Mos voor playstation vr review: het eerste hoofdstuk in een echt episch verhaal

Inhoudsopgave:

Luister, leer en vecht!
Mosverhaal en kunst
Raak niet afgeleid, wat er ook gebeurt
Mos gameplay
Moet je het kopen? Absoluut
Voors:
nadelen:
Krijg meer PlayStation
Sony PlayStation

Stel je voor dat je een gigantische geest bent, je pure massa die je toestaat om naar de wereld te staren alsof wij mensen allemaal in poppenhuizen wonen. Je hebt het vermogen om ons leven op kleine manieren te verstoren, maar je primaire taak in het leven is om het verhaal te observeren dat ons bestaan is.

Dat is, kort samengevat, de nieuwe PlayStation VR-game Moss. Je observeert min of meer het verhaal van Quill, een dappere kleine muis die tot grootheid wordt geroepen. Ze heeft het lot aan haar zijde en jij als de zwevende geest om haar van tijd tot tijd te helpen, en wat je ervaart in dit spel is het eerste deel van haar verhaal.

Luister, leer en vecht!

Mosverhaal en kunst

Mos is min of meer een side-scrolling avontuur gebracht naar Virtual Reality, gepresenteerd alsof je door pagina's in een boek reist. Het spel is opgedeeld in secties die je kunt observeren door stil te zitten, van links naar rechts te kijken. Quill begint aan de ene kant van het scherm en jij helpt haar naar de andere kant te komen. De weergave is niet altijd van links naar rechts, maar dat is zeker de standaardinstelling. Terwijl u een sectie voltooit, hoort u een pagina omslaan en de wereld om u heen verandert in het volgende deel van de scène. Spoelen, herhalen.

Wat elke sectie interessant maakt, zijn de puzzels. Quill moet de wereld rond navigeren vanuit het perspectief van een kleine muis, terwijl je observeert en helpt met voordelen zoals door muren kijken en rechtop kunnen staan om het hele gebied te zien. Je kunt rond de hoeken turen. Quill niet, en samen ontgrendel je deuren en zet je vallen en vecht. Geen van jullie is in staat dit alleen te doen, maar samen zijn de puzzels erg leuk om door te spelen. De mogelijkheid om op te staan en rond te kijken in een wereld is ongelooflijk, en gaf me meer dan eens het unieke perspectief dat ik nodig had om snel een puzzel op te lossen en verder te gaan met het verhaal.

Dit is ook de echte kans om de kunst van het spel te leren kennen. Mos is zo gebouwd dat Quill alles door het grootste deel van het spel als redelijk eenvoudig en donker of kleurrijk ziet, maar met je superieure uitzicht zie je een wereld volkomen vernietigd door een enorme oorlog onderbroken door verbluffende momenten van onaangeroerde eenvoud en schoonheid.

Mos is een lichtend voorbeeld van wat VR-gaming zo speciaal maakt.

Als ik zeg dat je Quill observeert, ben ik een beetje stom. Je hebt nog steeds heel veel controle over Quill met je DualShock-controller, met knoppen voor aanvallen en springen om haar over het algemeen te navigeren. Maar als je bij een puzzel komt, gebruikt ze een combinatie van piepgeluiden en Amerikaanse gebarentaal en gebaren om je te laten zien hoe je de puzzel oplost. Jij als de gigantische geest communiceert met haar als een gelijke, geeft haar hoge vijven en zwaait naar haar als ze naar je zwaait, maar als het gaat om van kliffen te springen en tegen monsters te vechten, ben jij de baas over de muis. Deze gesplitste focus is erg leuk, omdat je behoorlijk effectief kunt multitasken. Je vaardigheden zijn meestal beperkt tot het genezen van Quill en het tillen van zware dingen als ze moeten worden opgetild als het gaat om het fysiek beïnvloeden van de wereld, maar door alles vanuit je machtige positie te kunnen bekijken, kun je Quill beter begeleiden zoals je wilt.

