficiëntie, latentie, implementatiekosten en meer.

Wat is 4G LTE?

In Canada is LTE uitgerold naar bijna elke luchtvaartmaatschappij die in het hele land actief is (met uitzondering van Wind Mobile, maar daar komen we nog op). Wanneer we het hebben over LTE, bedoelen we het type signaal dat de telefoon in uw zak verbindt met de toren die wordt bediend door uw mobiele provider. Beide stukken moeten in het spel zijn om ultrasnelle LTE-snelheden te ontvangen; als uw smartphone LTE ondersteunt maar u zich in een deel van Canada bevindt waar de celtorens nog niet zijn geüpgraded naar LTE, ziet u waarschijnlijk het symbool veranderen in H + in de rechterbovenhoek van uw telefoon, wat aangeeft dat u daalde naar 3G-snelheden.

In Canada is LTE uitgerold naar bijna elke luchtvaartmaatschappij die in het hele land actief is … met één belangrijke uitzondering.

Vrijwel elke telefoon die tegenwoordig op de Canadese markt wordt verkocht, ondersteunt LTE in een of andere vorm. Wanneer u verbinding maakt met de torens van uw telefoonaanbieder, vertelt de netwerkaanbieder (Rogers, Telus, Bell) uw telefoon dat deze verbinding wil maken op een bepaalde frequentie of band, die het draadloze signaal op een bepaalde golflengte uitzendt. Je hebt misschien gehoord dat sommige mensen termen gebruiken als "AWS" of "700Mhz", die beide verwijzen naar bepaalde frequenties en banden waarmee Canadese smartphones verbinding maken. (Hoewel ze technisch verschillend zijn, ga ik de termen "band" en "frequentie" door elkaar gebruiken in deze uitleg. Een band is slechts een combinatie van frequenties, bepaald door de 3GPP, een instantie die radiofrequentiecombinaties overal standaardiseert de wereld.)

Hoewel het niet bijzonder belangrijk is om de specifieke kenmerken van elke band te kennen, maken de meeste smartphones niet slechts één verbinding: ze gebruiken een combinatie van laag (700 Mhz) en hoog (AWS of 1700/2100 Mhz)) om ervoor te zorgen dat ze de meeste dekking en snelheid gedurende de dag, afhankelijk van uw locatie. Over het algemeen geldt dat hoe lager de frequentie, hoe langer dat signaal kan reizen, maar met een lagere snelheid; hoe hoger de frequentie, hoe groter de potentiële doorvoer, maar ten koste van afstand en penetratie.

Welke bands gebruiken Canadese luchtvaartmaatschappijen?

Bijna elke Canadese carrier gebruikt een combinatie van verschillende bands om consistent goede LTE-prestaties te bereiken.

De vier belangrijkste LTE-bands die momenteel in Canada worden gebruikt, zijn:

  • Band 12/17 (700 MHz)
  • Band 13 (700 MHz)
  • Band 4 (1700/2100 MHz)
  • Band 7 (2500/2600 MHz)

Sommige providers, zoals Bell en Telus, hebben een deel van hun verouderde 3G-netwerken opnieuw ingericht voor LTE-verzending, waaronder:

  • Band 5 (850 MHz)
  • Band 2 (1900 MHz)

Andere providers, zoals Bell en Telus, gebruiken kleine hoeveelheden andere frequenties, zoals Band 29, alleen voor downloads, zodat Canadezen hun video zonder buffering kunnen krijgen.

Dit is hoe de drie belangrijkste Canadese netwerkproviders er voor staan ​​als het gaat om LTE:

Netwerk bands
Rogers Band 12 (700 MHz), Band 4 (AWS), Band 7 (2600 MHz)

Band 13 (700 MHz)

Klok Band 17 (700 MHz), Band 7 (2600 MHz), Band 4 (AWS)

Band 2 (1900 Mhz), Band 5 (850 Mhz), Band 29 (700 Mhz), Band 13 (700 Mhz)

Telus Band 17 (700 MHz), Band 7 (2600 MHz), Band 4 (AWS)

Band 2 (1900 Mhz), Band 5 (850 Mhz), Band 29 (700 Mhz), Band 13 (700 Mhz)

Videotron Band 4 (AWS), Band 13 (700 MHz)
MTS Band 4 (AWS), Band 13 (700 MHz)
SaskTel Band 4 (AWS), Band 13 (700 MHz)
Eastlink Band 4 (AWS), Band 13 (700 MHz)

Hoeveel spectrum precies?

