Inhoudsopgave:
Voor mij begon het met een kleine rode hoed. Zeven jaar geleden stuurde Motorola me een doos met instructies om iets nieuws van zijn ATAP-groep te bekijken. De doos bevatte iets dat leek op een uitgebreid pop-upboek, een Moto X 2013 en een kleine rode hoed met een NFC-tag erin. De hoed was van een muis met de naam Pepe, en zodra ik hem op mijn telefoon tikte opende hij een app en werd ik getransporteerd naar zijn wereld, de wereld van Windy Day.
Die app - die wereld - was Spotlight Stories.
Spotlight Stories was een initiatief om te laten zien wat mogelijk zou kunnen zijn met betere bewegingssensor in de telefoon. Motorola gebruikte dit mooie en emotionele verhaal in feite om te laten zien wat zijn telefoons speciaal maakte. En het werkte. Gedurende 4-6 minuten werd iedereen die ik deze telefoon gaf overgebracht naar een andere wereld. Iedereen die ik dit liet zien, glimlachte de hele weg en vroeg meteen om meer als het voorbij was.
En we hebben meer. Dus nog zoveel meer.
Een nieuw medium verkennen
Ik heb het geluk gehad om Spotlight Stories vanaf het begin te volgen, en een deel daarvan keek naar deze wereld vanuit het perspectief van de kunstenaar. Voor Windy Day-regisseur Jan Pinkava was deze ervaring niet anders dan iets creëren voor een live publiek. Wanneer je in de echte wereld kunt ronddraaien en een heel verhaal kunt bekijken vanuit welk perspectief je ook wilt, is het aan de verteller om je te richten en ervoor te zorgen dat je het verhaal ziet zoals ze het bedoeld hebben.
Je kunt je op elk moment omdraaien en het verhaal laten vertellen, dus je aandacht vasthouden en je tegelijkertijd aanmoedigen om te bewegen is een delicate balans om te slaan. Windy Day ging zelfs zo ver dat het een speciale soundtrack met audiolussen bevat wanneer je wordt afgeleid, zowel aanmoedigend om te verkennen als ervoor te zorgen dat je weet dat het echte verhaal hier niet gebeurt.
Motorola veranderde langzaam Spotlight Stories in een eigen platform voor video, en werkte het regelmatig bij met nieuwe en steeds leukere verhalen. Toen het bedrijf werd overgenomen door Google, was er enige bezorgdheid dat deze slimme nieuwe ervaring zou sterven. In plaats daarvan heeft Google veel meer in dit team geïnvesteerd en nog meer gepusht van deze ervaring. We kregen zelfs de onnavolgbare Glen Keane te zien op het podium van Google I / O terwijl hij zijn werk op Duet liet zien.
Iemand betrokken houden terwijl ze effectief degene waren die de camera vasthoudt, is moeilijk en het kijken naar nieuwe teams die deze uitdaging aangaan, is altijd geweldig gebleven.
Keane is nooit verlegen geweest over het verkennen van nieuwe media, waaronder een aantal ongelooflijke werken achter de schermen die hij in VR heeft gemaakt, maar zijn werk aan Spotlight Stories was bijzonder bijzonder. In een tijd waarin handgetekende animatie lang als ouderwets werd beschouwd, liet Keane zien hoe het op spectaculaire wijze aan dit nieuwe medium kon worden aangepast. Duet was niet zomaar een verhaal dat gebeurde terwijl je ronddraaide, het waren een paar verhalen die samen kwamen. Het moedigde je aan om meerdere keren te kijken om de volledige ervaring te krijgen, en verloor absoluut niets van zijn magie in het proces.
Google bleef Spotlight Stories verder groeien dan zijn oorspronkelijke missie en bracht deze ervaringen naar miljoenen mensen in het proces. Live-actie Spotlight Stories werden uiteindelijk toegevoegd aan de mix, naast zowat elke animatiestijl die je je kunt voorstellen. Spotlightverhalen als platform werden steeds meer ondersteund op veel verschillende telefoons en werden vervolgens beschikbaar op internet voor mensen om te klikken en slepen om bepaalde verhalen te volgen, en werd uiteindelijk een VR 360-ervaring. Elke iteratie van Spotlight Stories stond voor dezelfde basisuitdagingen, iemand betrokken houden terwijl ze effectief degene waren die de camera vasthield, is moeilijk, en het kijken naar nieuwe teams die deze uitdaging aangaan, is altijd geweldig gebleven.
Echt uniek, ondanks iedereen
Net zoals Motorola Spotlight Stories wilde gebruiken om de Moto X 2013 te markeren, zag Google een mogelijkheid om het 360-graden videoformaat te gebruiken om zijn eigen VR-platform te markeren. Google Cardboard heeft veel mensen verrast toen het debuteerde en was bij alle accounts explosief populair. Het was niet bijzonder winstgevend, zelfs niet toen Google de kwaliteit verhoogde met zijn overstap naar Daydream. Maar het hebben van deze unieke lijn van visuele ervaringen hielp zeker het eerste aanbod en hielp het hele "gedemocratiseerde VR" -concept te verkopen.
Maar Spotlight Stores zijn altijd zoveel meer geweest dan de hardware die je gebruikt om het te ervaren, en dat lijkt iets dat verloren is gegaan toen het platform onder Google bleef transformeren. In staat zijn om de ervaring in je eigen tempo te verkennen, een meeslepend verhaal te hebben dat je aandacht in een specifieke richting vraagt, en je echt het gevoel te geven dat je vanuit een eigen wereld naar een andere wereld tuurt - dit waren de pijlers van de originele Spotlight Stories uitblinken. En als je naar de laatste aanbiedingen kijkt zoals deze in 360-graden op YouTube zijn uitgebracht, zijn de gestage achteruitgang en stagnatie in kijkers overdag duidelijk.
Ik zal nooit vergeten hoe ik me bij elk Spotlight-verhaal de eerste keer voelde dat ik ze zag. En in veel gevallen ook de tweede en derde keer.
Ik kan niet zeggen dat ik super verrast ben om Spotlight Stories te zien gaan, maar de manier waarop het gebeurde stelt me teleur. Met meer platforms die 360-graden video oppikken, is het moeilijker dan ooit om op te vallen. 360-graden video op Facebook is nog relatief nieuw, en het is nooit erg goed. Google had een enorme plons kunnen maken met Spotlight Stories op Facebook, maar koos ervoor om in plaats daarvan alleen zijn eigen distributiemechanismen te benadrukken. YouTube staat tegenwoordig vol met 360, VR en zelfs VR180-inhoud. De drempel om een camera van 360 graden op te pakken en op de opnameknop te drukken is nog nooit zo laag geweest, maar dat is altijd het minst moeilijke onderdeel geweest om zo'n video te laten werken. En tot op heden is er nog nooit een andere groep geweest die zo ambitieus of creatief is als het Spotlight Stories-team als het gaat om het presenteren van een ervaring waarin u volledig wilt gaan wonen.
Hoewel ik verdrietig ben om het te zien gaan, zal ik nooit vergeten hoe elk Spotlight-verhaal me de eerste keer voelde dat ik ze zag. En in veel gevallen ook de tweede en derde keer.
