Sprint HTC One - de casual review

Eindelijk krijgen we onze eerste blik op de Amerikaanse versies van de HTC One, de telefoon die volgens velen (goed of fout) de Taiwanese smartphonefabrikant zal maken of breken, die al een aantal kwartalen financieel worstelt.

De HTC One is een beetje een verschuiving voor HTC. Zoals de naam al aangeeft, is het één regel. Een merk. Voor alle doeleinden kijken we naar dezelfde smartphone van Europa tot Azië tot de VS, en overal daartussenin. Er zullen natuurlijk een paar kleine veranderingen zijn - radio's en opslagruimte en wat niet. En hij Amerikaanse koerierversies hebben iets andere applicatiepakketten vooraf geladen. Maar als u bijvoorbeeld de Sprint HTC One naast een ontgrendelde Europese telefoon plaatst, ziet u geen verschil in uiterlijk of functie. En misschien wel het belangrijkste - ze zijn dezelfde telefoon in naam, waardoor HTC eindelijk een goed platform krijgt om zijn merk te pushen. Dat is iets waar HTC al een aantal jaren op heeft geprobeerd en gefaald, met name met de 17 varianten (min of meer) in de oorspronkelijk poging tot de HTC One.

Maar niet meer.

Ik heb de Sprint HTC One nu ongeveer een week en ik heb al een aantal weken een Europese versie. Er is gewoon geen echt verschil in hardware en functionaliteit. Zie daarvoor de uitstekende uitgebreide HTC One-review van Alex Dobie.

We gaan het hier een beetje anders doen. Wat volgt is geen diepe duik in de Sprint HTC One. Het is gewoon niet zo anders dan wat we al hebben beoordeeld. In plaats daarvan zijn het mijn gedachten over de HTC One in het algemeen en een specificatie van de specificaties voor de versie van Sprint. School is in sessie.

De Sprint HTC One video walkthrough

Niet om een ​​dood paard hier te verslaan, maar er is niet zo veel anders, althans aan de oppervlakte, tussen de HTC One van Sprint en andere versies. Opslag zal enigszins variëren. (Tenzij u een van deze nieuwbakken 64-gigabyte monsters krijgt.) Sprint heeft een aantal eigen apps - en sommige, zoals Lookout Mobile Security en Sprint TV, downloaden alleen als u de "Standaardconfiguratie van Sprint" accepteert. (Hierover binnenkort meer.)

Hardware en ontwerp van HTC One

Voor jullie Sprint-mensen daar, de HTC One is een behoorlijk grote afwijking van de EVO 4G LTE van vorig jaar (die zelf een uitloper was van de HTC One X). Je gaat van glanzend plastic naar mat aluminium. Er is veel discussie over welke "beter" is - en onthoud dat er veel mensen waren die spotten met het glanzende plastic op de EVO 4G LTE versus het matte polycarbonaat op de HTC One. Ieder zijn eigen.

Het ontwerp van de HTC One is iets speciaals. Een deel van dat heeft te maken met de invalshoeken waarop we allemaal (inclusief HTC) hebben geschoten. Maar daar is een reden voor. De HTC One is misschien wel de best ontworpen en gefabriceerde smartphone van HTC. Bespaar voor de simkaart probeer (ja, Sprint's versie is een wereldwijde roamer en heeft dezelfde externe simkaart als die van alle anderen), de aan / uit-knop en de volumeknoppen, er zijn hier geen bewegende delen. Geen gekraak. Er is niets dat kan breken. Dat wordt gedaan door een blok aluminium uit te frezen en vervolgens de plastic stukjes erin te injecteren. En het is verdomd indrukwekkend.

Meer: bekijk zeker onze HTC One-forums!