Elke vervoerder wil meer spectrum. Dat is de afhaalmogelijkheid van een half dozijn door de overheid gerunde spectrumveilingen en tientallen gereguleerde uitwisselingen over de afgelopen jaren. Acquisities, zoals de aankoop van Telus door Public Mobile, het streven van Rogers naar Mobilicity en het kaskrakerbod van Shaw voor Wind Mobile hadden meer te maken met spectrum dan met de waarde van hun cumulatieve klantenbestand.

Hoewel het verhaal van het Canadese spectrum langer is dan dit artikel, weet dit: tot 2008, toen de overheid een bepaalde hoeveelheid AWS-spectrum opzij legde voor wat Mobilicity, Wind Mobile, Videotron, Public Mobile en Eastlink zou worden, bijna alle landen van het land draadloze golven werden bestuurd door Rogers, Bell en Telus.

Tegenwoordig is dat nog steeds het geval (en, in toenemende mate met consolidatie, terugkerend naar die onheilspellende dagen van het midden van de jaren 2000), maar de Canadese regering heeft toegezegd een vierde concurrent op elke draadloze retailmarkt te verzekeren.

De Canadese overheid heeft zich ertoe verbonden een vierde concurrent op elke draadloze retailmarkt te verzekeren.

Sinds die AWS-veiling heeft de overheid luchtgolven geveild in drie extra belangrijke bands: 700Mhz; 2500MHz; en AWS-3. De twee eerdere frequenties zijn grotendeels al ingezet, waardoor de LTE-capaciteit in het hoge en lage gedeelte wordt verhoogd.

De laatste, AWS-3, moet nog overal in Canada worden ingezet, en het is de enige band, Band 66, waarop een groot deel van de draadloze toekomst van het land rust. Dat komt omdat toen de overheid het veilde, het een groot deel voor Wind opzij zette om een ​​koopje-kelderprijzen op te scheppen. Toen Shaw eind vorig jaar Wind kocht, sloop het zonder veel investeringen de partij in. (Hoewel de sticklers er zeker op zullen wijzen dat Shaw een groot deel van het spectrum heeft gekocht tijdens de originele AWS-veiling van 2008, en het uiteindelijk aan Rogers heeft verkocht in 2013 nadat hij besloot niet zelfstandig de draadloze markt te betreden. Ja, verwarrend!)

Het volstaat te zeggen dat Rogers, Bell en Telus cumulatief vele honderden megahertz spectrum hebben, zowel "legacy" - Band 2 (1900Mhz) en Band 5 (850Mhz) - als "modern" (AWS, 700Mhz, 2500, AWS-3). Maar omdat ze ongeveer 90% van het draadloze marktaandeel in handen hebben, zijn ze altijd op zoek om meer te verwerven, zowel in afwachting van de toekomstige vraag als op de huidige beperkingen.

Toen Telus en Bell hun respectievelijke LTE-netwerken aan het bouwen waren, besloten ze om een ​​overeenkomst voor netwerk- en torendeling voort te zetten die was opgesteld in hun tijd als ontluikende HSPA + 3G-operators. Concurrerend met Rogers, de enige op GSM gebaseerde provider voor een groot deel van de jaren 2000, splitsten Bell en Telus het land in wezen in tweeën en bouwden een landelijk netwerk waarbij Telus de grootste last was van de infrastructuurkosten in het Westen en Bell in het Oosten. Dat is nog steeds het geval, hoewel de bijzonderheden zeer vertrouwelijk zijn. Maar als men verwijst naar landelijke LTE-netwerken, zijn er twee: Rogers en Bell / Telus.

Praten LTE-Advanced

Hoewel de definitie van LTE-Advanced meer dan een klein beetje vloeiend is, volgens de 3GPP-normen, richt de specificatie zich op hogere capaciteit, voornamelijk via carrier-aggregatie, meerdere antenne-apparaten (MIMO) en relaisknooppunten.

De meeste Canadese luchtvaartmaatschappijen ondersteunen LTE-Advanced op de een of andere manier. Terwijl de eerste LTE beperkte snelheden vrijgeeft tussen 75 Mbps en 100 Mbps, maakt LTE-Advanced gebruik van een aantal verbeteringen in Release 10 en 11 van de LTE-standaard om snelheden te bereiken van bijna 1 Gbps.

Categorie 6 en Categorie 9 LTE

De basissnelheden voor LTE-Advanced werden behaald met tussen 15 en 20 Mhz ingezet spectrum, vergeleken met tussen 5 en 10 Mhz voor reguliere LTE.

