De archos gamepad review

Stel je een 7-inch Android-tablet voor, en in de behuizing is er een ingebouwde gamecontroller, compleet met dubbele joysticks, richtingsknoppen, zelfs schouderknoppen. Dat is wat je hebt met de Archos GamePad. Android-gamers gebruiken al heel lang controllers van de een of andere soort met hun telefoons en tablets met wisselend succes, maar de GamePad is het eerste apparaat dat alles in één eenheid bundelt.

Het is echter niet genoeg om alleen de bedieningselementen te hebben. Ze moeten goed functioneren om nuttig te zijn, en integratie in de spellen die we graag spelen is een groot probleem. Dit is waar Archos moet slagen, en eerlijk gezegd hebben ze gefaald. Lees door en zie wat ik bedoel.

Hands-on

De hardware

Zonder de 'vleugels' aan weerszijden van de gamingbesturing, zou de GamePad weer een bescheiden 7-inch Android-tablet zijn. Het is gemaakt van zeer licht hard plastic en goed uitgebalanceerd voor het vasthouden aan de zijkanten en het spelen van games. Hoewel de bouwmaterialen je niet enthousiast zullen maken over de kwaliteit, is het behoorlijk ergonomisch ontworpen om gemakkelijk vast te houden. Naast de speciale bedieningsknoppen heb je de standaardreeks bedieningselementen in de behuizing.

Bovenaan de tablet heb je je aan / uit-schakelaar, een volumeknop, de USB-poort voor opladen en gegevensoverdracht, je 3, 5 mm audio-aansluiting en een HDMI-uitgangspoort. Rechts onderaan heb je een slot voor een microSD-kaart. De bedieningselementen en poorten zijn gemakkelijk te bereiken en werken zoals beschreven. Het is een goede zaak om de USB-laadpoort bovenaan te hebben, want je gaat het gebruiken - veel. Aan beide kanten heb je een luidspreker en de daadwerkelijke bedieningselementen die er een GamePad van maken.

Alle knoppen en knoppen die je in een gamecontroller zou willen, zijn aanwezig. Je hebt een joystick met zes assen, vier richtingsknoppen, een reserveknop en start of selecteer (één aan elke kant). Aan de bovenkant heb je aan beide kanten een schouderbumper. Deze zijn allemaal gemakkelijk te bereiken en hun lay-out is precies zoals ik ze zou willen als ik mijn eigen tablet zou ontwerpen met een ingebouwde controller. Opnieuw wint Archos met de ergonomie. Een korte blik op de specificaties, dan zullen we de software bespreken en hoe het allemaal werkt.

bril

• Android 4.1
• 7-inch capacitief multitouch-scherm van 1024x600
• Dual-core ARM Cortex A9 @ 1, 6 GHz
• Quad-core Mali-400 GPU
• 1 GB DDR3 RAM
• MicroSD-kaartsleuf
• 8 GB interne opslag
• Camera aan de voorzijde
• Video afspelen: tot 1080p @ 30 fps
• 802.11 b / g / n Wifii
• Verbindingen: USB 2.0, Mini HDMI
• 3, 5 mm audiopoort
• Analoge duimsticks
• G sensor
• Ingebouwde microfoon
• 3000 mAh Li-Po-batterij

Software

Het goede nieuws is dat Archos de GamePad niet heeft belast met een fraaie gebruikersinterface en Jelly Bean in wezen heeft laten staan ​​zoals het is op het apparaat. De werkelijke versie is 4.1.1, JRO03H, en alles wat je zou verwachten te zien in een Google Android-tablet is er, hoewel niet zoals je het verwacht te zien.. In tegenstelling tot de Nexus 7 en andere Jelly Bean-tablets, gebruikt het de standaard Ice Cream Sandwich-tabletindeling met navigatieknoppen linksonder en het meldings- en informatiegebied rechtsonder. Dit is een beetje vreemd, maar het lijkt erop dat rijke, bruikbare meldingen nog steeds werken - ze zijn gewoon niet waar ze zouden moeten zijn. Google Now werkt zoals verwacht door omhoog te vegen vanaf de Home-knop.

Afgezien van de lay-outwijzigingen, zijn de enige extra's die Archos heeft toegevoegd, een paar handige toepassingen, zoals hun uitstekende Bestandsbeheer en de Button Mapping-tool, waar we het even over hebben. De volledige suite van Google Play wordt geleverd, evenals alle vereiste Google-apps zoals Gmail, Talk en Chrome. Er is niets om ons te verrassen, behalve hoe slecht het allemaal werkt.

De GamePad gebruiken

Zoals ik in mijn eerste hands al aanhaalde, is de GamePad een behoorlijk slechte Android-tablet. Hoewel de hardware volgens de huidige normen niet spectaculair is, is deze zeer vergelijkbaar met de Amerikaanse versies van de Galaxy S3 met een aantoonbaar betere GPU. Het duwt ook minder pixels rond, dus je zou een pittige ervaring verwachten, maar je zou het mis hebben.