Dat wil niet zeggen dat er geen aandachtspunten zijn. Dit is een lange, magere telefoon en net als lange magere mensen is er niet veel extra vlees om aan vast te houden, als je begrijpt wat ik bedoel. Het is glad, zonder echte grijppunten. Maar nogmaals, ik ben er vrij goed van overtuigd dat de HTC One sowieso niet bedoeld is als een-hander - althans niet als je geen relatief grote handen hebt. Voor mij is het hetzelfde gevoel dat ik kreeg met het Droid-DNA - en de twee zijn eigenlijk vrij nauw in grof ontwerp. Het is gewoon een beetje te lang en een beetje te dun naar mijn smaak.

Een andere kleine ergernis is dat het zo symmetrisch en zo soepel is dat er geen echte voor de hand liggende manier is om te zien of je het met de goede kant of ondersteboven uit je zak haalt. De aan / uit-knop aan de bovenkant is bijna gelijk - tot het punt dat het een beetje moeilijk is om snel in te drukken, en hetzelfde voor de volumeknoppen. Het dichtst in de buurt dat ik heb kunnen bereiken, is hopelijk de micro-USB-poort aan de onderkant van de telefoon te voelen, wat betekent dat ik hem uit het tegenovergestelde trek van hoe ik hem vasthoud. Nogmaals, een kleine ergernis? Waarschijnlijk. Maar het is er een die ik een aantal keren per dag ervaar.

Al het andere voldoet nog steeds aan wat we nu al weken zeggen. Een Super LCD3-scherm met 1080p is misschien wel het beste dat je ooit hebt gezien. En nadat ik mijn Galaxy S3 een tijdje heb opgewekt, is er gewoon geen vergelijking buitenshuis. HTC (en LG met zijn IPS-scherm) wint die strijd zonder twijfel.

De naar voren gerichte stereoluidsprekers zijn luid - misschien te luid - maar ze zijn ook een geweldige functie. HTC heeft zijn gebruikelijke deal waarbij de beltoon stil wordt zodra je de telefoon opneemt, of hij klinkt luider als hij denkt dat hij in je zak zit. Maar het moet echt een snelle en gemakkelijke "Shut the hell up" -knop voor 's nachts hebben. Vergeet niet om het volume te verlagen voordat u naar bed gaat en u zou goed moeten zijn. (Dat is nog steeds van toepassing, zelfs als de telefoon zich aan de andere kant van je wieg bevindt. Het is zo ontzettend luid.

Nu, ongeveer die knoppen onderaan.

Ik hoop deels dat er een technische reden is waarom HTC de terugknop links en de home-knop rechts heeft geplaatst, met het niet-werkende HTC-logo in het midden. Maar ik denk het niet. Als de stap was om ervoor te zorgen dat HTC's merknaam vooraan kreeg (wat niet altijd het geval was voor Amerikaanse koeriersversies van zijn telefoons), was dit een slechte beslissing. De startknop is de meest gebruikte knop op de telefoon, behalve de aan / uit-knop. Het moet zich in het midden van de telefoon bevinden, waar het het gemakkelijkst bereikbaar is.

Maar tegelijkertijd heb ik mezelf ook uit dat argument gesproken. Misschien is de HTC One, die zo slungelig is als hij is, echt niet bedoeld als eenhandig. In welk geval maakt het echt uit of de startknop in het midden staat? Of misschien is het gewoon omdat het anders is en anders is baaaaaaad. Ik ben er aan gewend geraakt, maar ik hoef het niet leuk te vinden.

Snelheden en feeds

Hoe goed een telefoon ook is, als hij zich in een netwerk met problemen bevindt, zal hij nooit zijn volledige potentieel waarmaken. Dat is het geval met de HTC One op Sprint. Zoals we in veel te veel andere beoordelingen van Sprint-apparaten hebben gezegd, hebben we hier een geweldige telefoon op een substandaard netwerk.

Dat wil zeggen, het 3G-netwerk van Sprint is ronduit pijnlijk. En slechte verbindingen zijn ook moord op de levensduur van de batterij.