De meeste netwerkaanbieders willen zoveel mogelijk aaneengesloten spectrum krijgen - dat wil zeggen blokken van 5 of 10 MHz die naast elkaar liggen, zodat ze in één keer grote blokken van maximaal 20 MHz kunnen vormen. Hoe breder een kanaal, hoe sneller die verbinding kan presteren; huidige smartphones, volgens de nieuwste Category 6 LTE-specificatie, kunnen snelheden tot 300 Mbps behalen met de juiste combinatie. Maar de meest recente apparaten, zoals de Samsung Galaxy S7, hebben toegang tot Category 9 LTE, die snelheden tot 450 Mbps kan gebruiken met behulp van tri-carrier-aggregatie (zie hieronder).

Het probleem met aaneengesloten spectrum is dat het relatief ongewoon is, vooral in Canada. Hoewel Rogers grote delen van aaneengesloten AWS en 2500 MHz spectrum bezit, zijn Bell en Telus gedwongen een andere methode te gebruiken om LTE-Advanced-snelheden te bereiken.

Carrier aggregatie

Tegenwoordig bereiken de meeste luchtvaartmaatschappijen ongelooflijk hoge LTE-snelheden met behulp van carrier-aggregatie. Zie carrier-aggregatie als een schaal die zo snel mogelijk met snoep probeert te vullen. Als je maar één paar handen in het snoeppakket graaft, kan het alleen zo snel winnen. Maar met drie paar handen, die elk op verschillende tijdstippen en snelheden in het pakket steken, kan de kom in een mum van tijd worden gevuld.

In de kern combineert carrier aggregation spectrum van verschillende frequenties. In Canada bereiken de meeste luchtvaartmaatschappijen hoge LTE-snelheden met dual-carrier aggregatie, die twee frequenties combineert, normaal één hoog en één laag. Een veel voorkomende combinatie is 700Mhz en AWS, het meest gebruikt door Rogers.

Maar Bell en Telus hebben een triple carrier-aggregatie bereikt, die drie kanalen combineert. De meest voorkomende combinatie die ik heb meegemaakt, is Band 2 (1900 Mhz), Band 4 (AWS) en Band 17 (700 Mhz). Het combineren van 20 Mhz, 10 Mhz en 15 Mhz van de bovengenoemde bands geeft ons 45 Mhz om mee te werken, wat resulteert in potentiële downloadsnelheden van 335 Mbps.

Volte

In de kern verplaatst VoLTE, of Voice over LTE, de spraakoproep van langzamere 3G-netwerken met lagere bandbreedte naar hetzelfde IP-gebaseerde netwerk dat wordt gebruikt om gegevens te verzenden. Dit resulteert in een veel betere stemkwaliteit met minder compressie; snellere oproepverbindingen, van zeven seconden tot minder dan twee; en de mogelijkheid om een ​​LTE-verbinding te behouden tijdens een gesprek, voor sneller browsen. De standaard ondersteunt ook video-oproepen, hoewel maar heel weinig telefoons die native mogelijkheid hebben.

Van alle Canadese netwerken hebben Rogers, Bell en Telus Voice Over LTE tot op zekere hoogte uitgerold, met een groeiende voetafdruk en apparatenportfolio om de paar maanden. Omdat Rogers als eerste begon met uitrollen, heeft het momenteel het hoogste aantal ondersteunde apparaten.

De toekomst van LTE in Canada

Canadese providers zijn van oudsher early adopters van nieuwe draadloze technologie, zoals LTE-Advanced en VoLTE. Terwijl Rogers, Telus en Bell beweren dat hun LTE-netwerken de 97-plus procent dekking van hun bestaande 3G HSPA + -netwerken naderen, is er één bedrijf dat veel Canadezen hopen de kosten van het maandelijkse eigendom van mobiele telefoons te verlagen, dat nog niet LTE-netwerk.

Wind Mobile, nu eigendom van Shaw Communications, is van plan eind 2016 of begin 2017 een LTE-netwerk te lanceren, in afwachting van de beschikbaarheid van apparaten die de snel groeiende AWS-3-specificatie ondersteunen. Unified onder Band 66, AWS-3 en AWS-1 zullen naast elkaar bestaan ​​op toekomstige smartphones en tablets, maar tot die apparaten op de markt komen, kan Wind Mobile geen realistische impact hebben.

Op dat moment begint Wind een deel van zijn AWS-1-spectrum, dat op dit moment exclusief 3G-signaal uitzendt, naar LTE te hervormen, waardoor bestaande apparaten verbinding kunnen maken.

In de tussentijd zullen Rogers, Bell en Telus blijven proberen Canadezen te overtuigen dat hogere prijzen gerechtvaardigd zijn voor de constante kwaliteit, snelheid en dekking die ze ontvangen. Regionale providers, zoals Videotron, Eastlink, SaskTel en anderen, zullen zich concentreren op hun beperkte dekkingsgebieden terwijl ze samenwerken met nationale gevestigde bedrijven om nationale netwerken na te bootsen via wederzijdse roaming-overeenkomsten.