Door in feite je gezicht te gebruiken als de camerahoek voor de Quill-ervaring voor derden in Moss, wordt het vaak gemakkelijk om fouten in de wereld te vinden waarop deze game is gebouwd. Gebieden waar de ontwikkelaars je willekeurig hebben tegengehouden om op te klimmen of door te springen omdat het niet bij de puzzel past, maar als kijker kun je Quill duidelijk zien dat hij gemakkelijk door een gat in de muur kan stappen of een muur op een andere manier kan beklimmen. Zoals bij veel spellen, voegt Moss een scheutje kleur toe aan gebieden die je wilt beklimmen in plaats van het aan de speler over te laten om het te ontdekken en de ervaring een beetje meer open te maken. Het is een ongelukkige beetje beperking van gebruikersagentschappen in een verder fantastische omgeving.

Raak niet afgeleid, wat er ook gebeurt

Mos gameplay

De meeste hack- en slash-games van derden, waarvan Moss veel is, hebben een held die een paar hits kan nemen. Quill is niet zo'n karakter, en dat introduceert een verbazingwekkende moeilijkheidsgraad die je niet vaak ervaart in dit genre. De meeste vijanden in dit spel kunnen Quill ernstig beschadigen met een enkele hit, en naarmate je verder komt in het verhaal, zijn er verschillende vijanden die haar met enkele aanvallen kunnen verslaan. Succes in deze gevechten is afhankelijk van de snelheid van Quill en je vermogen om bepaalde aanvallen te onderbreken als de gigantische geest terwijl je ook in de tegenaanval gaat als Quill. Het is opmerkelijk hoe uitdagend dat concept kan worden wanneer er meerdere vijanden in het spel zijn, omdat het natuurlijke instinct van jaren gamplay is om te focussen op wat Quill doet in een gevecht. In feite, als je niet een beetje achterover leunt en de hele arena observeert voor gevechten, zal Quill waarschijnlijk veel meer problemen hebben.

Mos is ook een unieke uitdaging in zijn verborgen puzzels. Bijna elk deel van het spel heeft een verborgen rol die Quill kan vinden, zozeer dat het tegenkomen van een gebied zonder een rol af en toe aanvoelt als een mislukking van jouw kant. Deze rollen vereisen vaak extra planning in een puzzel, zodat je niet opnieuw hoeft te beginnen, of rechtop moet staan en rond de kaart moet kijken om gebieden te zien die Quill niet kan zien. Dit hele aspect van het spel nodigt uit tot een niveau van interactie dat je buiten deze omgeving niet kunt krijgen. In dit opzicht is Moss een lichtend voorbeeld van wat VR-gaming zo speciaal maakt.

Het verhaal zelf is erg lineair, tot op het niveau van interactie in je gameplay. Alles begint heel casual, maar aan het einde van dit deel van het verhaal sta je op het punt om Quill van sectie naar sectie te haasten om te zien wat er daarna gebeurt. De vijanden worden steeds uitdagender, de puzzels beginnen voorbij individuele delen van het verhaal te groeien en uiteindelijk ben je in een volledige sprint naar het einde van het verhaal. Het is het soort ervaring dat je in een enkele vergadering grondig kunt genieten omdat het je opzuigt, maar ook omdat het verhaal zelf niet bijzonder lang is.

Ik voltooide mijn eerste run door Moss in iets meer dan drie uur om te zien hoe het verhaal eindigde. Ik heb nogal wat gemist en ben van plan terug te gaan en de game van begin tot eind volledig te verkennen, maar hoe je het ook bekijkt, dit is geen lange game. Het einde maakt heel duidelijk dat dit het eerste deel van een verhaal is, wat inhoudt dat er op een gegeven moment meer te spelen is.

Moet je het kopen? Absoluut

Ik hield van elke minuut van dit spel. Er zijn een paar kleine dingen die ik zou veranderen, te beginnen met de beslissing van Polyarc om elk hoofdstuk te beginnen met een verblindende flits van wit licht rechtstreeks in mijn ooggaten, maar het is een kleine kritiek op wat anders een uitzonderlijk verhaal was. Er is geen groter teken van een kwaliteitservaring dan aan het einde komen en meer willen, en Moss levert dat zonder je het gevoel te geven dat je tekort bent geschoten.

Als je een PlayStation VR bezit, geef de $ 30 uit en maak een reis door Moss. Je zal er geen spijt van krijgen.