Maar Sprint heeft een nieuw LTE-netwerk. Ik testte het op Hartsfield-Jackson International Airport in Atlanta, waar snelheden en verbindingen niet geweldig waren. Luchthavens kunnen zo zijn. Veel mensen, veel vliegtuigen, veel signalen die door de lucht vliegen. De verbinding daalde zo vaak van 4G naar 3G, snelheidstests waren moeilijk.

EVDO is alsof je teruggaat naar het stenen tijdperk. Onofficiële LTE in San Francisco was beter, maar niet geweldig.

In San Francisco ging het echter iets beter. Let niet op dat SF's niet eens worden vermeld als LTE-gegevens, althans wat Sprint's dekkingskaart en officiële lijst betreft begin april 2013 - maar het is er wel, soort van. Verbindingen waren opnieuw verwaand en ik heb nooit meer dan 6 Mbps (en verandering) stroomafwaarts gezien. Uploads lagen in het bereik van 1, 2 Mbps.

Nogmaals, dit was in San Francisco, dat nog niet eens wordt vermeld als Sprint LTE. Dus beschouw die getallen niet als evangelie. Als u een huidige Sprint-klant bent, weet u waarschijnlijk wat uw gegevenssnelheden zijn, in voor- en tegenspoed.

Vanwege dat alles heb ik niet veel te zeggen over de levensduur van de batterij. Op wifi is de HTC One een kampioen. Twaalf, 14, 15 uur? Absoluut te doen. Het feit dat u het slechts eenmaal per dag hoeft op te laden met dat soort gebruik, maakt zelfs de langer dan gebruikelijke oplaadtijd goed. Sluit hem aan, ga slapen, vergeet het. Op het netwerk van Sprint pingt de telefoon echter uit torens en probeert wanhopig een signaal te krijgen of te houden waar ik woon. De levensduur van de batterij was dus veel slechter dan wat ik kreeg op de Europese versie van de HTC One op HSPA +, die behoorlijk goed is geweest, gezien het feit dat het met 2.300 mAh niet de hoogste capaciteit is die we ooit in een smartphone hebben gezien.

Ik heb nul problemen gehad met HTC met het Snapdragon 600-systeem van Qualcomm. De telefoon werkt zo snel als ik zou verwachten - en misschien zelfs koeler dan ik gewend ben, hoewel de aluminium behuizing in het zonlicht verdomd heet kan worden. Dat zou interessant moeten zijn om te testen zodra we de juiste carkits hebben. De 2 GB RAM is ruim gebleken en ik heb geen last gehad van multitaskingproblemen waarmee de oorspronkelijke HTC One X-bezitters te kampen hadden.

HTC One hardware - het komt erop neer

Ondanks mijn persoonlijke zorgen, is de HTC One gemakkelijk de best ontworpen en samengestelde Android-smartphone die we tot nu toe hebben gezien. Ik heb eerder geschreven dat de smartphones van HTC altijd kunnen worden omschreven als 'solide', en niets meer dan de HTC One.

De versie van Sprint is exact hetzelfde (voor zover we kunnen nagaan) als het Europese model. Geen extra knoppen of markeringen - zelfs geen Sprint-logo. Gewoon een slechter netwerk.

De HTC One-software

Met het risico dat het klinkt als een gebroken record, is er ook niet veel veranderd voor Sprint. We hebben Sense 5 op Android 4.1.2 Jelly Bean. Specifieke Europese applicaties zijn verwisseld voor Sprint-specifieke apps, voornamelijk Sprint TV & Movies, Sprint Worldwide (wat een eenvoudige maar nuttige pagina is met informatie voor wereldreizigers) en de Sprint Zone-apps voor het downloaden van andere Sprint-specifieke apps. Sprint heeft ook Lookout Mobile Security toegevoegd en er is ook een Qualcomm Enhanced Location Services-app die nieuw voor ons is. Maar vooral in de weergave "Aangepast" in de app-lade, merk je misschien niet eens een van de Sprint-specifieke apps.