De "standaard" dingen die iedereen op een tablet doet, zoals surfen op het web of het bekijken van YouTube-video's, zijn erg schokkerig en je zult veel stotteren vinden in de gebruikersinterface. Het bekijken van video op het scherm met lage resolutie wordt verergerd door slechte kijkhoeken. Het lezen en schrijven van gegevens naar de interne opslag is ook erg slungelig en vertraagt ​​vaak alles tot een crawl terwijl u er toegang toe hebt. Dit is het meest duidelijk bij het installeren van applicaties, waardoor al het andere tot stilstand komt. Als u een ASUS Transformer Prime hebt of had, is het dezelfde soort vervelende vertraging, alleen erger. Het is een behoorlijk ruige ervaring rondom.

Gaming is een beetje beter, maar niet erg. 3D-games die zijn gebouwd met de Android NDK worden behoorlijk uitgevoerd. Veel beter dan ik had verwacht op basis van de prestaties van meer alledaagse toepassingen. Ik heb ShadowGun gebruikt om de resultaten hier te vergelijken, omdat het een spel is dat ik ken en waarschijnlijk subtiele verschillen in de gameplay opmerkt. Het ondersteunt ook gamecontrollers, waardoor het een gemakkelijke eerste poging was. ShadowGun draait heel mooi op de GamePad. Je zult de lagere resolutie van het scherm minder erg vinden als alle actie gaande is, en het helpt de beeldsnelheid. Voor alle duidelijkheid: het is niet zo soepel als de Nexus 7, maar het is soepel genoeg. Wanneer je de spelbesturing probeert in te stellen en te gebruiken, gaat het echter snel naar de hel.

Dead Space is een on-screen, dual joystick-gestuurd spel. Een perfecte match voor de GamePad-kaarttool - dacht ik.

Het was eenvoudig genoeg om de knoptoewijzingstool te gebruiken. Open het spel, tik op het pictogram in de "lade" onderaan het scherm en de knop mapper wordt gestart. Sleep een van de joystick-, doel- of knoppictogrammen naar het scherm, geplaatst op de plek waar de aanraakbediening zich bevindt. Dat verwijst naar de daadwerkelijke fysieke knop of stick die u opgeeft. De grootte van het doel kan worden aangepast om ervoor te zorgen dat u het hele gebied hebt bedekt. Als het werkt, is het een eenvoudige oplossing die games zonder ondersteuning van gamecontrollers omzet in games die werken met de besturing van de GamePad. Een probleem dat ik heb ontdekt, is dat de cirkelvormige beweging zo vaak wordt teruggedraaid als niet. Dat betekent dat om een ​​virtuele joystick met de klok mee te bewegen, je tegen de klok in moet draaien. Ik kan niet op die manier spelen, noch wil ik het doen, dus ga ik terug naar de bedieningselementen op het scherm. Wanneer de bedieningselementen correct worden toegewezen of als u een game gebruikt die een gamecontroller ondersteunt, werkt alles zoals beschreven. Begrijp me niet verkeerd - ik waardeer het harde werk dat nodig is om de control mapping-applicatie te maken, en soms werkt het bij sommige games heel goed. Het is gewoon niet consistent.

De bedieningselementen zelf zijn erg stijf en vereisen enige oefening om eraan te wennen. De knoppen moeten stevig worden ingedrukt en de joysticks, hoewel analoog, zijn zo stijf dat het bijna een alles of niets beweging is wanneer je ze gebruikt. Na een tijdje leer je ze echter te bevederen en te laten werken.

Het leeglopen van de batterij is een veel grotere ergernis - genoeg voor mij om dit aan niemand te kunnen aanbevelen. Zonder games te spelen, is het nog steeds niet acceptabel. Je moet halverwege de dag opladen als je het helemaal gebruikt, en er is geen manier om het de hele dag te laten duren als je het alleen 's nachts oplaadt. Het wordt nog erger wanneer dingen oplopen en je games speelt. Je krijgt ongeveer 2 uur van een volledig opgeladen batterij tijdens het spelen van een game zoals ShadowGun. Dat betekent dat je speelt met de tablet aangesloten als je langer wilt spelen tijdens een enkele sessie. Wat nog belangrijker is, het betekent dat als je een uur speelt, je batterij is leeggezogen en de tablet moet worden opgeladen om de rest van de dag van gebruik te kunnen gebruiken voor dingen als surfen op het web. Hoewel ik geen enorme batterijlevensduur verwacht tijdens het spelen van zo'n systeemintensief spel, verwachtte ik zeker beter dan wat ik heb meegemaakt.

het komt neer op

Ik was onder de indruk van de ergonomie van de GamePad, genoeg om me de zeer "goedkope" materialen te laten negeren waaruit het is gemaakt. Het apparaat is ontworpen om met je polsen gebogen te worden en weg te hameren op een van de geweldige Android-games die er zijn. De vorm, lichtheid en vooral de lay-out van de bedieningselementen zijn hiervoor bijna perfect.

Ik was minder onder de indruk van de lage resolutie en afschuwelijke kijkhoek van het scherm en de algehele prestaties van de tablet zelf. Fatsoenlijke spelbesturing en een mooi uitgevoerde app om ze toe te wijzen aan hun tegenhangers op het scherm worden snel gecompenseerd door trage prestaties, een slecht scherm en een vreselijke batterijlevensduur.

Als je op zoek bent naar een geweldige game-ervaring op Android, moet ik je aanraden om ergens anders te kijken. De nadelen - vooral de extreem slechte batterijlevensduur - wegen zwaarder dan de pluspunten van deze, en je kunt beter je geld ergens anders besteden.