De Fira Grand Via is een enorm complex, zich uitstrekkende verbindingshallen afgewisseld door ontmoetingsruimten, terrasjes en een slingerende loopbrug die boven de hoofdverdieping rust, een soort van expresroute tussen de chaos van de grond.
Elk jaar op Mobile World Congress, zodra de embargoed-releases voorbij zijn - een fenomeen dat zich eerder en eerder lijkt voor te doen - gaat de beursvloer open en begint het echte werk: het opsporen van de kleine hits, de technologieën die over een jaar of vijf uiteindelijk transformeert uw telefoon in nog meer van een essentieel apparaat dan het vandaag is.
Een dergelijke innovatie komt in de vorm van een vervanging - in feite een uitbreiding - van de traditionele simkaart. Zie, simkaarten zijn verouderd. Het idee om een stuk plastic in een afneembare lade te steken om de verbinding met een enkele carrier te vergemakkelijken, is gewoon niet gebruiksvriendelijk in het tijdperk van virtuele netwerken. Het voortgezette gebruik van simkaarten wordt inderdaad grotendeels door de providers zelf gepropageerd, omdat ze lock-in aanmoedigen, zowel in binnen- als buitenland. U gebruikt hun netwerk thuis en betaalt hen om verbinding te maken met een voorkeursroamingnetwerk in het buitenland. Het is een win-win voor hen en mogelijk een totaal verlies voor de klant.
Bedrijven als KnowRoaming, een startup in Toronto, omzeilen de providers volledig door samen te werken met telefoonfabrikanten zoals ZTE en Alcatel om zogenaamde Soft SIM's in hun handsets te integreren. Het is rechtstreeks in de telefoons ingebouwd en het doel is om eigenaars van die apparaten in staat te stellen om verbinding te maken met elk netwerk overal ter wereld wanneer dat nodig is. KnowRoaming, dat zijn leven begon als een leverancier van ultradunne SIM-stickers met dezelfde functie als zijn Soft SIM, werkt samen met providers over de hele wereld om goedkope tarieven voor à la carte-gegevens vast te leggen. 100 MB in Spanje kost bijvoorbeeld slechts $ 3 USD per dag. En hoewel de service momenteel beperkt is tot 3G, wordt het veel interessanter wanneer de LTE-service later in 2017 wordt ingeschakeld.
Soft SIM's verschillen van eSIM's in die zin dat ze zijn ingebouwd in de basisbandchip van de telefoon en voornamelijk worden bestuurd door software die een app aanboort, en een constant bijgewerkte pool van internationale netwerkproviders. eSIM's zijn iets minder flexibel; ze zijn de manifestatie van een fysieke simkaart, maar zijn ingebouwd in de telefoon en werken vaak samen met een primaire simkaart om roaming te vergemakkelijken, en hebben vaak banden met specifieke providers. Het beroemdste voorbeeld is de eSIM-kaart die is ingebouwd in Apple's iPad Pro, waarmee gebruikers verbinding kunnen maken met een aantal Apple-partnernetwerken over de hele wereld, hoewel er, zoals alle handsets, een primair ontgrendeld SIM-slot is voor een enkele provider.
Op dit moment zijn deze oplossingen meer curiosa dan must-haves, maar dat kan veranderen naarmate meer fabrikanten erbij betrokken raken.
Soft SIM's en eSIM's vervullen grotendeels hetzelfde doel: virtualisatie bieden aan een hoofdzakelijk analoge, fysieke interface. Het is beter voor de consument om a la carte het netwerk te kiezen dat hij of zij nodig heeft. Sommige bedrijven, zoals het Otono-submerk Always On Wireless, bieden toegang tot tientallen netwerken over de hele wereld in stappen van slechts één uur. Hoewel het duurder is, is het idee om de gemiddelde roamer zoveel mogelijk opties - en zo veel keuze - te bieden.
Dergelijke oplossingen kwamen dit jaar veel voor op Mobile World Congress en zouden de toekomst van mobiele connectiviteit laten zien na telefoons die via basisbandfabrikanten zoals Qualcomm, Intel en MediaTek verbinding kunnen maken met bijna elk netwerk ter wereld. Op dit moment zijn deze oplossingen meer curiosa dan must-haves, maar dat kan veranderen naarmate meer fabrikanten meedoen - hoewel de deugdzame (voor hen) cyclus van provider en telefoonfabrikant waarschijnlijk niet snel zal worden verstoord, zolang bedrijven zoals Samsung en Apple verkopen het grootste deel van hun telefoons via die vertrouwde verkoopkanalen.
Over Qualcomm gesproken, het bedrijf liet twee belangrijke producten zien bij MWC: een pre-5G Gigabit LTE-oplossing die wordt geleverd met de Snapdragon 835; en een 5G-modem voor de langere termijn die, nu de grootte van een desktopcomputer, in 2019 in een telefoon van normale grootte past. De aanloop naar 5G vraagt veel mensen zich precies af hoe dat eruit zal zien.
5G bevindt zich momenteel in een rare overgangsfase, maar de bouwstenen zijn er.
Zoals het er nu uitziet, heeft 5G weinig definieerbare kenmerken, hoewel er elementen zijn waarover alle partijen het tot op zekere hoogte eens zijn: dat het een spectrum van midden tot hoog niveau (4-6 GHz op de laagste) en een millimeterband zal omvatten, 29- Op zijn hoogst 40 GHz, die beide belangrijke mobiliteitsproblemen opleveren. Om die aanvankelijke crossover-stam te verlichten, heeft Qualcomm oplossingen ontwikkeld, meest recent als onderdeel van de X16-basisbandoplossing die wordt geleverd in de Snapdragon 835, die probeert de capaciteit voor iedereen op het netwerk te vergroten.
Omdat de technologie die gebruik maakt van gigabit LTE inherent efficiënter is dan die met lagere snelheden - een snelweg met auto's die 200 km / u rijden, wordt beter gebruikt dan een waarbij iedereen limt op 80 km / u - Qualcomm wil dat het zo snel mogelijk prolifereert, omdat de meer mensen verbinden met hogere snelheden maakt het hele netwerk beter.
Maar Gigabit LTE maakt gebruik van bestaande technologieën, zojuist gemaximaliseerd en naar hun logische volgende stappen gebracht. 5G is iets heel anders, gebruikmakend van kleine netwerkcellen die niet op daken maar in straatverlichting zijn geïnstalleerd en worden geïmplementeerd in zwervende banden van autonome robots die extreem brede netwerkcapaciteit leveren waar dat nodig is. Denk aan AT&T of Verizon die in staat is om de hele stad draadloos spectrum in de Super Bowl in te zetten voor een fractie van de kosten voor het uitrollen van permanente torens met apparatuur die de volgende dag naar een ander gebied kan worden verplaatst. Het is een droom waar veel netwerkoperators al 20 jaar over dromen.
Deze dromen zijn wat Mobile World Congress maakt, nadat het geroezemoes van de telefoon wordt gelanceerd en verwoed door de stad loopt. Het volgende grote idee in mobiel is zowel een verleidelijke droom en net om de hoek, wachtend op de juiste omstandigheid, en de nodige deals, om het waar te maken.
Alle telefoons die we hebben aangeraakt tijdens het Mobile World Congress