Er zijn ook een handvol Sprint-widgets beschikbaar. Maar als je zoiets bent als de mensen die HTC target met de HTC One - mensen die geen startschermen aanpassen, onthoud dat - je zult ze nooit gebruiken.

Ik heb ontdekt dat Sense 5 behoorlijk bruikbaar is. Het nieuwe, slankere lettertype is behoorlijk aangenaam, net als het donkerdere motief. Het is lang niet zo vriendelijk als de oudere versies van Sense, maar het is ook niet zo koud en, nou ja, robotachtig als Google's smaak van Android. Dat wil niet zeggen dat ik geen problemen heb met Sense 5.

Anders is niet altijd beter. Begin met de implementatie van mappen door HTC. In plaats van een gestapelde weergave terwijl je apps aan een map toevoegt, is HTC verdwenen met een raster van 2 bij 2. Het is OK zolang je minstens vier items in een map hebt. Maar al het andere (OK, twee of drie apps is uw enige andere optie in dit scenario) laat heel veel lege ruimte over. Dat is gewoon een slecht ontwerp, ongeacht hoeveel gegevens zeggen dat "de meeste mensen" waarschijnlijk ten minste vier apps in een map hebben.

En ik heb al een paar honderd woorden geschreven over hoe de Sense 5 app-lade de zaken te ingewikkeld maakt.

Ik vind het idee van BlinkFeed goed genoeg, hoewel ik het niet regelmatig gebruik. Het is gewoon niet hoe ik informatie consumeer. Maar nogmaals, ik ben niet normaal. (Wat ik niet zou geven voor de oude groene CRT-terminals van weleer voor het ontleden van verhalen.) Het is mooi geïmplementeerd en eenvoudig in te stellen. Het is ook vrij eenvoudig om te overweldigen met feeds, tussen Twitter en Facebook en nieuws. Wil je Facebook niet zo in je gezicht hebben als je zou kunnen met Facebook Home? Hier is een gelukkig medium. En vergeet niet: als u BlinkFeed niet wilt gebruiken, hoeft u dit ook niet te doen en staat het helemaal niet in de weg.

Een kleine ongerijmdheid: voor een telefoon die helemaal om de 'normale' gebruiker gaat, is het verwarrend dat een eigen aangepaste Webkit-browser van HTC naast Google's Chrome verwarrend is. Maar nogmaals, het geeft je de optie om Flash-inhoud te bekijken. (Let niet op dat Flash wordt afgeschaft en deze beweging dient alleen om die langverwachte dood weg te slepen.)

Nog een ergernis: ik weet niet zeker waarom dit me op andere telefoons niet zoveel stoort, het aantal verschillende dialoogvensters dat ik heb gezien voor het delen van items op de HTC One is enorm. Er is HTC's manier om dingen te doen. Of Google's. Of een individuele app. Het is een belachelijke oefening in incongruentie. Niet noodzakelijkerwijs de schuld van HTC, denk ik, maar om welke reden dan ook zit het me dwars op de HTC One. Misschien omdat ik in de eerste plaats al over het scherm (en over de luidsprekers) moet reiken.

Hier is iets dat je de eerste keer zou kunnen missen met de Sprint HTC One. (Ik deed het.) Na de eerste installatie wordt er een melding weergegeven met de vraag of u de "standaardconfiguratie van Sprint" wilt installeren. Ummmm, zeker. Waarom niet. Druk op "doorgaan" en je krijgt een scherm dat zo luidt:

Uw standaardconfiguratie van Sprint is nu klaar om te worden geïnstalleerd. Sprint-ID geeft direct toegang tot apps, beltonen, achtergronden en meer, en u krijgt het allemaal in één keer downloaden.

U kunt tussen ID's schakelen door op de ID-knop op het startscherm of in het toepassingenmenu te tikken. Al uw apps zijn beschikbaar, ongeacht welke ID u gebruikt.

Tik op Installeren om de installatie te voltooien en over te schakelen naar het Sprint ID-pakket.

