Het is geen geheim dat ik een platformonafhankelijke kerel ben. Het is ook geen geheim dat ik dag in, dag uit Apple-apparaten gebruik en ervan geniet. Zoals de Apple TV. Sinds ongeveer 18 maanden heb ik een gelukkige relatie met de Apple TV. Het is klein, het is gemakkelijk te gebruiken en het werkt als een charme in combinatie met een Mac, iPhone of iPad. Maar die gelukkige relatie staat op het punt te eindigen, vrees ik.
Google staat op het punt in te stappen en de tv's in mijn huis over te nemen met Chromecast, en uiteindelijk zonder twijfel Android TV. Ik heb al een Chromecast - je moet er een hebben liggen, toch? - maar het wordt minder gewend dan de Apple TV. Vooral omdat de Apple TV mijn telefoon of tablet niet nodig heeft om hem te bedienen. Dat doet er echter allemaal niet meer toe. Het komt Google te hulp.
Het draait allemaal om inhoud. Tenzij je een Amerikaan bent, heeft Apple TV nauwelijks extra contentkanalen ontvangen in die periode van 18 maanden die ik bezit - zelfs niet het verdomde WWE-netwerk! Elke keer dat er een nieuw kanaal wordt toegevoegd, lijkt het alleen op de VS. Het is zover dat mijn £ 99-uitgaven nu exclusief voor Netflix en MLB.TV worden gebruikt. Beide zijn beschikbaar via Chromecast.
Ik aarzelde om Chromecast meer te gebruiken vanwege de afhankelijkheid van een ander apparaat om het te bedienen. Maar als ik AirPlay moet gebruiken om het meeste uit mijn Apple TV te halen, waarom niet? Beter nog, mijn vrouw die een iPhone rockt zal ook niet worden benadeeld. Chromecast werkt net zo goed met iOS-apps als Android-apps. Winnen.
Ja, Google en Apple hebben heel, heel verschillende modellen voor de tv. Maar met mijn nerdkop op en mijn consument op kop, zie ik alleen een opvallend verschil in wat ik kan gebruiken waar ik woon. Apple TV heeft geen BBC iPlayer, geen ondersteuning voor andere muziekdiensten dan iTunes en vertrouwt op zijn eigen Podcasts-app. Chromecast biedt daarentegen BBC iPlayer - evenals BT Sport - ondersteuning voor onder andere Google Play Music en Deezer naast andere audio-applicaties, en je bent vrij om te kiezen uit verschillende podcast-apps. Zelfs dan krast dat alleen het oppervlak.
Ik wil niet dat een settopbox inhoud verstuurt waarnaar ik moet 'stralen' om deze op de tv te kunnen bekijken. Ik wil een settopbox waarmee ik de online aangeboden content op mijn tv kan krijgen. 18 maanden geleden was Apple TV die oplossing. En ondanks mijn - vaak koppige - steun ervoor, begint het muf te worden. Voor slechts £ 10 meer dan de vraagprijs in het VK heb je nu drie Chromecasts, die perfect zullen zijn. Een beneden, een in de slaapkamer, een in mijn kantoor. Wanneer Android TV arriveert, is de kans groter dan gemiddeld dat een of meer van die vakken de Chromecast zullen vervangen.
En omdat Google ontwikkelaars de kans geeft om aan de slag te gaan, heb ik eerlijk gezegd het gevoel dat er in de toekomst minder teleurstellingen zullen zijn. In ieder geval hier in Blighty. Ik begrijp volledig dat contentdeals moeilijk zijn, maar uiteindelijk op een bepaald moment allemaal van invloed zijn. Maar als consument is het tijd om te stemmen met mijn portemonnee. Als Apple het niet geeft, geef ik mijn geld aan iemand die dat wel zal doen. Het was een leuke rit, maar het is een tijd voor verandering.
Een kleine update van mijn laatste column ook. Het weekend dat net voorbij was, zag de realisatie van een droom en voor het eerst deelnemen aan een motorrace. Het was zwaar, er valt nog veel, veel te leren, maar het was ook behoorlijk emotioneel. Ik eindigde en eindigde uiteindelijk als 16e. Ik ben 30 jaar oud en heb eindelijk een levenslange droom gerealiseerd.
En Lloyd kwam mee voor de rit. Hij heeft zelfs zo ongeveer overleefd …