Dat is net zoals we in eerdere Sprint-telefoons met Sprint ID hebben gezien. Alleen, niets ervan is te vinden in de Sprint HTC One.

Ik weet niet zeker of dit in de definitieve verzend-ROM zal staan, of dat het alleen pre-release ruis is. Het lijkt te doelbewust, maar toch vreemd geformuleerd. We wachten nog steeds om daarover van Sprint te horen. (Als dit het laatste is, zal dit kleine gedeelte worden doorgehaald, met een opmerking die dat verklaart.)

HTC One-software - het komt erop neer

BlinkFeed is prima. Ik gebruik het niet, maar het staat niet in de weg. Sense 5 is prima - zeker het nieuwe lettertype graven - maar het staat soms nog steeds in de weg. Ik wil dat mijn app-lade schuift. Geen schuifstop, schuifstop. Ik heb Action Launcher op de HTC One gebruikt en ben er blij mee.

Ik heb gemerkt dat ik Google Now niet zoveel gebruik als op bijvoorbeeld de Nexus 4. Dat is een direct gevolg van de locatie van de startknop. Ook HTC, ik smeek je. Snelle instellingen. Zuig het op en kom met het Google-programma hier.

De HTC One Ultrapixel camera, Zoes en Video Hoogtepunten

Afhankelijk van welke recensie je tot nu toe hebt gelezen - of, erger nog, welke soundbeet - is de camera van de HTC One ofwel het beste sinds het snijden van brood, of komt het nergens in de buurt van alle hype. Ik heb mezelf aan de ene of de andere kant niet kunnen vastpinnen. In plaats daarvan vertel ik hen eenvoudigweg wanneer iemand het vraagt: "Ik heb niet één keer gedacht dat ik naast de HTC One nog een telefoon met een andere camera moest dragen."

Ik heb foto's die geweldig zijn. Ik heb foto's die niet zo geweldig zijn. De goede zien er meestal best goed uit, en de slechte zijn vaak onzin dat ik sowieso niemand zal laten zien, hetzelfde als bij elke andere telefoon. Veel daarvan heeft met mij als fotograaf te maken.

De resolutie van 4 megapixels - de HTC One schiet op 2688 tegen 1520 - heeft me niet echt gestoord. Het meeste van wat ik doe is sowieso online, en er zijn een paar gevallen geweest waarin ik foto's van de HTC One als hero-shots hier op de site heb gebruikt. (Dit was eigenlijk een foto gemaakt van video.)

Mijn grootste klacht, denk ik, heeft te maken met het dynamische bereik. Wanneer je iets lichts (of helders) hebt naast iets donkers, hebben de blanken de neiging om uitgeblazen te worden. En aangezien ik een vrij casual shooter ben, ga ik geen tijd doorbrengen met het verpesten van de instellingen om de perfecte foto te maken.

Ik ben echter absoluut verliefd op Video Highlights. Ik reis veel. Ik heb schattige kinderen. Ik heb een mooie vrouw. Veel van wat ik deel, wordt dus naar goede vrienden en familie gestuurd. En daarvoor is een Video Highlight van 30 seconden geweldig. Ik zou graag meer opties voor achtergrondmuziek zien - de meegeleverde zes beginnen redelijk snel oud te worden en ik heb de overdreven Parijse "Eifel" vermeden. Maar tegelijkertijd weet ik ook niet zeker of je je eigen muziek kunt uploaden. Je vindt snel persoonlijkheid in de achtergrondmuziek van HTC. Het heeft een eigen leven, en tegelijkertijd is het nieuw, dus je gaat je foto's niet aan iets anders relateren terwijl je naar de hoogtepunten kijkt.

Zoes - die 3-seconden videobeelden (of clips, als je moet) zijn een groot deel van dit alles. Ik heb ontdekt dat als je niet genoeg Zoes hebt in een bepaalde gebeurtenis, het algoritme dat de hoogtepunten samenstelt, te vaak een stilstaand beeld begint te herhalen.

Zoes fotograferen in plaats van foto's doet een paar dingen:

• Het creëert ongeveer 20 stilstaande beelden tijdens het proces. Neem even de tijd en kijk maar eens door, en er is een kans dat er een betere is dan in die groep dan als je maar één foto maakt.
• Je krijgt betere, leukere video-hoogtepunten.

Zo eenvoudig als hoogtepunten zijn - begin met fotograferen en de HTC One begint hoogtepunten te maken - ze vereisen veel te veel uitleg. Hetzelfde voor Zoes. Het is een verwarrende naamgevingsconventie. Bovendien zijn ze begraven in de galerij- en camera-applicaties. De filosofie achter de HTC One-startschermervaring is dat de meeste mensen hun startschermen niet echt aanpassen. Waarom wordt een van de belangrijkste functies van de telefoon daar niet gepresenteerd? Hoogtepunten zijn ook een beetje moeilijker te manipuleren dan ik zou willen, en je kopieert vaak afbeeldingen naar nieuwe mappen op de telefoon. Dat kost tijd en het kost ruimte. Omdat ik geen coder ben, heb ik geen betere suggestie - maar ik weet wel dat ik niet dezelfde Zoe met zijn video en 20 afbeeldingen op meer dan één plaats wil, als ik het kan vermijden.

Ik heb eerder automatische uploadservices zoals Dropbox en Google+ genoemd, maar het is de moeite waard om het nog eens te herhalen: schakel ze uit als je Zoes met de HTC One gebruikt. Die 20 jpeg-stills en één mp4-video zullen ze meteen snel verpesten. Dat geldt vooral voor Google+, wat moeilijker is om door te kammen.

Trouwens, ik heb HTC's "Zoe Share" -service niet gebruikt. Het is niet dat het slecht is, het is dat ik in principe geen dingen kan delen die een bekende houdbaarheid hebben. YouTube en Google+ en Facebook en Instagram gaan waarschijnlijk niet snel ergens naartoe. Maar Zoe Share-links sterven na 180 dagen. Hier is een voorbeeld. Het is leuk. Maar bekijk het zolang je kunt.

Voor meer informatie over de HTC One-camera raden we aan:

• Inside Zoes en Video Hoogtepunten
• Cameratips - maak betere foto's met uw HTC One
• Evenementen op de HTC One georganiseerd houden

Een paar voorbeeldfoto's van de Sprint HTC One

Echt, geen verschil (voor zover ik weet) dan met de andere HTC One die ik heb gebruikt. De camera-applicatie heeft een iets hoger versienummer, maar ik heb geen idee of er iets groots is veranderd.

Afbeeldingen openen in volledige resolutie in een nieuw venster:

Video is ook behoorlijk goed, genoeg, zodat we een paar stukken hebben gedaan (hier is er een, hier is er nog een) met behulp van de HTC One om de video te maken. En hier zijn Alex's officiële beoordelingsvoorbeelden.

Er is veel gepraat over hoe goed de microfoons presteren met veel achtergrondgeluid. Dus onlangs in San Francisco sprong ik naar een dakterras in SOMA en gaf ze een echte test.

Misschien wilt u uw luidsprekers zachter zetten.

Een paar andere kansen en eindigt

• Niet genoeg aandacht krijgen is het installatieproces van HTC. Het is met elke iteratie beter geworden, en dat gaat door met Sense 5. Ik heb zelfs een back-up gemaakt van de Euro HTC One met behulp van de back-uptool van HTC (het synchroniseert via Dropbox, dus je hebt je gegevens) en heb mijn apps en de meeste instellingen opnieuw geladen op de Sprint HTC One. App-gegevens worden echter niet overgedragen, dus u moet opnieuw inloggen.
• Ook verdient meer lof de opname van HTC van de "Kid-modus". HTC heeft eind 2011 Zoodles gekocht en het is een geweldige functie om te voorkomen dat kinderen in dingen belanden waar ze niet zouden moeten zijn.
• HTC's stocktoetsenbord is OK, maar je kunt beter downloaden.
• Ik had echt geen probleem met oproepen op het netwerk van Sprint, maar ik had er ook niet teveel. Geen gelijktijdige spraak en data op 3G, natuurlijk.
• GPS en Bluetooth gedroegen zich net zoals bij andere HTC-apparaten. Geen zorgen aan mijn kant.

Update: Oh ja, het is ook een afstandsbediening!

Dit begon echt als een "informele" beoordeling, minder formeel dan ik anders zou schrijven. Ongeveer 4.000 gepubliceerde woorden later en ik realiseer me dat ik de infrarood afstandsbediening was vergeten. Ja, er zit een IR-poort in de aan / uit-knop. Ik heb al geschreven over tv kijken met je HTC One, maar het is hier nog een vermelding waard. Het gaat je afstandsbediening niet vervangen, maar dat is ook niet de bedoeling. Het is een leuke kleine gadget die het bekijken waard is.

Meer functies van HTC One en Sense 5

We hebben de afgelopen weken de belangrijkste functies van de HTC One en Sense 5 afgebroken. Hier is een geweldige plek om te beginnen:

het komt neer op

Deze recensie is meer een van mijn gedachten over de HTC One in het algemeen dan met Sprint en de versie van de telefoon specifiek, omdat er echt niet veel verschil is tussen de telefoon. HTC doet het goed om die deal tot stand te brengen, met één enkele hardware en vrijwel identieke software, althans wat Sprint betreft. Sprint krijgt daar ook de eer voor, omdat het in recente releases hoe dan ook zijn voetafdruk op telefoons heeft verkleind. Sense 5 is voldoende bruikbaar, hoewel het nog steeds een beetje overdreven aanvoelt. BlinkFeed is een leuke functie, maar ik gebruik het niet.

Ik raad iedereen de HTC One aan, vooral als je foto's en video's wilt delen. Als ouder zijn Video Highlights een geweldige manier geweest om de kinderen te laten zien aan familie en vrienden. De camera veegt misschien niet in elke situatie de vloer af met concurrenten, maar het is een goede algehele speler geweest en ik heb niet één keer gewild dat ik een andere telefoon bij me had.

De levensduur van de batterij, in mijn dagelijks gebruik, was behoorlijk goed. Het is iets waar ik onderweg iets meer op moet letten dan normaal, omdat je (uiteraard) geen batterijen kunt verwisselen en de HTC One iets langzamer oplaadt dan je misschien gewend bent. Voor mij is dat geen deal-breaker. Het is gewoon iets om op te letten. (En als je rondspringt op het netwerk van Sprint, zul je je daar zeer bewust van zijn.)

De stereoluidsprekers aan de voorkant zijn uitstekend, vooral als je een podcast bent of een luisteraar bent. Ze zullen geen speciale luidsprekerset voor muziek vervangen, maar tegelijkertijd zal iedereen in de buurt een dubbele take doen om te zien of zoveel geluid echt uit een telefoon komt.

Terwijl ik de HTC One aan iedereen zou aanbevelen, zou ik het netwerk van Sprint niet aanbevelen aan iemand die niet bekend is met de dekking in hun regio. Als u zich op een nieuwe, goede met LTE beladen locatie bevindt, krijgt u meer kracht. Koop naar believen. Maar een groot deel van het land is dat niet. Sprint werkt hier natuurlijk nog steeds aan met zijn Network Vision-upgrades, maar de klok tikt nog steeds. En dat is jammer, want Sprint heeft nog steeds enkele van de gemakkelijkste en meest economische plannen die beschikbaar zijn, en het heeft concurrerende telefoons in zijn stabiele, inclusief zijn HTC One.

Lees Alex Dobie's recensie voor een diepgaande blik op de HTC One.